Mafya Savaşları

Kahvaltı

Kapı çalınca hızla kapıya gittim. Gelenler annemlerdi.

Gülümseyerek "Hoş geldiniz!" dedim.

Annem "Hoş bulduk." dedi ve bana sarıldı.

"Üstün başın un dolu. Neler yaptın?" diye sordu annem.

"Peynirli börek yaptım. Kaynanam mutfakta." dedim.

"Şimdi anlaşıldı." dedi annem ve mutfağa gitti.

"Güzel kızım." deyip yanağımdan öpen babam ile "Senin sevdiğin gibi menemen yaptım." dedim.

"Ziyafet var desene." deyince güldüm.

Babamla birlikte mutfağa geçtiğimizde annem ve Elif Hanım tanışıyorlardı.

"Bize de sürpriz oldu. Bir anda evlendiler." dedi annem.

"Bizde işte bu uzaklaştırma işinden dolayı acele ettik." dedim.

"Sonuç olarak gençler birbirlerini sevmişler. Şimdi olmasa bile ileride evleneceklerdi." dedi babam.

"Yine de oğlumun böyle bana sadece evlendiğini telefonda söylemesi hoşuma gitmedi." dedi Elif Hanım.

"Tabii bizde öyle olsun istemezdik ama durumlar öyle gerektirdi." dedi annem.

Bu konuşmanın uzayacağını fark edince "O kadar hazırlık yaptım. Kahvaltıya başlasak mı?" diye sordum.

"Eşinizle de tanışmak isterdik." diyen annem ile yalandan öksürdüm.

Annem kırdığı potu fark ederken Elif Hanım "Yıllar önce öldü." dedi.

"Ben çok üzgünüm. Boş boğazlık yaptım." dedi annem.

"Sorun değil, alıştım bu duruma. Peki siz nerelisiniz? Çin falan mı?" diye sordu Elif Hanım.

"Yok, ben Koreliyim. Eşim Türk." dedi annem.

Konuşma içimi sıkmaya başlamıştı ki kapı çaldı.

"Kapıya bakayım." dedim ve kaçarcasına kapıya gittim.

Kapıyı açtığımda karşımda Samet ve Rana'yı buldum.

"İyi ki geldiniz. Kaynana terörüne mağdur kaldım." dedim.

"O kadar kötü mü?" diye sordu Rana.

"Tüm sülalemi elimden geçirdi." dedim.

"Biz girmeden gitsek mi?" diye soran Rana'ya "Topuğunuza sıkarım. İçeri geçin. Bizde kahvaltı yapıyorduk." dedim.

"Kahvaltı varsa bende varım." dedi Rana ve içeri geçti.