- Isa të paska hije fëmija- i tha Hanieli duke i buzëqeshur dhe në atë moment Nikolai hyri në kuzhinë dhe ngrysi vetullat nga fjalet që dëgjoi- ta marr pak ?- e pyeti ai- Prit , merre me kujdes- i tha Isabela duke iu afrua afër atij dhe Nikolai po e shikonte me xhelozi
- Diego - thirri Nimloti duke fshirë lotet sapo ai hyri në kuzhinë
- mos u shqetëso love , - i tha ai dhe e puthi duart
- do e kalojne shpejtë- tha Snezhana duke iu afruar- thjeshtë nk e kanë pritur prej Diegos por ndoshta prej Nikolait - shtoi ajo
- orë ma shpjegon dikush pse të gjithë prisnin fëmijë prej meje e jo prej Diegos ?- pyeti Nikolai
- sepse ti bir nk përdor perzivativa- i tha Stefani duke i rene ne krahë
- nk do habitesha nqs dikush i vjen tek dera dhe i thot është fëmija jot - tha Isabela duke kryqëzuar duart
- prindërit e tua me urrejnë- tha Nimloti dhe shtrenguar Diegon
- nk të urrejme e dashur - i tha Mariangela duke hyrë mbrenda
- mam tani jam me nerva me ju - i tha Diego
- unë nk thash gjë, yt atë tha - tha ajo në mënyrë të pafajshme- erdhi pak e papritur....- filloi të fliste ajo
- sepse e prisnit prej meje - e ndërpreu Nikolai
- po prej Teje - i tha ajo dhe ai rretulloi sytë- thejshte na duket paksa e çuditshme të bëhemi gjyshera pro ajo qa ndodh ndodh , çdo gjë e ka një arsyje dhe ai fëmijë mund të jetë simboli i lumturisë për ju - tha Mariangela më buzëqeshje
- falë.minderit- iu drejtua Nimloti asaj dhe Mariangela i dha një buzëqeshje të sinqertë
- mos u shqetëso do ju kërkojë falje babai - i tha ajo drejtë Diegos - ejani mëngjesi është gati , Isabela jepja një prej sherbyeseve të mbajnë Engjëllin teksa ha ti - iu drejtua ajo asaj
- në rregull- tha ajo
- e mbaj unë- tha Hanieli duke i dhuruar një buzëqeshje Isabeles dhe dol me Engjëllin ne krahë dhe pas tij të tjerët
- eja love princesha jonë është e uritur - tha ai duke i vendosur doren ne bark dhe duke u buzëqeshur
- shumë bile - i tha ajo duke buzëqeshur teksa dilnin nga kuzhina e madhe
- Haniel do me ngelesh në dorë pa e marr parasysh kush je nqs po bie në dashuri me gruan time- tha Nikolai me zë të vogël teksa kishte ngelur vetëm
Doli nga kuzhina dhe iu drejtua dhomës ku ishte shtruar tavolina dhe shikoi se karriga pranë Isabeles ishte e zënë dhe aty Ishte ulur Hanieli duke i buzëqeshur dhe duke e shikuar
- Haniel është vendi im aty , pranë gruas time- iu drejtua Nikolai atij dhe të gjithë e shikuan
- hajt bir se nk të gjen gjë, ulu atje- tha ai drejtë karriges që ishte nga fundi larg tyre , larg saj
- ulu Nikolai- i tha Gjyshja që ishte në krye të tavolinës. Shikoi iher me një shikim vrasës Hanielin dhe pastaj iu drejtua vendit që ishte i lirshëm
- tani Diego babai yt ka diçka për të thënë apo jo i dashur ?-pyeti Mariangela dhe Diablo shfryu
- shikoni në çfarë gjendje kam ardh - mermeriti ai - E teprova pak , pak më parë- tha ai serioz
- e teprove pak ?- pyeti Diego
- ju kuptojmë - tha Nimloti duke vendosur doren mbi doren e Diegos- a fillojmë e hajme se mbarova- i peshperiti ne vesh atij
YOU ARE READING
Ivanova ✔
RomanceNjë fiksim i vogël që në fëmijëri që me vite filloi të rritej dhe të kthehej në dashuri . Në çdo vajzë kërkonte atë, flokë dëborën e tij , derisa botet e tyre kryqëzohen përsëri.