2 Slytherin, μία αιώνια αγάπη (ΟΛΟΚΛΗΡΏΘΗΚΕ)

Δεν ξέρω τι τίτλο να βάλω (25)

Εγώ: Rania σταματά να πειράζεις τα ρούχα μου, Pancy κούκλα είσαι προχωράτε αργούμε.
𝑅𝑎𝑛𝑖𝑎: Πολλά νεύρα.
Εγώ: Μου τα δημιουργείται. Τους λέω και αρχίζω να της σπρώχνω αφού δεν περνούν τα πόδια τους να πάμε κάτω γιατί μας περιμένουν.
𝑆𝑡𝑒𝑝ℎ𝑎𝑛: Κορίτσια ευχάριστου με που μας τιμάται με την παρουσία σας.
Εγώ: Κόψε την ειρωνία. Του λέω αφού έχουμε βγει από τον κοιτώνα και ανεβαίνουμε τα σκαλιά για να πάμε προς την τραπεζαρία που μας περιμένουν και θα μας βρίζουν.
𝐶ℎ𝑟𝑖𝑠: Ευχαριστούμε που μας τιμάται. Μας λέει ειρωνικά και αυτήν την ειρωνία θα του την  κόψω εγώ που θα μου πάει.
𝑀𝑐𝑔𝑜𝑛𝑎𝑔𝑎𝑙𝑙: Παιδιά αλλαγή πάτε να πάρετε τα πράγματά σας ήρθε ποιο γρήγορα το τρένο. Μας λέει και αρχίζουμε να τρέχουμε γιατί πίστευα ότι μπορώ να βρω κάτι σκουλαρίκια που ψάχνω και να κοιτάξω άμα τα έχω όλα μέσα στην βαλίτσα.
𝑃𝑎𝑛𝑐𝑦: Τα βρήκα. Μου λέει και μου τα δίνει περνούμε της βαλίτσες και πάμε πάλι στην τραπεζαρία.
𝑀𝑐𝑔𝑜𝑛𝑎𝑔𝑎𝑙𝑙: Όλη εδώ. Τέλεια ακολουθήστε με. Μας λέει και μπαίνουμε στης άμαξες και μέχρι να το καταλάβουμε είμαστε μέσα στο τρένο.
𝑆𝑡𝑒𝑝ℎ𝑎𝑛: Ρε για πες πως θα είναι τα δωμάτια.
Εγώ: Που να κοπάνας τον κόλο σου κάτω εγώ δεν σου λέω.
𝑅𝑎𝑛𝑖𝑎: Έλα ρε πες και από εμάς ότι θες.
Εγώ: Όχι δεν λέω.
𝑃𝑎𝑛𝑐𝑦: Καλά αφήστε τα αυτά και πείτε τώρα πως λέτε να είναι φέτος τα χριστούγεννα.
Εγώ: Κοίτα. Της λέω κοιτώντας το παράθυρο σαν να βλέπω κάτι ενδιαφέρον.
𝑅𝑎𝑛𝑖𝑎: Άστο να πω εγώ.
𝑀𝑎𝑡𝑡: Δεν κατάλαβες εγώ θα πω. Λέει και αρχίζουν να τσακώνονται για το ποιος θα πει πως θα είναι φέτος.
Εγώ: Αστούς. Να στο πω εγώ γιατί μας βλέπω να είστε υπογλώσσια. Σαν ταινία θα πάρουμε και ποπ κορν και θα βλέπουμε πως σφάζονται.
Pancy: Γιατί σφάζονται.
Εγώ: Αυτό το σκέφτομαι από τα εννιά μου και ακόμα.

____________________________________________________________________

            *Στο σταθμό*

Έχει εδώ και ένα δίωρο που έχουμε φτάσει έχουμε πάρει τα πράγματά μας, και εγώ με την Rania της κουκουβάγιες μας, έχουμε κατέβει από το τρένο και τώρα περιμένουμε τους δικούς μας να μας πάρουν. Αλλά έναν γονιών από εμάς γιατί τώρα να έρθει ένα μάτσο γονείς να μας πάρουν θα είναι περίεργο οπότε. Ναι αφήστε το ήρθαν.
Elena: Άντε πάμε ο πατέρας σου είναι έτοιμος να θάψει τον δικό σου. Μας λέει χωρίς να πει ένα γεια, τι κάνετε, ομορφύνατε αλλά τι ζητάω και εγώ.
Εγώ: Καλά είμαστε ευχαριστούμε που μας ρώτησες.
Andromeda: Μην ειρωνεύεσαι.
Εγώ: Δεν ειρωνεύομαι εσείς το νομίζετε αυτό. Narcissa μου τι κάνεις.
Narcissa: Καλά είμαι. Εσύ πως εισαι.
Εγώ: Και εγώ καλά η υπόλοιπη;
Narcissa: Σπίτι σας έχουν έρθει όλοι εκτός από δύο οικογένειες.
Εγώ: Ποιες;
Andromeda: Γιατί άμα πω θα ξέρεις;
Εγώ: Ναι ξέρω τα ονόματα. Της λέω αλλά μέχρι να μου πει έχουμε περάσει το διαχωριστικό και έχουμε διακτινιστή στο σπίτι μου τώρα το σπίτι είναι μικρή λέξη ποιο πολύ για μέγαρο κάνει αλλά το έχω συνηθίσει.
Davina: Ευτυχώς που ήρθατε είναι έτοιμη να πλακωθούν.
Εγώ: Ας πλακωθούν τόσα χρόνια παρακαλάω αλλά τίποτα.
Kol: Ρε σκάστε ήρθαν τα παιδιά και εμένα η ανιψιά μου.
Elijah: Και δικιά μου.
Rebekah: Άμα το πάμε έτσι είναι και δικιά μου.
Freya+Keelin: Μας συγχωρείτε αλλά είναι και δικιά μας. Λένε και ένα ξέρω ο μόνος που ήρθε να με πάρει αγκαλιά ήταν ο Marcellus.
Εγώ: Κοιτάξτε δεν θέλω να σας στεναχωρήσω αλλά ο μόνος που δεν είπε και ήρθε κατευθείαν να με πάρει αγκαλιά είναι αυτός εδώ.
Marcellus: Και τη κερδίζω.
Εγώ+Rania: Μια καραμέλα 🍬. Το λέει μαζί μου η Ράνια με την φάτσα που περνώ ίδια όμως.
Marcellus: Εσύ μικρή πολύ αέρα δεν πήρες.
Εγώ: Πολύ λίγο όσο πατάει η γάτα. Καλά εντάξει πως κοιτάτε έτσι ο ελέφαντας. Τους λέω αφού έχουν γυρίσει όλοι και με κοιτάνε.
Klaus: Και για πες πως μας έχεις βάλει.
Εγώ: Α ναι Rania έλα λίγο.
Rania: Γιατί εγώ.
Εγώ: Για να μην φάω μόνη μου το ξύλο. Της λέω και αφού έχουμε καθήσει όλοι και έχω τα κλειδιά και μια απόσταση ασφαλείας για παν ενδεχόμενο αρχίζει η Rania.
Rania: Έχουμε και λέμε Hope, εγώ, Alison και Pancy. Λέει και αφού τελειώνει πάει να φύγει αλλά όχι εδώ θα κάτσει δεν θα το φάω μόνη μου το ξύλο μαζί της παρέα αφού και αυτήν ήξερε τη γράφω.
Εγώ: Το κλειδί, Alison τι κάνεις;
Alison: Τέλεια όταν έχεις για αυτούς γονείς.
Enzo: Υπονοείς κάτι μικρό;
Alison: Εγώ, όχι καλέ πως σου πέρασε αυτό από το μυαλό. Pancy πάμε πάνω. Λέει γρήγορα και αρχίζει να την τραβάει κάνοντας την να πέσει στο τραπεζάκι και μετά στης σκάλες.
Εγώ: Συνεχίζω Lizzie, Josie, Daphne και Astoria ορίστε το κλειδί όταν έρθουν θα σας της στείλω. Τους λέω με το ποιο ψεύτικο χαμογελώ μου.
Lizzie: Ευχαριστούμε πάμε αδερφούλα. Μου λέει και είμαι τώρα να της πω ξύδι ναι αυτό.
Εγώ: Κουκλίτσα μου ξύδι να πιεις με τόση ξινίλα που έπεσε. Συνεχίζω προχωράτε εσυς. Rania αμα είσαι έτοιμη.
Rania: Ναι τώρα. Τελευταίο ζευγάρι έχουμε Vicki, Eliza, Dimitra, και Michel.  Λέει και δίνει το κλειδί στην Vicki αφού είναι μεγαλύτερη.
Εγώ: Eliza τη κάνεις;
Eliza: Καλά είμαι μόνο μία ερώτηση και πάω πάνω φέτος πήγαμε να θάψουμε κανέναν.
Εγώ: Είσαι στο σχολείο όλα τα ξέρεις. Της λέω και με μια ηττημένη προσπάθεια ακολουθεί την Dimitra και την Vicki. Μαμά πας με Elena, Caroline και Bonnie.
Caroline: Όπως παλιά, και τη θα μας δώσεις το κλειδί να πάμε πάνω.
Εγώ: Άμα δεν το θες κανένα πρόβλημα περισσότερος χώρος αλλά δεν είπα ποτέ να πάτε πάνω.
Narcissa: Α είμαι με Karol, Hannah και Adorabella.
Εγώ: Δεν είναι ωραίο αυτό που κάνετε. Και επειδή βαρέθηκα, να πω γρήγορα τα ονόματα.  Hayley, Kelly, Clary και Isadora.
Rania: Davina, Rebekah, Freya και Keelin.
Εγώ: Αγόρια.
Αγόρια: Ναιι αρχηγέ.
Εγώ: Christopher....
Chris: Με λένε Chris
Εγώ: Εγώ προτιμώ το Christopher. Του λέω και αφού ξανά απειλώ συνεχίζω.
Εγώ: Εσύ, o George, Dominique, Theodore και Cyrus.
Rania: Matt, Stephan, Draco και  Blaise.
Εγώ: Τελειώσαμε πάμε στους μεγάλους. Για την ακρίβεια πάρτε το χαρτί. Τους λέω και το χαρτί έλεγε αυτό.

                 __ΑΓΌΡΙΑ__

1) 𝐷𝑎𝑚𝑜𝑚, 𝐴𝑙𝑎𝑟𝑖𝑐, 𝐸𝑛𝑧𝑜
2) 𝐿𝑢𝑠𝑖𝑢𝑠, 𝐿𝑜𝑢𝑖𝑠, 𝑇ℎ𝑜𝑚𝑎𝑠, 𝐹𝑙𝑜𝑟𝑖𝑎𝑛
3) 𝑇𝑦𝑙𝑒𝑟, 𝑃𝑒𝑡𝑒𝑟, 𝐽𝑎𝑐𝑒, 𝐴𝑑𝑜𝑙𝑝𝑒
4) 𝐾𝑜𝑙, 𝑀𝑎𝑟𝑐𝑒𝑙𝑙𝑢𝑠, 𝐸𝑙𝑖𝑗𝑎ℎ, 𝐾𝑙𝑎𝑢𝑠

Damon: Τελικά μικρή πίστεψα ότι με έβαλες με τον πατέρα σου.
Εγώ: Μικρό είναι το μάτι σου και σας θέλω όλους ζωντανούς πως θα τρώω εγώ κάθε χρόνο τα ποπ κορν.
Klaus: Κόρη να σου τύχει.
Mikael: Όταν έλεγα ότι πολύ ελεύθερη την έχεις δεν άκουγες.
Εγώ: Ούτε να το σκέφτεσαι.
Esther: Τη λες στα παιδιά άστα ήσυχα. Του λέει και τον τραβάει πάνω για να μην μας ενοχλούν. Τελικά ποτέ δεν τους κατάλαβα άσε που ακόμα πιστεύω άμα θα μπορέσω να ζήσω σε μια φυσιολογική οικογένεια.
Chris: Κοιτάξτε δεν την πάω είναι πολύ ηλίθια και χάλια με αυτό το μαλλί.
Εγώ: Τι είπες ρε για το μαλλί μου.
Chris: Πάντα πιάνει.
Εγώ: Και για πες και σε εμένα τη πιάνει που;. Του λέω και έχω φτάσει κοντά του για να μην έχει περιθώρια να φύγει.
Chris: Κοίτα. Μου λέει και προσπαθεί να φύγει. Θέλω να πάω τουαλέτα είναι επείγων. Μου λέει και αρχίζει να τρέχει και εγώ σαν καλό κορίτσι τον κυνηγάω από πίσω. Ευτυχώς έπεσε.
Εγώ: Και για πες τη έλεγες πριν γιατί δεν το κατάλαβα πολύ καλά.
Chris: Ότι έχεις τέλεια μαλλιά. Μου λέει και τώρα θα έπρεπε να του πω ευχαριστώ αλλά επειδή είμαι κακιά τον χτύπησα καταλάθος στην μούρη του.
Εγώ: Αυτό επειδή κανείς δεν με ειρωνεύεται και κανείς δεν λέει τίποτα για την εμφάνισή μου, και για το ότι με είπες δεύτερη φορά ηλίθια.Του λέω και έχει γεμίσει αίματα τελικά ήταν δυνατή η μπουνιά, αλλά έλα που αυτός έχει βάλει τα χέρια του στην μέση μου και....

Γεια

Καιρό έχω να τα πούμε καλό κεφάλαιο γράφω μεγάλα τώρα τελευταία. Από αύριο μπορεί να είμαι ποιο συνεπής και να ανεβάσω κάθε δύο με τρεις μέρες μπορεί ε δεν ξέρω αυτά μπάι