Ivanova ✔

#69

- zoti Ivanovna- thirri Margarita duke iu afruar në mënyrë joshëse Nikolait

- po ?- thirri Nikolai serioz

- mesa pash nk i keni marrëdhëniet e mira me gruan - tha ajo duke vendosur duart tek këmisha e tij

- jo i kam - tha Nikolai duke ia hequr duart - pastaj si i kam marrëdhëniet me gruan time ty nk duhet të interesoje aspak - i tha ajo duke u distancuar prej saj . - shko gjej një tjetër pre tjetër- i tha dhe u largua prej saj

- kunatat e bukura,  me leje po shkoj të kryejmë disa akte me të cilat ju i kryeni me burrat tuj- tha Stefani dhe Nimloti i buzëqeshi dhe ai u largua

- kur u martuat,  kur erdhe këtu?- e pyeti Isabela pasi ngelen vetëm

- dje e mora vesh në aeroport - tha Nimloti dhe Isabela ngriti njeren vetull - para 5 muajsh me tha të firmosja disa letra dhe ato pasken qenë dokumenta martesë- tha ajo me një buzëqeshje

- pa shiko , pa shiko Djalin - tha Isabela - Diego të do vërtet,  gjatë këtyre muajve as nk ka shikuar femër me sy , vetëm punonte - tha Isabela dhe Nimloti shikoi me sytë e saj dhimbje

- si je ti me Nikolain dhe si u martuat ?- pyeti ajo dhe Isabela mendoi diçka shpejt për të gënjyer

- kur erdhëm këtu u martuam si puna juaj por me dëshirën time - tha ajo - Me Nikolain jemi shumë mirë, kurr se kisha menduar se do bija në dashuri me një person të tillë që të acaron nervat por njekoheshit kujdeset për ty - tha Isabela duke shikuar Nimlotin në sy

- paske ndryshuar - tha Nimloti dyshuese

- në çfarë aspekti?- pyeti Isabela

- nëse tregojë diçka nk shikoje në sy - tha Nimloti dhe Isabela kafshoi buzën- dukesh me e dobët dhe me mbyllur në vetvete - vuri në dukje Nimloti duke e shikuar trupin e saj

- stërvitje- tha Isabela

- shpresojmë,  por a mund ta di pse nk me telefonove një herë? - e pyeti ajo

- yt shoq na e bëri të qartë ditën që u nisëm për këtu- tha Isabela gjysmën e të vërtetës

- dhe ti iu binde?- pyeti e habitur Nimloti

- e kishte për sigurinë tënde dhe duke qenë se jam një Bela dhe një mollë e prishur për shoqërinë vendosa që ta rrespektoja vendimin e tij - tha ajo dhe Nimloti e shikoi akoma dyshuese

- ' diçka po fsheh Isa por do e zbulojë " - mendoi  ajo me vete dhe një mashkull rreth moshës së  djemve iu afrua tavolinës së tyre

- zonja Ivanovna përgëzime- tha ai drejtë Nimlotit

- faleminderit ?- tha ajo me teper në formë pyetje

- kënaqësia ime , Analik- u prezantua ai - dhe me lejoni të ju them , se jeni ylli i mbrëmjes,- iu drejtua ai Isabeles dhe ajo nk e kishte mendjen fare tek ai dhe kur e ndjeu shikimin e tij mbi vete u kthye duke ai me vetullen e ngritur

- faleminderit?- i tha në formë pyetje dhe serioze .

Po rregullonte mangët e kemishes kur rastësisht sytë i shkuan tek tavolina e tyre ku një mashkull tjetër po shikonte gruan e tij ashtu siq e shikonte ai . Si prene e tij. Sikur do e pallonte aty në mes të gjithëve . Leshoi mangen e kemishes dhe iu drejtua atje me një shikim që mund të gjindeshe 7 metra nën dhè. 

- e kam nderin të kërcej me zonjushën me të bukur të mbrëmjes?- pyeti ai Isabelen duke i zgjatur dorën ku në të gjithë vendin dëgjohej muzika klasike që ishte shurdhuese per Isabelen