2 Slytherin, μία αιώνια αγάπη (ΟΛΟΚΛΗΡΏΘΗΚΕ)

Τετάρτη Χρονιά (30)

Dumbledore: Καλησπέρα. Πριν αρχίσετε να τρώτε και είμαι σίγουρος ότι πεινάτε. Θα ήθελα να σας πω ότι φέτος θα έχουμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε το τρίαθλο μαγείας στην σχολή μας οπότε τον Οκτώβριο θα έχουμε δύο σχολές το Beauxbatons και το Durmstrang. Μας λέει και αρχίζει μια αναστάτωση εγώ πάντως δεν θέλω να το παινευτώ αλλά το ήξερα.
Dumbledore: Επιπλέον. Λέει και προτού το πει ακούμε έναν κρότο και η πόρτα ανοίγει και ένας άντρας με ταξιδιωτική κάπα και από ότι φαίνεται το ένα μάτι του είναι γυάλινο προχωράει προς το διευθυντή. Και αφού χαιρετηθούν και καθίσει στην θέση του. Γυρνάει και συνεχίζει αυτό που ήθελε.
Dumbledore: Από εδώ είναι ο Alastor Moody. Θα είναι ο καθηγητής σας στην άμυνα εναντίον των σκοτεινών τεχνών. Και τώρα μπορείτε να αρχίσετε το γεύμα σας. Μας λέει και με έναν χτύπο τον χεριών του εμφανίζονται πιατέλες με φαγητά και γλυκά.
Εγώ: Michel θα δηλώσεις συμμετοχή.
Michel: Εννοείται και εσύ θα με βοηθήσεις με τα ξόρκια.
Εγώ: Ναι αλλά άμα πει ότι η πρωταθλητές θα πρέπει να τα κάνουν μόνα τους.
Stephen: Ελπίδα νομίζω ότι σε άλλαξε πολύ το καλοκαίρι.
Εγώ: Δεν σκας να πάμε για ύπνο νύσταξα και αύριο έχουμε πρώτη ώρα ξόρκια.
Draco: Ναι τώρα που το σκέφτομαι με το ζόρι πέρασα πέρυσι. Λέει και αφού συμφωνούμε λέμε καληνύχτα και στα άλλα τα βλαμένα από τα άλλα τραπέζια. Και τώρα ένα ωραίο ζεστό κρεβατάκι έρχεται σε εμένα. Και θα κάνω τον καλύτερο ύπνο του κόσμου.

____________________________________________________________________________

Εγώ: Lockwood τρέχα. Φωνάζω αφού ανακαλύψα ότι τα μαλλιά μου είναι ροζ αλλά δεν θέλω να το παινευτώ αλλά αυτό το χρώμα μου πάει. Αλλά εγώ για αλλο είμαι στο χολ πριν καν ξυπνήσουν οι άλλοι. Α ναι θέλω να τον θάψω.
Chris: Ρε Ελπίδα σε παρακαλώ με ανάγκασαν δεν το ήθελα.
Ελπίδα: Τι λες ρε καραγκιόζη ρε βλάκα ρε μπουμπουνοκέφαλε. Που σε ανάγκασαν.
Chris: Καλά ίσως και να το ήθελα. Μου λέει και νιώθω να βγαίνει από το σώμα μου μια μαγεία ανεξήγητη θα το θάψω σήμερα. Μου έχει κάνει τα νεύρα κρόσια πριν καν αρχίσουν τα μαθήματα.
Εγώ: ΑΑΑΑΑΑΑΑ !!! Λέω και μια δυνατή έκρηξη βγαίνει από τα χέρια μου και τον βλέπω να εκτινάσσεται προς τον τοίχο και να πέφτει κάτω. Μισό τη έκανα μόλις τώρα.
Snape: Τι έγινε εδώ.
Εγώ: Δεν ξέρω άμα ήξερα θα απαντούσα. Του λέω και τον βλέπω να πηγαίνει προς το πτώμα θα έλεγα εγώ και αφού ξανά σηκώνεται φωνάζει ότι δεν αναπνέει.
Εγώ: Τι λέτε. Όχι δεν γίνεται να τον σκοτώσα. Του λέω και αφού τον πηγαίνουν προς το ιατρείο αρχίζει να με τραβάει προς το γραφείο του Dumbledore.
Dumbledore: Τι γίνεται Severus.
Snape: Θυμάστε που το λέγατε ότι μπορεί να είναι αυτήν.
Εγώ: Τι είμαι τι έκανα. Τους λέω φωνάζοντας και κλαίγοντας.
Dumbledore: Ελπίδα ηρέμησε μπορείς να σώσεις τον κύριο Lockwood και να σου λύσω την απορία είσαι η τελευταία αρχέγονη.
Εγώ: Αφού μπορώ πάμε. Και με το τελευταίο θα ασχοληθώ αργότερα. Τους λέω και αφού αρχίζω να τρέχω προς το ιατρείο και τώρα εγώ τη κάνω. Λέω αφού έχω μπει μέσα.
Snape: Ωραία βάλε τα χέρια σου στην καρδιά του. Και σκέψου μια όμορφη ανάμνηση με τους δυο σας. Μου λέει και αφού τα βάζω εκεί που μου έδειξε. Σκέφτομαι τότε που νικήσαμε στον αγώνα και με πείρε στους ώμους του και άρχιζε να φωνάζει ότι είμαι η καλύτερη και εγώ του έλεγα ότι είναι τρελός.
Chris: Τι έγινε. Λέει και καταλαβαίνω ότι πέτυχε. Και ασυνήθιστα πέφτω πάνω του και τον περνώ αγκαλιά.
Εγώ: Συγνώμη συγνώμη. Του λέω ακόμα κλαίγοντας.
Chris: Σςς δεν πειράζει.
Εγώ: Ναι αλλά σε σκότωσα.
Chris: Ναι αλλά τώρα είμαι εδώ. Περίμενε είπες ότι με σκοτώσες.
Dumbledore: Παιδιά καλύτερα να πάμε στο γραφείο να μιλήσουμε για αυτό που έγινε πριν λίγο. Η Madam pomfrey. Είπε ότι είσαι μια χαρά. Λέει και στο τελευταίο αναφέρεται στον Chris.