05

426 19 2
                                    

PAL POV

Nag order nalang sad mi, puslan nga naa nami diri sa restaurant.

Gigutom nasad ko ug hinulat niya nya late syag isa ka oras. Mabal-an nalang nako, gikan diay syag langit.

Ay wow nawa'y lahat.

We dine in, nag kaon, nabusog tapos nanguli.

“Did you bring your car?” pangutana niya.

Ka sosyal ba ani niya uy. Dala dala pamag car, pwede raman mag tricycle.

Oh yeah, I almost forgot. CEO man diay ko karung panahona. They will expect nga naa koy own car ug own house.

Pero nganong na CEO bitaw kog pinakalit nga probinsyana raman intawn ko.

It's because of my biological parents. Human nakog graduate sa college, gi kuha ko nila gikan sa akong orphan family.

“Am I still talking with someone.. lady? are you still there?” he snapped his fingers in front of my face.

Nakapamilok nalang ko tungod sa iyang gi buhat. Wa ko ka matngon nga nag tulala na diay ko.

Na remember ra nako akong kinabuhi before ko nahimong ing ani ka dato.

Though I'm just a simple woman, I don't brag about what I have today. Dili man sad ako ang nag hago ani.

“You're spacing out.”

I sighed, “Sorry. Nag imagine rako unsay feeling maka uyab” nikatawa kos akong gi sulti.

Samtang ang akong ka storya, nalukot rang nawng.

“I can understand you, a little bit. But can you speak english nalang? Or tagalog? We can understand each other more—”

I cut him off, as always. Di ko ganahan inig mag english sya, slang ra kaayo. Lisud pajud sabton kay paspas.

Mas maayong putlon nalang sya, I mean.. iyang gina sulti ba. hihi

“Sige ba. Just one favor.. after that favor.. I'll teach you how to speak bisaya or I'll speak english.”

Ni seryoso iyang nawng, “Y-you will teach me? You sure?”

Gitandoan nako sya, “Uh-huh! Just one lil favor”

“What is it?”

Nag ngisi ngisi ko tungod sa akong gi huna huna. This will be fun, for sure.

“Kuan.. pag himo ug tula nga bisaya, bisan mubo ra gud”

Nag abot iyang kilay, “Huh?”

Tan awa ra! Gahapon bitaw kasabot sya inig mag bisaya ko, nganong karun murag naliso mani sya?

Di naman ka sabot. Jusmeyo lord panabangi.

“Ingon ko, create a tula. A bisaya poem ba! Samoka uy”

“B-bisaya poem? Just that?” he clarify it.

“Just that! Then I will teach you to speak bisaya without getting bulol bulol” I laugh.

“I'm not bulol manghud” he stated.

Nikatawa kog samot, “Manghud? Unsay manghud? HAHAHAHAHA”

His brows furrowed, “Man dud? Mang ud? Fvck this! Mang gud?”

I continue laughing because he gets more irritated.

“Man gud.. I'm not bulol man gud. Yes! I get it! Right?”

Lipaya niya uy! Mura syag bata nga naay napunit nga piso sa dalan.

Wala nako nitubag niya, gikataw-an ra nako syag ayo.

“Stop laughing, young lady” he said.

I tried to stop laughing pero di jud ma pugngan.

“Stop laughing or I'll kiss you”

Mao to, nihunong kog katawa.

Intawon, my lips had never been kiss and never been touch.

A hundred percent virgin.

So, nag hilom nalang ko.

“Good! Expect my poem tomorrow. Let's meet again” he wink and look so confident.

“Bantay lageg wa na nagka dimao” tubag nako

Wa ko ka bantay nga gibiyaan na diay ko niya.

Ayay! Dili gentleman, auto turn off.

THE UNLUCKY CALDERON (COMPLETED)Where stories live. Discover now