Chapter 60: Kiefer moves

3.6K 32 32
                                    

It’s Friday. Napag usapan namin ni ibon na mamimili kami ng gamt para sa History project namin. Wala kaming pasok the whole day for some reasons kaya naisipan naming gawin ang project today.

Nasa condo ako naghihintay kay ibon. Sabi kasi niya na susunduin nalang daw niya ako eh. Hawak ko yung teddy bear na bigay sa akin ni Thomas kahapon. Nung sinundo niya ako, nagyaya kasi siya na magmall daw muna kami. Eh he even mentioned na ‘date’ daw yun, eh ako naman eh naawkwardan pagkasabi niya nun kaya binawi nalang niya, ‘gala’ nalang daw yung gamitin niyang term.

Kumain muna kami sa isang restaurant tapos nanuod ng movie. Nung nasa movie house kami, he excused himself tapos nung pagbalik niya eh may dala na siyang human sized bear.

“Tommy.” I murmured habang yakap yung bear. Ang hirap nga kasi napakalaki.

Tommy ang pinangalan ko sa bear na bigay ni Thomas, sunod na rin kasi sa pangalan niya. Nag enjoy talaga akong kasama siya. May kakulitan rin pala siya eh, akala ko talaga masungit siya.

Napabitaw ako sa pagkayakap ko sa bear nung tumunog ang phone ko. Nagtext siya saying na nasa baba na raw siya. Nagmadali na akong kunin yung bag ko at lumabas ng unit. Nagmadali akong lumabas only to find out na nasa labas lang pala siya ng unit. Nakabagukan tuloy kami ng ulo.

“Ang tigas naman ng ulo mo Grace!”reklamo niya habang hinihimas ang noo niya.

“Ikaw kaya yung matigas ang ulo!”reklamo ko rin. “Feeling ko makukunan ang IQ ko.”

“Tss. Tara na nga!” sabi niya tapos nauna ng naglakad.

Nasa labas na kami pero patuloy pa rin yung paglalakad niya papunta sa may highway.

“Hoy ibon!” tawag ko. “Nandun yung car mo!”

Tinuro ko yung car niya na nakapark sa space alloted for guests. Bigla nalang siyang ngumiti tapos nilapitan ako. I was so shocked when he held my right hand.

“Magcocomuute tayo.” Sabi niya habangnakangiti pa rin.

I kept on blinking my eyes. Ang weird kasi ng feeling na hawk niya yung kamay ko. Parang holding hands kasi eh – well holding hands nga.

“Eh may kotse naman eh.” Sabi ko. “Coding ka ba”

Umiling siya. Nakangiti pa rin siya. Good mood yata. “Mas masaya yung nagcocomute eh.”

“Sige.” Sagot ko.

Hawak pa rin niya yung kamay ko. I tried pulling it back. Ang awkward kaya! Tapos pasmado pa kamay ko. Nakakihiya.

“Wag ka ngang magulo! Just let me hold your hand.” Sabi niya. “Baka masagasaan ka diyan.”

“Hoy! Ano bang akala mo sa akin? Bata?” i retorted.

“Eh ikaw naman ang nagsabi dati na bata ka pa ah!” pambabara niya.

“Eh nakakahiya eh!” sabi ko habang pilit pa ring inaalis yung kamay niya.

He looked at me. “Ikinahihiya mo tong gwapong mukhang to?”

Ewan ko kung matatawa ako o maiinis sa kahanginan niya. All i’m thinking of this time is to get rid of his hands. Nakakahiya kasi eh. Baka kung ano ang isipin ng ibang tao – worst, baka makita kami ni Thomas. Nanliligaw kaya yun, tapos makikita niya lang na may kaholding hands ako, hindi maganda yun.

“Hindi sa ganun.” Sabi ko.

“Eh yun naman pala eh.” He said and started to walk. Wala nna rin akong magawa kung hindi sumunod. Its useless bickering with this bird.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Kung ay date sila ni Thomas kahapon, eh di magdedate rin kami ngayon. Alam kong hindi sila dumiretso ng uwi. Sinundan ko kasi sila eh. Baka kasi kung saan dahil ni Torres si Grace.

Love GameWhere stories live. Discover now