PİS DÖRTLÜ I TEXTİNG

1.2

Selam çiçeklerim nasılsınız umarım iyisinizdir elimden geldiğince çabalıyorum iyi bir hikaye ortaya çıkarabilmek için severek okuyorsunuzdur inşallah öpüyorum iyi okumalar 💙

*

6 gün olmuştu...
Koskoca 6 gündür Bora hapishanede suçsuz yere duruyordu kim bilir ne haldeydi , kim bilir ne hissediyordu , kim bilir neler düşünüyordu.
Görüşe gitmek için babama yalvara yakara yakınlarının yardımı ile özel izin aldırdım bu gün saat 14:20 de görüşüne gideceğim.

Ona moral vermek için özenli bir şekilde gitmek istedim dolabımdan toprak renklerindeki dizlerime kadar olan salaş elbisemi alıp üstüme giydim hafif bir makyaj , altına beyaz bir spor ayakkabı giyip aynanın karşısına geçtim.

Ne kadar giydiklerimi beğenmiş olsamda aynanın karşısına geçtiğimde sonuçta bir hapishaneye gittiğimi , orada ki Bora nın bambaşka bir Bora olduğunu aklıma getirdim .
Ne elbiseye bakacak hatta nede benimle ilgilenecek hâli bile yoktur , kim bilir belki görüşmeye gelmek bile istemeyecek .

Hazırlanıp tam evden çıkacakken annemin sesi ile kapıyı tekrar araladım.

"Yine nereye Deren?"

"Görüşe gidiyorum anne , ne halde bilmek istiyorum arkadaşı olarak destek olmak istiyorum belki bir ihtiyacı vardır "

"O bir katil kızım ne olursa olsun o bir kızı öldürdü"

"Anne! Yeter Bora katil değil geldiğinde görmedin mi nasıl bir kalbi var , nasıl biri Bora bilmiyor musun?, o isteyerek yapmadı frenler tutmadı ve bunu birisi yaptı ona anne eminim , ona birdaha sakın katil deme .. sakın."

"Dikkatli git çok oyalanma kızım senin iyiliğin için diyorum biliyorsun"

"Herneyse görüşürüz anne"

Dışarı çıktığım her an bana haram gibi geliyordu , Bora oradayken baktığım her bulut sanki bana lanet okuyordu , her sabah doğan güneş ateşi ile cehennemi yaşatıyordu sanki..

Annemin arabası ile gidebilirdim fakat yaşadığım o kazadan sonra ne arabaya binecek nede sürecek kadar cesaretim vardı.
Bir taksi çağırıp ceza evine kadar müzik dinledim şöyle diyordu sözleri

Tanrımdan tek dileğim 7. Kez yazdırmasın artık bunu "
Eski onuru arayanlar varsa eğer yerinde bir yangın bulur.

Dün geceden çok sallanmışız o yüzden bakışlar baygın durur
Sen sevgimizden harcarsın zaten , ceplerinde kalsın gurur.

Belkide artık eski Bora da olmayacaktı , düzeltemeyecekti hiçbişeyi kafasında. Hatta belki ... belki kahvaltıya gitmek istediğimiz için bizi suçlayacak ve birdaha bizimle görüşmek istemeyecekti , kafamda kurduğum saçma sapan olasılıkları sonra taksicin sesi ile irkildim.

"Geldik hanım efendi 58 TL borcunuz "

Çantamdan çıkarttığım parayı vererek para üstünü bile beklemeden arabadan indim .
Bora burada mıydı? Bu iç karartıcı yerde miydi 6 gün boyunca?
Kapıda bekleyen askerlere belgemi gösterdikten sonra içeri alındım ve sadece bir masa ve 2 sandalyenin olduğu bir odaya sokuldum.

"Siz burada bekleyin , zanlıya haber verilecek"

"Tabi bekliyorum"

Masaya oturdum ve Bora yı beklemeye başladım acaba gelecek miydi , konuşacak hali var mıydı?

Yaklaşık 5 dakika sonra kapı açıldı , önce içeri 1 asker daha sonra kelepçeli elleri ile Bora girdi . Göz göze geldiğimiz an gözlerinin dolduğunu fark ettim . Sanki ihtiyacı vardı ilgiye , sevgiye , yardıma ihtiyacı vardı , biliyordum .

Ellerini çözdükten sonra askerin sertçe uyarısı yükseldi odanın içerisinde.

"Sadece 10 dakikanız var.."

Diyip odadan çıkmıştı. Odada sadece ikimiz vardık Bora ve ben .
Sarılmalı mıydım ? Öpmeli miydim? Veya ne demeliydim ona , bilmiyordum 2 dakika boyunca sadece ayakta bakıştık . Ne o bir adım atmıştı , nede benim gözlerimden akan yaşları durduramadı sessizlik .

Ağladığımı gören Bora , 2 adım atarak bana yaklaştı , konuşmadan bana sarıldı sımsıkı , kimsenin sarılmadığı gibi sarıldı o an .
Dayanamadım ellerim bedenini sarıyor , bir yandan gözlerimizden akan yaşlar birbirimizin omuzunu ıslatıyordu.

"Neden benimle bu kadar ilgileniyorsun Deren , neyinim ben senin ? Hiçbirşeyin değilim bırak beni düşünmek zorunda değilsin okuluna gitsene kızım , düşünme beni ben buna mahkumum belkide yaptığım bir hatanın bedelini ödüyorum "

"Hayır Bora hepsi geçecek sana söz veriyorum . Rahat değilim seni düşünmek zorundayım , neden bilmiyorum ama düşünmeliyim Bora , o arabada bende vardım bende şahit oldum , yanında olmalıyım , hep de olacağım"

"Sana sert davrandığım için özür dilerim , tavırlarımla sana karşı kırıcı konuşmuş olabilirim , hepsi için özür dilerim Deren"

"Tamam şimdi bunları konuşmanın zamanı değil , babamla konuşup senin için en iyi avukatları tutacağız baban bu akşam bize gelecek babam ile yakınlarındaki yetkilileri devreye sokarak bir şekilde dâva nın düşmesini sağlayacaklarını söylediler."

"Bilmiyorum Deren , çıksam bile gencecik bir kızın hayatına son verdim ben , ona çarpan bendim ama yemin ederim arabanın frenlerini kontrol ettirdim , 2 gün öncesinde yemin ederim ki ettirdim.
Bana inan Deren ... lütfen "

Öyle güzel bakıyorduki gökyüzü mavisi gözleri , dağınık saçları yorgun ses tonu ile bana inan Deren , bunu biri yaptı , biri frenlerin çalışmamasını sağladı der gibi bakıyordu .

Herkesin bir yıkılış anı vardır ya , her insan herkese karşı koyar da o birine yenik düşer ya , işte bende bu gözlere yenik düşüyordum... Boraya.

"Sana herkesten çok inanıyorum Bora yemin ederim ki herkesten çok inanıyorum. Merak etme Poyraz , Cansu ve ben seni buradan çıkaracağız elimden gelen herşeyi yapacağım Bora , yeterki umudunu kaybetme sen bu değilsin , sen Bora Tekin okulun popüler gözde çocuğusun "

Bu dediğimle az da olsa yüzünde bir gülümseme yaratabilmiştim, aklınızdaki soru şu Deren sen Boraya aşık mısın ?
Sanırım aşığım o ne hissediyor bilmiyorum , şu sıralar öğrenmek saçma olur. Ne yani onun yanında oldum diye bana aşık olmak zorunda mıydı?

Bunları düşünürken askerin içeri girip bağırması ile aklımdaki tüm bu düşünceler silindi , sadece birbirimize bakıyorduk o bana yalvarır gözlerle bakıyordu ben ise ona sevgiyle .