ep24

2.4K 328 9
                                    

အခန္းရဲ႕ေလထုသည္ေအးစက္လြန္းလွသည္။ ေန႔စဥ္လွဲလွယ္ေပးေနၾက
စားပြဲထက္ကအလွပန္းအိုးေလးကမြဲေျခာက္ေျခာက္၊ ပန္းမ်ားကလဲညိဳးႏြမ္းလို႔။ အၿမဲတမ္းအေရာင္စိုစိုနဲ႔တလူလူျဖစ္ေနတဲ့
အခန္းစီးလိုင္ကာမ်ားသည္လဲအေရာင္လႊင့္ျပယ္လ်က္။ ဒါသူရိွစဥ္ကအၿမဲလုပ္ဖူးခဲ့တဲ့အရာေတြ။ အခန္းစီးအေရာင္သည္
အခန္းပိုင္ရွင္၏သ႐ုပ္လိုတိုက္႐ိုက္အခ်ဳိးက်သည္။ အိပ္ယာထက္တြင္လွဲေလွာင္းေနသူသည္ သူလာကတည္းကသူ႕ဘက္ေခါင္းတစ္ခ်က္မၾကည့္ေသး။

" နင္အိမ္လာရဲေသးတယ္ေနာ္ ဘတ္ခ္ဟြၽန္း "

ျပတင္းေပါက္ဘက္သာအၾကည့္ပို႔လ်က္ေဒၚေလးကဆိုသည္။
အင္းေပါ့... 3လေလာက္ရိွသြားၿပီ။ဒီၾကားထဲတစ္ေခါက္ေလးေတာင္
မေရာက္ခဲ့။ ယုတ္စြအဆံုးဖုန္းေလးေတာင္ဆက္ၿပီး သတင္းမေမးျဖစ္ခဲ့။

" ဘယ္လိုလဲ ဟိုအိမ္ကနင့္ကိုေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံေပးတယ္မလား
ဟိုတစ္ခါဂ်ယ္ဟီးဆီကေတာ့ျပန္ၾကားပါရဲ႕ အဆင္ေျပတယ္မလား "

" ေဒၚေလးဒီလိုျဖစ္တာဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ "

" ဟက္ သနားလို႔လား "

ေဒၚေလးကခနဲ႔တဲ့တဲ့ၿပံဳးရင္းသူရိွရာသို႔ၾကည့္လာသည္။
ဘတ္ခ္ဟြၽန္းမ်က္ႏွာတြင္ဘာအမူအယာမွရိွမေန။

" ဂ်ယ္ဟြၽန္းေရာသိလား "

" ဘာလုပ္မွာလဲသူသိလို႔.. ဂ႐ုမစိုက္လို႔ထြက္သြားတဲ့သူကို..
သူ႕ေျခေထာက္ေပၚသူရပ္တည္ေနတာငါသြား႐ႈပ္စရာလား "

ေဒၚေလးကဂ်ယ္ဟြၽန္းကိုအခ်စ္ဆံုးဘဲ။ အၿမဲတသသသားသားနဲ႔သ
ခဲ့တဲ့သူကမေတြ႕ခ်င္ဘူးဆိုတာျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား။

" သူသိရင္မေနႏိုင္ေလာက္ပါဘူး
ကြၽန္ေတာ္ဒီကအျပန္-.... "

" ငါ့ကိုေသေတာ့မယ္လူလိုလုပ္မေနနဲ႔
ငါ့ေက်ာက္ကပ္ကမေကာင္း႐ံုေလာက္ဘဲ အလကားအလုပ္႐ႈပ္မခံနဲ႔
မင္းလဲေတြ႕ခ်င္တာေတြ႕ၿပီးရင္ျပန္ေတာ့ ဂ်ယ္ဟီးကမင္းကိုအျမင္ၾကည္ေသးတာမဟုတ္ဘူး
အလကားေျခ႐ႈပ္ဖုန္ထူတယ္ ေနာက္လည္းမလာခဲ့နဲ႔ "

ေဒၚေလးရဲ႕စကားေတြက႐ိုးေနၿပီမို႔ဘတ္ခ္ဟြၽန္းအခန္းထဲကထြက္ကာ
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။ ညေနစာအတြက္အဆင့္သင့္ခ်က္ထားတာရိွမေနတဲ့အျပင္ လူနာအတြက္စြပ္ျပဳတ္၊ ဆန္ျပဳတ္တစ္ခုမွရိွမေန။
ဘတ္ခ္ဟြၽန္းေရခဲသတၱာဘက္ေလွ်ာက္သြားလိုက္ၿပီး ခ်က္ျပဳတ္စရာမ်ားကို
တစ္ခ်က္လွန္ေလာလိုက္သည္။ လိုအပ္သည္မ်ားကိုထုတ္ယူလိုက္ၿပီး
ဆန္ျပဳတ္အရင္ျပဳတ္လိုက္သည္။ ၿပီးမွညေနစာအတြက္အသားတစ္ခ်ဳိ႕
ေရေဆးကာႏုပ္ႏုပ္စင္းၿပီးအရြက္ေၾကာ္ထားလိုက္သည္။ စားမဲ့သူကတစ္ေယာက္တည္းဆိုတာတြက္လိုက္ေပမယ့္ ေနာက္ေန႔ေတြပါ
ေႏႊးစားႏိုင္ေအာင္ပိုခ်က္လိုက္သည္။ ဆန္ျပဳတ္ရ၍တစ္ပန္းကန္စာခပ္မည္အျပဳ ပန္းကန္စင္တြင္ပန္းကန္ကအဆင့္သင့္ရိွမေန။ ေရစင္ဘက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွမေဆးကေသးတဲ့ပန္းကန္အပံုလိုက္ႀကီးကို
ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ပန္းကန္ေဆးလက္အိတ္ကိုယူစြပ္လိုက္ၿပီး ပန္းကန္ေဆးခ်င္းအလုပ္ကိုအရင္လုပ္လိုက္ရသည္။
ထို႔ေနာက္ဆန္ျပဳတ္တစ္ပန္းကန္ခပ္ယူလိုက္ၿပီးအေပၚတက္ခဲ့ေတာ့သည္။

Yours [✓]Where stories live. Discover now