Love Game

Chapter 28: Rival

In life, we always have a battle to win. Like basketball, we always have rivals.

Jeron Teng #21 ng De La Salle. People thinks may rivalry yung school ko at ang school ni Kiefer na Ateneo. Okay lang naman yun kasi I myself feel the rivalry of the two schools, pero yung rivalry na sinasabi ng mga tao between me and Kiefer, di yun totoo.

Me and Kief are good friends. Napagkakamalan nga kaming, sorry ko the term, mga bakla, dahil sa pagkakaibigan naming. We’re both cool about it, we even joke about it. No competition between us. Mga tao lang ang nag-iisip na meron.

But inside the court, I may say may competition kami. Rivarly? Perhaps meron. Pero sa loob lang ng court yun. We never let the game affect our personal relationship, as friends ha.

But now, masasabi kong may rivalry ng namumuo dito sa loob ng court, and I bet, sa labas rin. But its not with me and Kief, but instead, sa kanila ni Thomas.

Matagal ko ng alam yung tungkol sa babaeng gusto ni Thomas. He’s been talking about her eversince. Ni wala nga yang sineryoso sa mga nagging babae niya eh dahil may mahal raw siyang iba. At yun yung babaeng nakilala niya years ago, which incidentally, Kiefer’s rumoured girl in the present.

Pansin ko yung tension between the two. Hindi ko alam kung alam ba ni Kiefer yung tungkol dito, which puzzled me kasi iba yung tingin niya kay Thomas, ganun na rin naman si Thomas eh. Alam kong he’s jealous, ikaw ba naman makita yung babaeng mahal mo na may kasamang iba? Di ka kaya sasabog?

But Thomas is controlling his anger. Kita ko yun, kaya dinadaan niya lang sa tingin at pagbabantay kay Kiefer. Pinaki-usapan niya ako kanina na siya ang magababantay kay Kiefer, pumayag naman ako. At first di ko alam kung bakit niya hiniling sa akin yun, but now, I get it.

Kaharap ko ngayon si Kiefer. Bantay sarado niya ako. Hawak ko yung bola, pillit niya yung inaagaw.

“Thomas!” tawag ko tapos pinasa yung bola. Dahil open si Thomas nun eh agad niya yung nai-shoot. 2 points. Lamang na kami ng apat na puntos sa Ateneo. 48 – 52, favor sa amin.

Third quarter na,kaya gitgitan na naman yung laban. For sure magbibigay ng puntos tong si Kiefer. Pansin kong iba ang laro niya ngayon. Nakangiti siya na parang ewan, feeling ko hinahamon niya ako, pero feeling ko rin hindi, ewan.

“Nice pass yun!” sabi ni Kiefer sa akin.

Tumango nalang ako. Ganyan kami ka sport na kinucompliment pa rin yung kalaban namin.

Balik ulit kami sa pwesto naming. Na kay Nico na yung bola. Mabilis na pinasa-pasa nila yung bola hanggang maka-abot kay Kiefer. Inayos ko yung pagbabantay ko sa kanya, kaso di ko talaga siya mabasa. Nakangiti lang siya. Nilingon niya kakaunti yung mukha niya dun sa court side, yung sa benches nila. Nakita ko yun as point na agawin ko yung bola, kaso naiwas niya agad at nakalampas sa pagbabantay ko.

“Another three form Ravena!” sigaw nung announcers. Biglang nagsihiyawan ulit ang mga taga Ateneo.

------------------------------------------------------------------------------------------------

From the very start I know tama ang ginawa ko. Yes, di ko pinagsisihan yung pinlano ko tungkol kay Kiefer at Grace. Now ang ginagawa ko nalang eh I’ve been hoping na Kiefer wont mess up. Maganda yung pinapakita niya sa mga laro naming eversince nagkalapit sina Grace.

“Nico, pasa mo sa akin!” sabi ni Kiefer. Agad ko namang pinasa ang bola.

Bantay niya ngayon si Jeron, at akin naman si Thomas. Speaking of him, may kakaiba akong nararamdaman. Don’t get me wrong, kilala ko na to si Torres, pero ngayon ko lang nakita siyang ganito. Aggressive. Impressive. Kanina bantay siya ni Kiefer, I noticed something between them. Parang may problema sa kanilang dalawa, may tension, I can see it.