Zawgyi
"အား.....ကြၽတ္.ကြၽတ္...နာလိုက္တာ "
သူႏိုးလာေတာ့..... အရင္တစ္ခါက သူႏိုးလာတုန္းကလို အျဖဴေရာင္ အခန္းထဲကို ေရာက္ေနတယ္။ သူသတိေမ့ေနတုန္း ဘာေတြျဖစ္သြားေသးလဲ ၊ အဲ့အခ်ိန္ အခန္းထဲကို ေဂ်ာ့ဝင္လာၿပီး......
"ငါ့အကိုနဲ႔ ေဝးေဝးေန "
"ဟက္....ငါေသေလာက္ေအာင္ ႐ိုက္တာကို မင္းကအသက္႐ွင္ေနေသးတာလား ။ "
"မင္း......မင္းလဲ ငါ့အကိုလူေတြဝိုင္း႐ိုက္လို႔ ၃ရက္ေတာင္ သတိလစ္ေနတာေလ ၊ "
"ဘာ.....၃ရက္ေတာင္ရိွၿပီ ဟုတ္လား ေသာက္ခ်ီးဘဲ ငါ့ပါးနဲ႔မားစိတ္ပူေနေတာ့မွာဘဲ "
"...................."
"မင္းဘႀကီးမို႔..... ငါ့ကိုအိမ္ျပန္မပို႔ဘဲ ေခၚထားတာလား အိမ္ျပန္ပို႔ေတာ့ ေသမွာမို႔လို႔လား "
"ေဝ့....အဲ့ဒါငါနက္မဆိုင္ဘူး.....အကိုက ျပန္မပို႔တာ မင္းမိဘေတြကို ေျပာထားတယ္။ စိတ္ပူမေနနဲ႔ "
"မင္းကို ငါသိပ္ၾကည္တာမဟုတ္ဘူး ေနာက္ခါဆို အေသ သတ္ပစ္မယ္။ သတိထားေန "
"အား......ေၾကာက္လိုက္တာ "
သူတို႔စကားေျပာေနတုန္းမွာဘဲ ခရစ္မတ္ေရာက္လာၿပီး..
"ေဂ်ာ့..မင္းႏိုင္ငံျခားသြားဖို႔ အကုန္ျပင္ဆင္ၿပီးၿပီ ၁၀နာရီ ေလာယာဥ္ထြက္မွာ ေကာင္းေကာင္းေန ၾကားလား ငါဘာသံမွ မၾကားခ်င္ဘူး ။ "
"ဟုကဲ့..... အကို "
"သြားေတာ့ "
ေဂ်ာ့ကို သြားခိုင္းၿပီး သူ႔ဘက္လွည့္လာကာ....
"baby...... နာေနေသးလား သက္သာရဲ႕လား"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး........ က်ေနာ္ကို အိမ္ျပန္ပို႔ေပးပါ "
"ေနေကာင္းရင္ျပန္ပို႔ေပးမယ္ "
"ေကာင္းၿပီေလ အခုက်ေနာ္ နားေတာ့မွာမို႔ ထြက္သြားေပးပါ "
"omm.."
ခရစ္မတ္ baby အေ႐ွ႕ကေန ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္။ သူbabyကို ခ်စ္တာေသခ်ာေနၿပီ ၊ babyသတိေမ့ေနတုန္းက သူဘယ္ေလာက္ထိစိုးရိမ္လဲ ဆိုတာ ဘုရားသခင္ အသိဆံုးျဖစ္လိမ့္မယ္။ သူသာ babyကို ဆံုး႐ႈံးရရင္ ႐ူးသြားႏိုင္တယ္။ babyကိုမွ မရရင္ ေသသြားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကို သူအရမ္းခ်စ္ျမတ္ႏိုးေနမိတယ္။ baby မင္းေလးက ကိုယ့္အပိုင္ဘဲ ၊
