Böyle bir şey ya masallarda olur, ya da efsanelerde...
Buraya girmeden önce açılan kapı geldi aklıma fakat daha çok üzerinde yazılı olan yazı.
Orman Efsanesi...
Biz birer efsane parçalarıydık, birbirimizi tamamlayarak buradan kurtulacaktık.
En azınd...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
1. Bölüm : Kura *Bir kişi gidecekse, o kişi kesinlikle ben olmalıydım. Olacaktım da...*
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kalemi elimde çevirip önümde açık bir vaziyette duran test kitabındaki soruları çözmekle uğraşıyordum. Saat tutmamıştım ama sanırım yaklaşık olarak bir saattir çalışıyordum.
Bir testi daha bitirip sırtımı sandalyeme yasladım. Gözlerimi zorla açık tutmaya çalışıyordum, saat daha çok erkendi fakat benim göz kapaklarım ısrarla kapanmak istiyordu. Aklıma ilk gelen fikirle kendime kahve yapmaya karar verdim.
Evde tek kaldığım için hem küçük, hem de tatlıydı. Zaten 1+1 olduğu için oda arkadaşı alma gereği falan da duymamıştım, ki bundan hiç rahatsız değildim.
Bizim apartmanın yanında birkaç tane daha buna benzer apartman vardı ve hiç böyle sessiz sakin bir yerde de oturmuyordum. Öğle vakti falan buralarda fazlaca ses oluyordu, özellikle trafikten gelen sesler. O yüzden genelde olabildiğince erken ders çalışmayı tercih ediyordum.
Israrla çalmakta olan telefonum mutfağa gitmeme engel olurken, belime kadar uzanan saçlarımı tek hamleyle geriye itip telefonu açtım.
"Alo anne..." Cidden bugün üçüncü kez arıyordu bu yüzden ses tonum biraz farklı çıkmıştı. Derince bir nefesten sonra elimi sıkkınlıkla belime yerleştirdim, kulağımı ise söyleyeceği sözlere verdim.
"Eylül ne zaman çıkacaksın kızım evden?"
"Birazdan çıkarım anne." Bir elim belimde odama ilerliyordum. Kahve de içememiştim, zaten yarım saat sonra da derslerim başlayacaktı. Oflayarak kendimi odama attım.
Telefonu kapatıp direkt masama atarcasına fırlattım, dolabımı açarken direkt gözüm askıda olan siyah sweatime, ardından olmazsa olmaz olan siyah, dar pantolonuma gitti.
Hızla kıyafetlerimi üzerime geçirirken birden aklıma okulumuzda dün yapılan konuşma geldi. Kamp gibi bir şeylerden söz etmişlerdi ama pek önemli olduğunu düşünmediğim için dinlememiştim. Çok da takmıyordum zaten, sınıfta kime sorsam söylerdi.
