EKSİK|texting|

1.6

İyi okumalar.

Yazgı, bir şey demeden terastan çıkıp sarsılarak eve zor gelmişti. Kapıyı Yade açmış, abisinin kireç gibi yüzünü görünce korkmuştu..

"Abi ne oldu ?"

Yazgı, cevap verecek gücü kendinde bulamasa da zor zar bir cümle çıkarmıştı ağzından.

"Odamdayım ben."  Yade abisinin kolunu tutarak hareket etmesini engelledi.

"İyi değilsin, ne oldu ?"

Kardeşinin ısrar edip başını ağrıtacağını biliyordu, o yüzden kaderine boyun eğdi.

"Belsin apartmanının teras katında Açelya var, yanına gider misin ?" Yade, kaşlarını kaldırıp abisine baktı. Ne alaka şimdi Açelya diye düşünüyordu. Soru sormak için ağzını açtığında abisi eli ile onu durdurdu.

"Soru sorma, sadece git lütfen. Söz veriyorum sonra anlatacağım." Yazgı, başka da bir şey söylemeden odasına girdi, kapıyı kilitleyerek yatağına uzandı.

Yade ise Yankı abisine durumu özetleyen bir mesaj yollayıp montunu giyerek hızlı adımlar ile Açelya'nın yanına gelmişti.

Açelya, duvar kenarına sinmişti. Bacaklarını kendisine doğru çekmiş, heykel gibi hareketsiz duruyordu.

Yade, yanına gidip eğildi.

"Açelya ?" Açelya tepki vermedi. Yazgı'nın kapşonuna sarılmış, sessizce ağlıyordu.

Yade, Açelya'nın kendine gelmesi için kızı sarstı. Açelya, dolu gözleri ile Yade'ye bakarak titrek bir nefes verdi.

"Ben çok kötü bir insanım." Kendine olan öfkesinden dolayı sesi net çıkmıştı.

"Fark edemedim. Geç kaldım. Yade ben, ben anlaya-anlayamadım. Onu sevdiğimi..." Ellerini yumruk yapmış kafasına yumruklarını geçiriyordu.

Yade, Açelya'yı hiç böyle görmemişti. Bu kadar dağılmış ve ağlak. Açelya'nın bileklerini tutup kendisine vurmasına engel oldu.

"Açelya, kendine gel!"

"Ben salağım." Açelya kendini dövmek, kafasını duvarlara vurarak kendine kızmak istiyordu. Canı acıyordu ama bu acı Yazgı'nın canını yaktığı içindi.

"Evet,sen salaksın. Rahatlayacaksan kendine istediğin kadar hakaret edebilirsin ama bu olanları değiştirmez." Yade hem gerçekçi konuşuyor hem de şu zamana kadar tuttuğu sözleri döküyordu.

"Bak Açelya, yaptığınız şeyin açıklaması yok tamam mı ? Keyfiniz ve eğlenceniz için abimin kalbini kırdınız. Lise hayatını boka çevirdiniz, şimdi istediğin kadar pişman ol ama abimin yaşadıklarını telafi edemezsin. Hatanı anlaman güzel fakat çok geç." Yade, açık sözlü biriydi. Lafı yerinde söyler ve geriye çekilirdi, şimdi de aynısını yapmıştı. İçini dökmüştü, bundan sonrası Açelya ve onun vicdanı arasındaki savaşı seyretmekti.

"Abime onu sevdiğini mi söyledin ?"

Açelya, kafasını sallayarak onayladı. Yade, ayağa kalkıp üstünü düzeltti. Açelya'ya elini uzattı. Açelya elini tutunca onu ayağa kaldırdı.

"Evine git, yatağına uzan ve uyu. Ağlamaktan için dışına çıkmış."

"Yazgı ?"

"Onu biz hallederiz." Yade, Açelya'nın üstündeki abisinin kapşonunun fermuarını çekip şapkasını da Açelya'nın kafasına geçirmişti.

"Evin hangi katta ?" Belsin apartmanında yaşadığını biliyordu Yade ama daha önce hiç denk gelmemişlerdi o yüzden de tam bilmiyordu.

"8." Yade, Açelya'nın koluna girip beraber yürümelerini sağladı. Asansöre binerek 8. katın tuşuna basarak inmelerini bekledi. Başarılı bir şekilde kata geldiklerinde Açelya evlerinin kapısının önüne geldi, içeri girmeden Yade'ye bakarak :

"Teşekkür ederim."dedi.

Yade, ufak bir gülümseyle eve girmesini bekledi. Açelya daha fazla beklemeden evinin kapısını açıp girdi ve kapıyı kapattı. Görevi elinden gelenin en iyisi ile bitiren Yade sağ salim evine döndü.