Love Game

Chapter 38: Happy Birthday Jake

Kanina pa ako sa labas ng resto. Kausap ko si Ish. Tumawag kasi siya eh. Sinabi niya sa akin na kailangan bumalik ni Grace as soon as possible. Ang sabi niya kasi, isasama si Grace sa first five sa first game nila which is two weeks from now. Kailangan yata siya dun sa meeting nila. Ewan ko ba.

Pagkatapos nung phone call eh bumalik ulit ako sa table namin. Si Von at Ella nalang ang nandun. Sabi nila nasa ladies room daw si Grace. Pero bigla akong kintutuban. Ewan ko, pero I felt uneasy. Kaya nagdahilan naman ako na magre-restroom din ako, pero sabi ko lang yun. Gusto kong puntahan si Grace eh. MAsama talaga ang kutob ko. At pagsinabi kong masama ang kutob ko, may mangyayari talaga. And I wasn’t wrong.

Sa corridor, nakita ko ang isang lalaki, na yakapyakap ang isang babae. Kilalang kilala ko kung sino ang babaeng yun. Si Grace. Di ko mapigilan ang sarili ko. I clenched my fists. Gusto kong suntukin ang lalaking yumayakap ngayon kay Grace. No, hindi dahil sa yakap niya si Grace but because he’s just too stupid hurting her for some petty reason.

I faked a cough at napabitaw yung lalaki. Si Jake. Linapitan ko si Grace at hinawakan sa bewang. I want to tell him right to his face ‘back off she’s mine!’ gusto ko talagang sabihin yun, pero wala akong karapatan.

Pero alam kong this time, pwede. But just in another way.

“Kiefer pala pare.” Sabi ko sabay lahad nung kamay ko. I smirked. “Grace’s boyfriend.”

Halatang nagulat siya. From my peripheral vision, gulat din si Grace. Tinuon ko ang tingin ko kay Jake. Alam kong inis siya sa pangyayari ngayon.

“Kiefer Ravena?”sabi niya tapos inabot ang kamay ko. “I’m Jake.”

Hinigpitan ko lalo ang pagkahawak k okay Grace. Iba ang tingin niya kay Grace. Tulad nung tingin ni Thomas kay Grace, ganun din ang tingin ni Jake sa kanya ngayon. And I feel threatened to be honest.

 “Grace bukas. Please be there.” Sabi ni Jake. Alam kong he’s hoping na pupunta si Grace. After all, alam niya, mahal na mahal siya ni Grace. Pero dahil akala niyang kami ni Grace, he’s being desperate. “I’ll wait for you. Same old place, Grace.”

 “Pupunta ka ba?” hinarap ko si Grace pag alis ni Jake, hoping to hear her say no.

“Di ko alam.” She sighed.

Desperado na rin ako.  

“Last day na naming bukas ditto Grace.”

Tahimik lang si Grace. Hindi ko alam kung anong iniisip niya. Hindi ko rin alam kung nakuha niya ba ang ibig kong sabihin sa sinabi ko.

Last day na namin ni Von ditto. I just want her to spend that day with me. And I’m hoping she will.

“Kief! Kanina ka pa tulala ah? Okay ka lang?” tanong ni Von. I spaced out once again. I’ve been doing that these past few days.

Nasa kwarto kami ngayon nagpapahinga. It’ll be another long day for us.

“Si Grace na naman bay an ha?” tanong niya. Napalingon ako sa kanya.

“Alam ko Kief. You don’t have to hide it from me.” Sabi niya. “I know you like her.”

“How?” tanong ko sa kanya.

He shrugged. “Maybe dahil halata ka masyado.”

“Eh bakit di niya nahahalata?” tanong ko.

“Kief, sometimes, words speak louder than actions.” He paused. “Marahil manhid masyado si Grace, or pwede ring ayaw niyang mag-assume.”

“I’m afraid baka mawala siya sa akin pag-nalaman niya.” I sighed. I looked like a desperate old man right now.

“Kung mawala man siya, at least alam niya dib a? at least alam mo sa sarili mo na may ginawa ka.” Sagot ni Von. “Kief, mas masasaktan ka kung mawala siya sa iyo at alam mo sa sarili mo na wala kang ginawa.”