Stray Kids 9. üye

~6~

Helllloooo! Yine ben.

Uzatmadan hikayeye geçelim.

İyi okumalar💛😽

2 Gün Sonra

Şu an perde arkasındaydık. Bir sürü Stay'in sesini duyuyordum.

Konserin başlamasına 25 dakika vardı ve ben heyecandan geberecektim.

Minho- Danslarda zorlandığın yerlere son kez çalışmaya ne dersin?

Kafamı olur anlamında salladım. Hepsinde zorlandığım yerleri tekrar ettik.

Saate baktığımda son 5 dakika olduğunu görmüştüm ve bu beni daha çok strese sokmuştu.

Seungmin- Hey rahatla biraz.

Zeynep- Hadi ama oppa nasıl rahat olabilirim? Ya kayarsam, ya unutursam, ya sesim giderse, ya yapamazsam.

Seungmin- Bence abartıyorsun. Bu son günlerdir çok çalıştın ayrıca gayet iyi yapıyorsun. Böyle stresli olursan baştan yapamazsın zaten.

Bangchan- Seungmin haklı. Bizde bazen hata yapıyoruz ama dünyanın sonu değil. Olabilir öyle şeyler. Ayrıca Stayler ve biz sana güveniyoruz.

Onlara gülümsedim.

Çalışan- Son 1 dakika!

1 dakika mı?! Yandım ben.

Neyse sakin olmalıyım. Her şey güzel olacak . İyi yapacağım.

Çalışan- Son 10 saniye!

Yavaş yavaş sahneye çıktık. O çığlıklar, bağırışlar kendimi iyi hissetmeme yol açmıştı.

Konserden sonra

Beklediğim kadar zor veya sıkıntılı geçmemişti. Stayler beni desteklemişti.

Yeni sahneden inmiştik. Ve tek kelimeyle ölmüştüm.

Üstümü değiştirdikten sonra kendimi koltuğa attım.

Buraya pijamamı getirmiştim çünkü eve gider gitmez yatacaktım.

Felix- Pijamamı getirdim deme bana

Omuz silktim. Bence gayet mantıklı bir hareketti.

Felix oppa gülüp yanıma oturdu. Başımı onun omzuna koydum.

O sırada Hyunjin oppa hariç herkes gelip bir koltuğa oturdu.

Jeongin- Aferin bücür iyi iş çıkardın.

Tek kaşımı kaldırdım. Aramızda alt tarafı 2 yaş vardı.

Zeynep- Bücür derken? Sanki sen çok büyüksün Jeongin.

Jeongin- Tch tch tch... Terbiyesiz.

Onu taklit ettim sonra Felix oppanın kucağına kafamı koyup ayak dibimde olan Changbin oppaya ayaklarımı uzattım.