ep32

3.4K 322 8
                                    

" ဘယ္ကျပန္လာတာလဲ "

" အေမ့.. ဘုရားေရ.. "

" ဘာလို႔ဒီေလာက္လန္႔သြားရတာလဲ ဘယ္သြားေနလဲ
ထမင္းလဲမခ်က္ရေသးဘူး "

ဘတ္ခ္ဟြၽန္းအိမ္ထဲဝင္ဝင္လာခ်င္းအစ္မဂ်ယ္ဟီးႏွင့္တန္းတိုး
သည္။ သူေန႔လည္ေလာက္ကတည္းခ်န္းေယာလ္နဲ႔ေလွ်ာက္
လည္ေနတာနဲ႔ထမင္းမခ်က္ရေသးတာကိုအခုမွသတိရသည္။

" ေဈး ေဈးသြားေနတာ အခုခ်က္လိုက္ပါ့မယ္ "

" ကဲပါ ေလာစရာမလိုဘူး.. အေမေျပာတာနင္ထြက္သြားတာၾကာၿပီတဲ့... ၾကည့္ၾကပ္သြားေနာ္
ေရာက္ဖူးတာလဲမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ေလွ်ာက္မသြားနဲ႔ "

" ဟုတ္ "

ဘတ္ခ္ဟြၽန္းညေနစာခ်က္ၿပီးေဒၚေလးအတြက္ဆးေသာက္ဖို႔
ျပင္ေပးခဲ့ၿပီးအေပၚတက္ခဲ့ေတာ့သည္။ သူအခန္းထဲေရာက္မွ
သတိရသည္။ ခ်န္းေယာလ္ကဖုန္းဆက္ခိုင္းထားေသးသည္ပင္။
ဖုန္း.. ဖုန္းကသူ႕ေႏြးထည္အိတ္ကပ္ထဲမွာ။ အေႏြးထည္ကို
အခန္းထဲမွာခြၽတ္ထားခဲ့၍ဖုန္းျမည္မျမည္မသိလိုက္ရ။
အမွန္ပင္ခ်န္းေယာလ္ကဖုန္းေခၚထားေသးသည္။ ဘတ္ခ္ဟြၽန္း
ခ်န္းေယာလ္ဆီဖုန္းျပန္ေခၚလိုက္ၿပီး ဖုန္းဝင္သံတတူတူကို
ရင္ခုန္စြာေစာင့္ေနမိသည္။ တစ္ဖက္ကဖုန္းကိုင္လာခဲ့ေသာ္လည္း
အသံမၾကားရ။

" ဟယ္လို ခ်န္းေယာလ္ "

" ........ "

ဘတ္ခ္ဟြၽန္းသည္ဘာသံမွမၾကားရ၍နားကပ္ထားရာမွခြာကာ
ျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။

'' ဒီလိုဆိုဖုန္းကိုင္လိုက္တာပါ''
သူတီးတိုးဆိုလိုက္သည္။

" ဟယ္လို မၾကားရ ဘူးလား... ခ်န္းေယာလ္ "

" ......... "

" ခ်န္းေယာလ္လား ဟယ္လို "

" ေျပာ "

ဟယ္လို၊ ဟယ္လိုခ်င္းထပ္ေနေသာဘတ္ခ္ဟြၽန္းကိုသူအသံျပဳ
လိုက္သည္။ မဟုတ္ရင္ဒီငတံုးကဘာမွသိမွာမဟုတ္ဘူး။
မၾကားရဘူးဆိုမွဖုန္းခ်သြားအံုးမည္။

" ၾကားရၿပီလား "

" ဘာေျပာမလို႔လဲေျပာ "

" .... ဖုန္းဆက္ခိုင္းတယ္ေလ မင္း "

Yours [✓]Where stories live. Discover now