Stray Kids 9. üye

~34~

Hai!

Beni aktif görmeye alışık olmayanlar şaşırıyor kxşskxöslsk.

İyi okumalar 💛🥱

Kafamı Seungmin'e gömünce Seungmin kıkırdamış ve bana sarılmıştı.

Seungmin- Öyle bakmayın!

Chan- Ya! Siz daha çocuksunuz. Bunu görmemen lazımdı. Gerçekten inanmıyorum...

Söylene söylene mutfağa gitmişti. Kafamı ona yapıştırmadığım için aradan görüyordum.

Seungmin yavaşça omuzlarımdan tutarak beni kendinden uzaklaştırdı ve fısıldadı.

Seungmin- Bunda utanılacak bir şey yok. Ama sevmediysen bir daha seni öpmem.

Paniklemiştim. Salak ben sevmemiş gibi mi davranmıştım?

Zeynep- H-hayır yani çok sevdim. Çok sevdim değilde yani öpebilirsin. Erkek arkadaşımsın sonuçta.

Bu halime kıkırdayınca geri ona yapıştım.

Beni kucağına aldı ve odaya giderken bağırdı.

Seungmin- Biz odaya gidiyoruz!

Jisung- KORUNMAYI UNUTMAYIN! AMCA OLMAK İÇİN GENCİM.

Salak çocuk...

Odaya gelince beni kendi yatağına bırakarak yanıma oturdu.

Seungmin- Filme birlikte devam etmek ister misin?

Zeynep- Olur.

Bilgisayarı ayarlayıp filmi açınca başımı omzuna koyup izlemeye başladım.

Bir süre sonra gözlerim kapanmaya başlamıştı. Kendimi uykuya teslim ettim.

Bağırış ile uyandım.

Jisung- UYANIN BE ARTIK YEMEK HAZIR YEMEK!

Gözlerimi açıp anıran Jisung oppaya baktım.

Zeynep- İnsan gibi uyandıramaz mıydın?

Jisung- İnsan olmayanları insan gibi uyandıramıyorum.

Zeynep- Götüne bıçağı yemek istiyorsun değil mi?

Odadan hızlı adımlarla çıktı.

Başımı yanıma çevirip uyuyan köpekçiğe baktım.

Zeynep- Minnie~ hadi kalk! Yemek hazırmış.

Gözünü yavaşça açıp bana baktı. Gerçekten çok tatlıydı.

Kafasını sallayıp yarım açık gözlerle yanağımı öpüp banyoya ilerledi.

Genellikle her onu uyandırdığımda yanağımdan öperdi ve buna alışmaya başlamıştım.

Ben aşağı inip sofraya baktım.