Chapter 47

2.3K 127 47
                                    



----

1 day later..


"Gabb?" Rans knocked on her door pero hindi ito sumagot. "Gabb papasok ako ha?" Paalam niya saka tuluyang binuksan yung pinto. She saw Gabb sitting in her swivel chair while hugging Josh's shirt. 

"I miss him.." She said and shed a tear, naluha na din si Rans. Naupo siya sa kama ni Gabb na katabi lang ng swivel chair, she tapped Gabb's shoulder. "Josh usually do that.." She said, pertaining to what she did.

"I miss him, too.." Rans said, she's trying her best not to cry. Umiiyak nanaman si Gabb, Rans can't imagine that Gabb can be this vulnerable. "Mamaya na ang flight natin, nauna na si Josh doon.." 

Ipinauna na nila si Josh sa Pilipinas para mahanda na agad yung surgery na gaganapin once na makarating sila ng Pinas tsaka para ma set up na yung funeral.

"Nakahanda na ba yung mga gamit mo?" Rans whispered, Gabb nodded and gently wiped her tears. 

"Yung gamit ni Josh, kukunin ko lahat. I'll keep those.." She said, rans nodded and ruffled Gabb's hair. 

"Yeah.. You can keep those." Rans said. "Lalabas na muna ako ha, mag ready ka na." She whispered and kissed Gabb's forehead before leaving her room. Nakita naman ni Rans yung cellphone ni Gabb na naka patong sa may divider, she then remembered na hawak hawak ni Josh yung phone na yun bago siya, you know.

Dali dali niyang dinampot yun saka binuksan, she opened the gallery at tumambad doon ang video tsaka pictures ni Josh. That was took yesterday, before he flew away

She played the video, she can't stop herself from crying.

"Hep hep, huwag mo munang sasabihin kay Gabb 'to. Rans or Kaycee, alam ko kayong dalawa ang unang makaka kita nito so please, saka niyo na ipakita pagkatapos ng surgery niya. Paki sabi rin na ingatan niya yung mga mata ko, maraming nakita yan na hindi nakita ng iba." Josh's voice was weak, halatang halata ang panghihina nito sa video.

Rans chuckled. "Josh talaga, kahit kelan napaka dumi ng utak.." Napailing nalang siya habang pinapanood yung iniwang ala ala ni Josh sakanila. "Hindi parin namin matanggap, lalo na si Gabb.."

"Rans? Ready na kayo?" Kaycee barged in, sasama siya sa Pinas. Graduate na silang lahat, at si Kaycee sa pinas na maghahanap ng pwedeng apply-an na hospital. "W-what's that?"

Ipinanood naman ni Rans yung video, Kaycee cried. 

"Kaycee? Nandiyan ka na ba?" Gabb heard Kaycee's voice kaya lumabas siya. "Tara na, gusto ko nang mayakap si Josh." She said, her face was dark and tremendous. Wala ka nang makikitang saya, since yesterday's nightmare came. 

"Alright, yung mga gamit nandiyan na ba? Yung sasakyan ni Josh, ibinilin niya sayo. Sayo na daw yun, remebrance." Rans said saka inilagay sa kamay ni Gabb yung susi ng wrangler ni Josh, there are so many memories treasured inside Josh's wrangler. 

"Ako na bahala kung paano natin mapapa barko yan sa pinas." Kaycee said at nagbuhat na ng mga gamit, sakanila naman na 'tong apartment kaya anytime pwedeng pwede silang bumalik. Tsaka hindi na rin nila kinuha lahat ng gamit nila, maliban yung kay Josh dahil itatago lahat ni Gabb yun.

Sabay sabay silang lumabas ng apartment, suot suot naman ni Gabb yung blazer na laging ginagamit ni Josh. She wore her shades and grabbed her rod nang makalabas sila, yung wrangler ni Josh ang ginamit nila papuntang airport at saktong 9:00 pm sila nakarating doon.

17 hours and 42 minutes ang byahe, they waited for a while hanggang sa ma tawag na yung flight nila. Hindi parin umiimik si Gabb, her heart was shattered. Her buddy, hero and savior was gone. He's one of the reasons kung bakit lumaban at kinakaya ni Gabb yung ganung sitwasyon niya, now he's gone. 

Devil's HeatWhere stories live. Discover now