Stray Kids 9. üye

~24~

Hai! Ben geldim.

Nasılsın? Umarım iyisinizdir.

Kitabımız 3,49K olmuş! Aşşşırı mutluyum. İyi ki varsınız cidden! Buralara geleceğimi düşünmemiştim!

Evet yine hikayeye geçmeden önce belirtmeliyim ki kafam bomboş. Her zamanki gibi...

İyi okumalar 💛👻

Uyandığımda sabah 5'di. Manyak mıydım ben ya?

Kalkıp duşa girdim ve üstümü giyinip makyajımı yaptım. Zaten makyajım çok doğal oluyordu. Bir rimel,nude tonlarda ruj, çok az far ve bitti!

Saçımı da iki balık sırtı ördükten sonra eşofman ve kısa bir üst giydim. Hazırdım bile!

Aşağı inince Minho oppayı gördüm.

Zeynep- Oppa?

Bana bakıp sahte bir şekilde gülümsedi.

Zeynep- Sorun ne?

Derin bir iç çekti ve gözlerini benden çekti.

Minho- Bu aralar çok yoğunuz ve kendimi çok yorgun hissediyorum. Danslarda hep hata yapıyorum. Düzgün odaklanamıyorum. Konserlerimiz ertelendi hastalığımdan dolayı ama biz yine de çok çalışıyoruz. Azıcık dinlenmeye, uyumaya ihtiyacım var ama uyuyamıyorum da!

Yanına oturdum ve bende önüme baktım.

Zeynep- Bazen insanlar çok fazla yorgun olduğunda uyuyamazlarmış. Bu nedenle olabilir. Kendini çok yoruyorsun oppa. Bence de biraz dinlenmeye ihtiyacın var. Peki neden Chan oppa ile konuşmuyorsun.

Minho- Eğer konuşursam nankörlük olacakmış gibi hissediyorum ayrıca onun karşısına geçip "Mola vermeliyiz." diyecek cesareti kendimde bulamıyorum.

Ona döndüm.

Zeynep- Peki ben onunla konuşurum!

Bana döndü ve bu sefer gerçekten gülümsedi.

Minho- Çok teşekkür ederim!

Bana sarılınca ona geri sarıldım.

Zeynep- Önemli değil. Şimdi doğruca yatağına git ve uyumaya çalış Lee Minho!

Bana gülüp odasına çıktı.

Birilerinin uyanmasını beklerken telefonumda gezindim.

O sırada merdivenden inen bir yakışıklı ile karşılaştım.

Zeynep- Günaydın yakışıklı!

Bangchan- Günaydın.

Yanıma oturdu. Hâlâ uykuluydu ve üzerinde tişört yoktu.

Maşallah baklavaları güzeldi. Alışkındım aslında sonuç olarak abimde evde üstsüz geziyordu.

Bangchan- Sapık!