haydi bakalım, bismillahirrahmanirrahim diyerek sağ ayakla giriyoruz.
------------
Merhaba! Ben Kim Taehyung. 20 yaşında, sıradan bir insanım. Ah, üzgünüm sıradan dedim ama beni ömrümün sonuna kadar asla bırakmayacak, sıradan sayılmayan bir hastalığım var. Agorafobi.
Annem ve babam vefat ettikten sonra, ikisinin cenazesindeyken tanıştım bu hastalıkla. Ikisinin de mezarının başında ağlamaktayken açtı agorafobi bana ilk kollarını.
O günden sonra evden çıkamaz oldum. En büyük hayallerimden, ödün vermek zorunda kaldım. En büyük hayalim, bulutlara çıkmak. Uçakta seyehat ederken, bulutları izlemek. Ama maalesef, artık bu hayalimi asla yerine getiremeyeceğim.
Bu süreçte beni hiç yalnız bırakmayan abim Seokjin'e de sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum tabiki. Iyi ki onun gibi bir abiye sahibim. Sert görünüşünün altında, mükemmel bir yufka yürek yattığına size yemin edebilirim ama şş, bu aramızda kalsın lütfen. Ona ne zaman böyle olduğunu söylesem bana çok kızıyor.. Halbuki doğrular.
Ah, evde olduğum zamanlarda -yani her zaman- neler yapıyorum size bahsedeyim.
Günümün birkaç saatini abimin de desteğiyle ders çalışarak geçiriyorum. Kendisi derslerden pek anlamasa bile, yine de benim için çabalaması hoş bir şey.
Derslerim bittiğinde sayfalarca kitap okur -hatta 500 sayfalık bir romanı bile 1 günde bitiririm.- Daha sonra gözlerimi dinlendirmek adına birkaç saat uyur ve gece kalkıp evdeyken yapmaktan en zevk aldığım şeyi yaparım. Bilgisayarla oynamak!
Ben küçükken annem hep benimle birlikte oyuncaklarımla oynardı, babamsa bilgisayar oyunları oynarken bana arkadaş olurdu. Belki de babamla sürekli oynadığım için çok seviyorum bilgisayar oyunlarını.
Eh, sanırım.. Ben bu kadarım. En büyük hayali bulutlara çıkmak olan, ama hayatı 4 duvar arasında sıkışıp kalan sıradan bir insan. Umarım, beni çokça seversiniz. Her ne kadar sıradan olsam da.
------------
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
umarım hatalarım olmaz, olursa da mazur görün lütfen.
