Ivanova ✔

#79

Hapi sytë ngadalë dhe e shikoi veten në një dhomë të panjohur dhe të lidhur në krevat , përballë saj qëndronte Fatmiri duke buzëqeshur

- e di grua me kishte marr malli të tshihja në gjumë- i tha ai duke iu afruar

- ku është Nimloti , çfarë i ke bërë asaj ?- pyeti ajo duke lëvizur krahët

- nk i kam bërë gjë , akoma jo , dhe nk mendoi që duhej ta lidhja në krevatin tonë- tha ai duke qeshur teksa vendosi duart tek këmba e saj - je bërë shumë e bukur se sa herën e fundit që të pash - tha ai me një buzëqeshje

- zhduku flliqesire , mos me prek- i tha ajo duke lëvizur këmbët dhe ai ia kapi me duar dhe pastaj ia mbertheu me këmbët e tij

- mendoi që tani të erdh koha për dënim grua- tha ai dhe Isabela e shikoi e tmerruar

- je një flliqesire Fatmir , je gjëja që urrej me teper dhe që do vras me duart e mija , nk je i zoti të besh asgje perveq se të përdhunosh- i tha ajo duke munduar te dukej e fortë dhe si këmbim mori një shuplake fytyrës

- si shumë të është hap goja , natyrisht duke qenë me atë bastardin Nikolai- i tha ai duke e kapur për flokësh- të ka prekur ai , të ka puthur?- pyeti duke ia shtrenguar me teper

- Po,  dhe sa herë do me përdhunosh nk do e zesh vendin e tij , as nk do i afrohesh atij. Dhe do e dish  çfarë , e dashuroi, me çdo gjë , as tek qimja e flokut nk i afrohesh ti , as me sjellje  , as me përdhunim dhe as me prekje - i tha ajo duke i buzëqeshur dhe ai filloi ti gjuante me fort me nerva

- dmth e dashuron eee,  i doke sjelljet , prekjet e tij  - tha ai duke i gjuajtur pastaj filloi të zbërthente rripin e tij dhe të ulte pantallonat - do e shohësh tani - i tha ai duke i dërguar duart tek pantallonat e saj dhe duke ia hequr me forcë teksa ajo përpëlitej me forcë që të largohej

- Fatmir- u dëgjua një zë jashtë dhomës

- me vone - tha ai duke zhveshur Isabelen

- është e rëndësishme more , - tha ai zë dhe Fatmiri shfryu dhe u ngrit duke vendosur rripin përsëri

- do e përfundoi pastaj këtë që nisem dhe do e shohim cili është më i mirë - tha ai dhe përplasi derën duke dal jashtë dhe Isabela shfryu .

- çfarë ka ?- pyeti Fatmiri personin që e thirri

- i kanë bllokuar të gjitha rrugët,  ka kontroll të imesisht në katër anët e vendit,  jemi në kërkim Fatmir,  nk mund të dalim nga ky vend- tha ai dhe Fatmiri vendosi duart në flokë

- Dreqi ta marrte Ivanovna të mallkuar - tha ai- gjëj një mënyrë,  kontrollo çdo gjë,  duhet të largoheni nga këtu përpara se të na gjejnë- iu drejtua

- nk e kupton apo jo , nk dalim nga ky vend nqs nk i dërzojme gruan atij,  jemi në vendin e tyre Idiot,  kanë pushtet këtu dhe jo si ne që sjemi askushi, nk mund të korreptojne asnjë këtu- tha ai

- gjeje nje menyre atëherë- i tha ai dhe një roje ra nga  përpara tyre i vdekur nga sipër.  Ngritën sytë dhe shikuan Isabelen sipër që po qëndronte në parmakun e shkallëve - kape dreqi ta marrte , një femër nk mundni të zotnoni- tha ai dhe rojet iu afruan për ta kapur dhe ajo filloi ti qëllonte secilin duke i lënë të vdekur derisa nk kishte me plumba në arme

- edhe vrasëse eee- tha duke e kapur për krahu dhe e tërhoqi ndërsa ajo po mundohej ti ikte

- ku është Nimloti?- pyeti ajo duke e kundërshtuar

- dëshiron ti bashkohesh,  mirë,  do me lutesh Isabela , do i bashkohesh derisa të më lutesh - i tha ai duke e tërhequr drejtë disa shkallëve të errta - do me lutesh me shume se sa atij bastardit Nikolai- tha ai duke hapur deren e një bodrumi dhe duke e shtyrë mbrenda