- CFARE DJALLIN KENI BERE ?- pyeti Isabela duke hyrë në sallon se bashku me Nikolain dhe shikuan se në vend të divanave dhe tavolinës ishin shtruar dysheket
- kemi shtruar për të fjetur- tha Almasi
- a sa erë e mirë po vjen- tha Mishal duke iu drejtuar kuzhinës
- prit mj mos i ha pa i provuar këto, se kushedi se ca kanë futur në ushqim për të iu hakmarrë njeri - tjetrit - i tha Almasi
- çfarë dreqin keni pas pune me batanijet e mija , me jestekun tim?- pyeti Isabela duke u përpjekur të ishte e qetë
- nqs e fitoi unë bastin , do flej aty - tha Nikolai duke qeshur
- veq i vdekur - iu përgjigj Isabela atij
- njerëz unë po vdes të ha ,ju rrini këtu e bisedoni- tha Misha duke u Ngritur
- prit se erdhem ,love - tha Diego duke i drejtuar doren Nimlotit që të ngrihej
- fol për vete - i tha ajo duke i gjuajtur dorës së tij dhe u ngrit vete .
- po tani çfarë bëra?- pyeti Diego
- bir, femra janë këto, nk ka dal kush ti kuptojë- i tha Aleksandri duke i gjuajtur lehtë në sup
- e doshke ti kuptojë ti- i tha Andrea
- e bëjmë, kështu, provoni iher ju ushqimet provojm ne- i tha Dhimitri Isabeles dhe Nikolait
- pse të vdes unë e para?- pyeti ajo
- pse të vdesim ne të paret?- e pyeti Mishal
- e shikon që as vetes nk i beson - u tall Nikolai
- ishallan, të ngel ne fyt e ngulfatesh që në kafshaten e parë Jarabi- iu drejtua Isabela atij
- aman provoni ato ushqime se vdiqa - iu tha Snezhana dhe të dy shikuan njeri- tjetrin dhe pastaj filluan tu provonin, Nikolai i sigurtë në vetvete dhe Isabela me sytë e mbyllur
- hajde ju ngecte në fyt të gjithëve- tha Isabela duke hapur sytë
- keni për të vlerësuar ushqimin e mirë dhe pa hile - tha Nikolai dhe askush nk priti por filluan të hanin
- he dolet në origjinalitet?- pyeti Isabela
- kush e ka bërë këtë ia puthsha duart- tha Mishal me gojën plot dhe Nikolai shikoi drejtë Isabeles fitimtar
- të ngecte në fyt Jarabi - i tha Isabela asaj dhe Ioan filloi të kollitej
- hallall, hallall- i tha Stefan duke i rënë në shpinë por përseri po kollitej
- ujë- tha Nimloti dhe u ngrit me shpejtësi për të marrë ujin , ndërsa Isabela kishte kryqëzuar duart dhe shikonte e qetë- urdhero- tha Nimloti duke ia zgjat ujin Ioanit i cili e mori menjehere
- uhh- shfryu ai duke lënë gotën në tavolinë - qenken mallkime me zemër- tha ai- të lumshin duart bir po skam ndërmend te vdes pa shiju jetën- tha ai duke lënë ushqimin e Nikolait dhe filloi të hante ushqimin e Isabeles
- veq humbësit, mallkojnë- tha Nikolai duke qeshur fitimtar drejtë Isabeles
- harrojeni që iu gatuaj me unë- iu drejtua Isabela vajzave duke iu marrë pjaten përpara
- nk mbaruam se hangeri- i tha Mishal
- ha aty ku të pëlqej me shume - tha Isabela me nerva duke hedhur ushqimin në kosh
- ama ,ishte me të vërtet i mirë ushqimi i tij - tha Almas si fëmijë dhe Isabela iu kthye me thikë në dorë dhe ato u tremben paska
- do vijë dita që do kërkoni ndihmën time dhe do e shihni atë ditë a do ju ndihmoje ushqimi i atij psikopati- iu drejtua ajo duke lëvizur thikën në drejtim të tyre
KAMU SEDANG MEMBACA
Ivanova ✔
RomansaNjë fiksim i vogël që në fëmijëri që me vite filloi të rritej dhe të kthehej në dashuri . Në çdo vajzë kërkonte atë, flokë dëborën e tij , derisa botet e tyre kryqëzohen përsëri.