Ivanova ✔

#84

Kishte një orë që po qëndronte vetëm dhe shikonte barkun . Nk dinte çfarë të bënte.  Ishte akoma e re por nk mund ta vriste atë fëmijë të pafajshëm.

- ja edhe ushqimi erdhi - tha Diego duke hyrë mbrenda me një tabake në dorë ku ishte e mbushur me ushqime dhe një trëndafil i bardhë në të. 

- nqs është ushqim spitali,  nk dua Diego- tha Nimloti duke e shikuar

- ncccc love , nk është ushqim spitali - tha ai duke ia vendosur në prehër tabaken dhe u ul pranë saj - trëndafil i bardhë , - i tha ai duke i dhënë në dorë

- faleminderit- i tha ajo duke buzëqeshur dhe e puthi në buzë- Diego çfarë mendon ti ?- e pyeti ajo dhe Diego e kuptoi se pse e kishte fjalën

- të hash të gjithë ushqimin - i tha ai - hape gojën- i tha duke i drejtuar ushqimin

- Diego , e kam fjalën për fëmijën - tha ajo duke u përtypur Dhe i futi ushqim në gojë edhe atij dhe Diego i lepiu gishtat djallezisht

- haje ushqimin love , pastaj flasim - tha ai duke i dhënë ushqim

- Nik- thirri Isabela teksa ai po qëndronte duke shikuar disa letra

- he- u përgjigj ai

- ta vë- i tha ajo dhe menjëherë vendosi doren gojës dhe Nikolai e shikoi djallezisht

- e sigurt Grua e dashur ?- i tha ai duke e shikuar

- dua buk - tha ajo serioze

- e sigurt se nk do ndonjë gjë tjetër?- pyeti Ai djallezisht

- e sigurt , dua buk - tha ajo

- tani po i them infermierëve të sjellin - tha ai duke u Ngritur në këmbë

- nk dua buk spitali- tha ajo duke e shikuar

- kërkesë tjetër?- pyeti Ai me duar në xhepa

- çfarë të duash blej  - i tha ajo dhe ai mori portofolin,  çelësat dhe dol jashtë

- zonjë menduat ?- pyeti Doktorresha Nimlotin.  Dhe Diego e shikoi .

- Po,  kam vendosur- tha ajo duke i shtrënguar doren Diegos dhe vuri re që shkëlqimi që kishte me pare ishte zëvendësuar me frikë.  E kuptoi shumë mirë që ai e donte këtë fëmijë dhe ajo nk do ia mohonte . Iu kujtuan fjalët që ai i thoshte me pare per femijet dhe vendosi - dua ta mbaj - tha ajo dhe Diego e shikoi i habitur

- Love je e sigurtë?- e pyeti ai duke e shikuar - jemi akoma të rinj , do jemi fatin herën tjetër,  madje je edhe në shkollë- i tha ai duke e shikuar

- Diego , nk mund të vras një fëmijë,  jo sidomos kur e di që është pjesë e jotja . E di sa shumë e don ketë fëmijë,  e shoh në sytë e tu shkëlqimin.  Jemi të rinj , ska gja , mjafton që ti të jesh pranë meje , pranë nesh - tha ajo duke i vendosur doren ne bark

- gjithemone dashuria ime , gjithemone,  por nk dua të humbas , por sikur të tndodhe ndonjë gjë? Nk mund të jetoj pa ty , nk mar dot frymë- i tha ai duke i puthur duart

- nk do me humbasësh Diego,  do jem gjithëmone pranë teje- i tha ajo dhe e përqafoi

- të dashuroi Engjëll,  të dashuroi- i peshperiti ai - por ta dish , një gjë të ndodhë,  të zgjedh ty përmbi fëmijën- i tha ai dhe Nimloti u mat të kundërshtonte- nk ka njeri dhe as zot që me ndryshon këtë mendim ,nk të humbas - i tha ai

- në rregull - tha ajo dhe Diego e puthi në buzë me dashuri saqë kishte harruar që aty ndodhej Doktorresha

- khhehe- u kollit ajo - do të marrim për disa analiza dhe pastaj do shikojmë foshnjën- tha ajo me një fytyrë serioze