Stray Kids 9. üye

~16~

Piyano hocamı beklerken başlayayım dedim büyük ihtimalle o gidince atarım.

İyi okumalar 💛♾

O  son kelime beynimde yankılanıyordu "Ölmeyi... Ölmeyi hakediyorsun."

Öylece kalmıştım. Üyeler ilk defa ona tepki göstermişti.

Jisung oppa önümde durdu ve gözlerime baktı.

Jisung- Sen ölmeyi falan haketmiyorsun. O ölmeyi hakediyor. Ayrıca seni gruptan attırmam. İstemiyorum bunu.

Bana sarıldı. Gözleri dolmuştu.

Neden ona aşık olmamıştım da Seungmin'e aşık olmuştum? Jisung oppa benim için sadece abiydi. Belki de böyle daha iyiydi.

Ona geri sarıldım.

Zeynep- Boşver oppa belki bensiz daha iyi yerlere gelirsiniz.

Jisung- Onlar senin değerini bilmiyor! Sen benim,bizim küçük kız kardeşimizsin. Neden böyle yapıyorlar anlamıyorum!

Ona gülümsedim. Hayatımda böyle bir arkadaşım,bir abim olduğu için mutluydum.

Min Hee yanıma gelince Jisung oppa azıcık geriye ilerledi.

Min Hee- Özür dilerim. Doğruları söylediğim için!

Zeynep- Önemli değil.

Ben bunu diyince yarım ağız gülüp gitti.

Bangchan- Yani... gruptan mı atılacaksın?

Zeynep- Evet... sanırım.

Bangchan- Umarım daha iyi yerlere gelirsin.

Hayal kırıklığına uğramıştım. En azından keşke gitmeseydin veya ona benzer cümleler söyleyebilirdi.

Uyumak için herkes odasına çekildi. Bu gece burada ki son gecem olabilirdi.

Ağlamamak için gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım.

Sabah uyandığımda bir tane valiz odanın ortasında duruyordu. Benim içindi galiba.

Elimi yüzümü yıkayıp aşağı indim.

Bangchan- Zeynep, menajer hyung aradı kahvaltıdan sonra valizini toplayacakmışsın. Sana bir tane valiz koyduk.

Kafa salladım. Bugün son günümdü. Param çok yoktu artı olarak kalacak yerim de yoktu.

Kahvaltıdan sonra odaya çıkıp valizimi toplamaya başladım. Jisung oppa da bana yardım etti.

Valizimi toplamak bitince şirkete doğru yola çıktık.

İçeri girince bütün idoller bana dönmüştü. E yani valizim vardı.

PD-nimin kapısını tıklattım ve ses vermesini bekledim.

Jin-Young- Gel!