PİS DÖRTLÜ I TEXTİNG

1.7

Selam canlarım ben geldiim♡
Umarım beğenirsiniz , iyi okumalar♡

Hepimizin kafası o kadar karışıktı ki geriye bir tek seçenek kalıyordu.

"Eee ne yapacağız şimdi?"

"Bilmiyorum Cansu ama büyük ihtimalle Rusya'ya gideceğiz"

Cansu ve Poyraz aralarında konuşurken , bende şok içinde koltuklardan birine oturmuş ne yapacağımızı düşünüyordum.

"Adam işini halletmiş , dönmüş kendi şehrine" dedi Cansu.

"Şansa bak abi yaa"

Biraz düşündükten sonra lafa girdim;

"Bora burada mı kalacak?"

"Bora'yı götürmemiz işimizi zorlaştırır" dedi Poyraz.

"İstesek de götüremeyiz ki Bora'yı"

"Bilmiyorum valla kafam çok karıştı"

Poyraz doğru söylüyordu Bora'yı götürmemiz işimizi zorlaştırırdı ama bunu , olan biten herşeyi Bora'ya anlatmamız gerekiyordu. Zor da olsa belki bir görüş ayarlayabilirdik.

"Bir görüş ayarlayıp olan biteni Bora'ya anlatmamız gerekiyor" dedim.

Poyraz aklında birşeyleri tartar gibiydi biraz düşündükten sonra konuşmaya başladı;

"Deren doğru söylüyor bir görüş ayarlamamız lazım!"

Cansu telefonla konuştuktan sonra yanımıza gelip söze girdi;

"Annem aradı eve gelmemi söyledi gitsek iyi olur evde konuşur ne yapacağımızı planlarız , o sırada Deren babasıyla konuşup bi görüş ayarlamaya çalışır yarın için.."

Cansu'nun fikrine katıldık ve efeyle vedalaşıp arabaya indik merdivenleri kullanmak çıkışımız kadar zor olmamış hızlı bir şekilde inmiştik.

Poyraz arabaya bindiğimizde gün içinde yapmam gerekenleri sıraya döküyordu.

"Deroşum öncelikle yarın öğlen Rusya Moskova ya Üçümüz için bilet alacağım senin yapman gereken 2 şey var Moskova ya izin almak ve yarın sabah erkenden bir görüş ayarlattırmak , babanı bir şekilde ikna etmen gerek istersen bizde gelelim?.."

"Yok ben hallederim , bi şekilde görüşü de ayarlattıracağım merak etmeyin siz"

Cansu Moskova için hayaller kuruyor saniye başı planlar yapıp bize sunuyordu.

"Off şimdi Bora da bizimle gelseydi ne kadar güzel olurdu ilk tatilimizi yapardık"

Arabada oluşan sessizliğin sonunda evimin önüne gelmiş Poyrazlarla arabada vedalaşıp kapının önüne gelmiştim .
Çantama elimi atıp anahtarı aramaya başladım , arkamdan bana seslenen birinin olduğunu fark ettim  Hava kararmış ve iç ürpertiyordu.arkamı döndüğümde ilk bakışta yüzünü seçemediğim biri bana doğru yaklaşıyordu birkaç adımının ardından konuşmaya başladı.

"Selam Deren nasılsın , korkuttum mu ?"

Evet korkuttun kerem diyip yumruklama isteğini bir kenara bırakıp "Yok hayır dalgındım biraz , teşekkürler kerem iyi olmaya çalışıyorum sen? "

"iyiyim diyelim , Bora'dan haber var mı ?".

Bora denilen her an içim acıyordu,  onun orada ne halde olduğunu hatırlatıyordu sanki bana hayat .

"Aslında Bora'nın suçsuz olduğunu ispat etmek için elimizden geleni yapıyoruz kısa sürede ortaya çıkacak herşey ve Bora da oradan kurtulacak"