Saat 17:08 di okuldan kaçmış pizza yemeye gidiyorduk , evet pizza uğruna okuldan kaçan 4 salakdık.
"ilerde Cevahir AVM var daha fazla yürümeyelim bi pizza uğruna hem hava'da esiyor kızlarda etek var mazallah yani "diyip yüzümüze bakmadan gülerek ilerledi Poyraz.
Bora benim arkamdan geliyordu varlığıyla yokluğu bir diyebilirim Poyraz soru sormasa konuşacağı yoktu. Telefonumu aldım yolda giderken bir süre telefonumla ilgilendim gözüme takılan annemden gelen mesajdı .
Annem: Deren neredesin sen ?
Annem: müdürün aradı ve okuldan kaçtığını daha doğrusu kaçtığınızı söyledi doğru mu bu ?!
Mesajı okurken annemlere ne demem gerektiğini düşünüyordum
Aklım tamamen annemin yazdığı mesajdaydı . Arabadan gelen korna sesi ile kafamı telefondan ayırdım bana doğru hızla gelen arabanın korna sesi, Poyraz ve Cansu'nun bağırışları kafamın içinde yankılanıyordu yapacak birşeyim yokmuş gibi yolun ortasında kaldım birşey yapamıyordum ta ki belimde hissettiğim el beni kaldırıma itene kadar .
Yerde öylesine şok içinde kala kalmış oturuyordum .
Hala şok içindeydim ne ara yaşanmıştı tüm bu olanlar?
"Sevgilinle mesajlaşacağına önüne baksan daha iyi , hayatta kalma şansın artar Deren " bora sitem edercesine bizi beklemeden AVM'ye girdi .
Neydi bu şimdi hayatımı kurtardı diye neyin sitemi bu ayrıca sevgilim bile yok .
Poyrazın kalkmam için uzattığı el ile Bora nın arkasından bakmayı bırakıp elimi poyraz'a uzattım.
"Deroş iyisin dimi , önüne baksaydın keşke ya bişey olsaydı bak bide etek var yani kızım az dikkat allah allah , Allahtan açılmadı he"
"Poyraz beyin etek fantezisi var sanırım tutturdu bi etek de etek . Kız burda ölüyordu sen etek diyorsun " aralarındaki küçük tartışmayı bitirmeleri için söze girdim .
"Sakin olun birşeyim yok Bora girdi içeri bizde gidelim sizde tartışmayı bırakın lütfen"
Beklemeden içeri girdik Bora girişte duvara yaşlanmış telefona bakıyordu . Yüzündeki gülümseme Hiç de normal değildi en azından ben onu hiç bu kadar gülerken görmemiştim bana diyene bakın beyefendi nin sevgilisi var herneyse beni ilgilendiren bir durum değildi .
Bizi görür görmez telefonu kapatıp cebine koydu yüzündeki gülümsemeden eser yoktu .
"Bora oğlum bekleseydin ya bizi de "
"Geldiniz işte gidelim artık yiyip çıkmak istiyorum"
Artık sevgilisi ne kadar buluşmak için acele ediyorsa çocuğun iştahını bile kesti resmen .
Üst kata çıkmış pizzacıda kendimize en köşeden bir masa bulmuş ve oturmuştuk.
"Evet gençler okuldan kaçtık buraya geldik e biraz da badireler atlattık bi büyük boy yersiniz dimi ?"poyraz asla doymak bilmeyen bir cinsdendi .
Cansu "ben yerim valla çok acıktım, Deren de yer Bora da"
"Ben küçük boy yemeyi tercih ederim fazla aç değilim"
Dedim .
Bora cevap vermedi , Poyraz "ben siparişleri verip geliyorum" diyerek masadan ayrıldı.
"suffle de yeriz yaa bu şimdi almaz bi alıp geleyim başka birşey isteyen var mı?" Dedi Cansu
"Hayır" dedim ve Borayla masada sadece ikimiz kalmıştık.
Bora vakit kaybetmeden cebinden telefonunu çıkartıp bakınmaya başladı , arada gülüyor benim olduğumu hatırlayıp ciddileşiyordu o an kendimi tutamadım ve lafa girdim .
"Sevgilin bayağı eğlenceli sanırım , seni bu kadar gülerken görmemiştim "
Gözlerini bir kaç saniye telefondan ayırmadan beni cevapsız bıraktı.
"Sevgilim var benim mi haberim yok ?"
Nedense içime gelen bir huzurla rahatlamıştım.
"O kadar gülünce bende şey sandım"
"Ney sandın?"
Tam lafa girerken Poyraz'ın sesiyle kafamızı onlara çevirdik.
"Evvvet pizzalar geldi gençler hadi yine bendensiniz"
Diyerek Cansuyla masaya oturdu .
Pizzalarımızı yedik ve masadan kalktık.
Asansöre doğru ilerleyen poyrazın kolunu tutup geri çektim
"Deroş ne oldu bişeyini mi unuttun?"
"H-hayır sadece kapalı alan fobim var ben binemem siz binin ben merdivenlerden inerim" asansör yeterince kalabalıktı korkum lat kat artıyordu .
Cansu sözümü keserek "Tabiki bizde geliyoruz hayatım"
Merdivenleri kullanarak avm den çıktık taksi durağına doğru ilerledik bir süre taksi bekledik hava gittikçe soğuyordu.
Poyraz taksi durağına girerek çalışanlardan birinin gelmesini rica etti.
Taksiye binmiştik Poyraz öne Cansu sağ cam kenarına Bora sol cam kenarına ben ise ortaya en nefret ettiğim yere oturmuştum.
Poyraz kendi evini tarif etti önce Poyrazı daha sonra Cansu yu eve bıraktık Bora ve ben kalmıştım. Sanki evren bizi her fırsatta inadına baş başa bırakıyordu.
Evlerimiz çok olmasa da uzaktı Poyraz ve Cansu dan .
Yolun yarısında Bora nın sorusuyla ona döndüm bi an
°Ney sandın?"
"Ne demek ne sandın?" Dedim Şaşkınlıkla
"Avm de şey sandım dedin soruma cevap vermedin?"
"Önemsiz bu kadar takılma dediklerime" Başımı cama çevirip eve gidene kadar gökyüzünü dışarda ki insanları inceledim .
Şoför aynadan bana bakarak "burası mı?" Diyene kadar
"Evet ne kadar? " Bora nın elini kolumda hissettim bi an
"Sana para ödeteceğimi mi düşünüyorsun Deren? in lütfen"
"Peki teşekkür ederim o zaman iyi akşamlar " taksiden indim
"Tekrar teşekkür ederim"
"Teşekkür etmiştin az önce Deren alt tarafı taksi parasını vermiyceksin "
"Bu , bugün beni kurtardığın için teşekkür borçluydum "
Yüzünde küçük de olsa gülümseme oluşmuştu
"iyi akşamlar" diyip kapıyı kapattı.
Eve girdiğimde çekileceğim sorgudan Emindim kapının önünde durup kendimi hazırlarcasına derin bir nefes alıp eve girdim.
Annem telaşlı sesiyle bana doğru ilerledi
"Deren ! Neredeydin okuldan neden kaçtın kızım sen böyle yapmazdın?"
"Anne sadece pizza yemek için okuldan çıktık hepsi bu , abartma lütfen"
"Lütfen bidaha olmasın kızım çok merak ettik mesaja da dönmedin"
"Tamam bidaha olmaz anne ben odama çıkıp dinlenmek istiyorum çok yoruldum"
"Tamam kızım, bizde yemek yiyeceğiz acıkırsan tekrar inersin anneciğim"
Annemin yanağımdan öpmesi ile odama çıkıp kendimi yatağa attım çok yorgundum pizza uğruna yaptığımız şeyler akıl almazdı.
YOU ARE READING
PİS DÖRTLÜ I TEXTİNG
ChickLitTanıştıkları andan itibaren değişen hayatları , Yaşanan olaylar , kazanılan arkadaşlıklar ve en önemlisi kazanılan büyük bir aşk... Herkes kırar sevdiğini , belki ilk gün , belki yıllar sonra ama kırar. Gitmek zorunda kalır belki , döndüğünde belki...
