BROTHERS | DESTIEL

22

"!!!"

×××××

CASTİEL

Yataktan çıkmayı ısrarla reddettiğim öğlen vaktinde kafamı yastığın altına sokmuştum. Gün ışığı rahatsız ediyordu ve perdeyi çekemeyecek kadar üşengeçtim. Ancak duyduğum sesler karşısında kafamı yastığın altından çıkardım.

"Fazla takılamıyoruz. Bize katılmaz mısın?"

Kız kardeşimin ısrarcı sesi karşısında merakla bekledim.

"Yorgun hissediyorum. Sanırım biraz uzanacağım. Yarın bir şeyler yapalım mı?"

Duymak istediğim sesi aldığım an gülümsememe engel olamadım. Dean gelmişti.

"Yarın Cassie'nin sınavından sonra plan yapmayın. Birlikte öğle yemeğine gideceğiz."

Jessica emir tonunda bunu söylediğinde Dean'in yüzünde oluşan ifadeyi gözümün önüne getirdim. Teslim olmuş, masum bir ifadeye bürünmüş olmalıydı.

"Siz nasıl isterseniz, efendim. Sınavı nereden duydun?"

"Cassie ile sürekli irtibattayız. Ona gerçekten bayılıyorum."

Gözlerimi devirdim. Evet; çok iyi kalpli, kibar, nazik, cana yakın, anlayışlı biri olabilirdi. Ama bunların dile getirilmesi sebebini bilmediğim bir şekilde canımı sıkıyordu.

"Ne diyebilirim ki, ben de ona bayılıyorum."

Kalbime saplanan ağrıya karşılık kafamı tekrardan yastığın altına soktum. Ne bekliyordun ki Castiel? Bu mükemmel kadın Dean'in kız arkadaşıydı.

Merdivenden adım sesleri kulağıma doldu. Gözlerimi sıkıca kapattım ve Dean'in varlığının bu evde olduğunu düşünmemeye kendimi zorlayarak tekrardan uykuya dalmaya çalıştım.

Saniyeler sonra kapı kolunun çıkardığı feryatlar karşısında irkildim. Biri çok yavaş bir şekilde kapıyı açmaya çalışıyordu. Bunu başardığı zaman kapı tekrar kapanmıştı.

Odaya dolan koku onu ele vermişti. Bayıldığım parfümü, duş jeli ve kendi erkeksi kokusu birbirine karışmıştı. Odaları karıştıracak kadar aptal değilse, kendi isteğiyle buradaydı.

Yavaş adımları gittikçe bana yaklaşıyordu. Yastığın kafamın üzerinde olması büyük avantajdı. Yoksa heyecanlandığım her ana yakından tanık olacaktı.

Bir anda yastık kafamdan kalkınca büyük bir boşlukta hissettim. Çıplakmışım gibi bir hissiyata girmiştim.

Bir saniye.

Ben zaten çıplaktım.

Odama birinin dalmasına alışkın olmadığım için çıplak yatmak hep ilk tercihim olmuştu. Ama şimdi Dean yanımdaydı. Benim uyuduğumu düşünüyordu ve yastığı şimdiden kaldırmıştı.

Yanıma uzandığını hissettim. Az önce yastık kafamda olduğu için yüzüme yapışan saçları geriye doğru attı.

"Cass?"

Ona yanıt vermedim. Heyecanımı üzerimden zaten atamamıştım, bir de üzerine saçlarımla oynuyordu.

"Ah, haklıymışsın. Bazı şeyleri uyurken yapmak daha kolaymış."

Kızarmamak için dua ediyordum. Demek ki o gün onu öptüğümü biliyordu, tıpkı şuanda ona yaptığım numarayı o da bana yapmıştı.

Yüzlerimizin yakın olduğunu hissediyordum, çünkü tatlı nefesi yüzümü yalıyordu.