My Obsessed Billionaire [Rewritten]

Chapter 20

MANY DAYS HAD PAST. Devoungh's been visiting Cevon, syempre dapat talagang si Cevon lang. I maybe look like fine but deep inside I am still unconfortable around him, alam kong ramdam niya rin iyon kaya hindi na siya lumalagpas sa linya.

Tomorrow is Cevon's birthday. We plan to surprise him, si Adelle ang nag pasimuno nito na kaagad ko namang sinang ayunan, this is the first time we will do things like this kaya mas excited pa ako. I don't know if Devoungh already know about his birthday dahil wala rin naman siyang sinabi, I am waiting for exact time para sabihin iyon sa kaniya sakaling hindi niya talaga alam.

"Ako na bahala sa cake! Ano ba mga gusto ni baby Cevon para mailagay din sa cake?" Clarrise excitedly asked.

"Roblox 'yong pinakagusto niya. He had a lot of collection in his room." Mabilis itong nag sitango sa sinabi ko.

Nagkanya kanya na sila ng bili para kay Cevon, kahit sabi ko okay lang na wala ay pinilit pa rin nila. They want to spoil my son, kahit ako gusto ko rin itong ma spoil kaso ayuko namang lumaki siya na nakukuha niya kaagad ang gusto niya, may pagkakataon na maaari niyang makuha ang gusto pero minsan ay hindi, kailangan niya muna itong pagtyagaan para makuha.

I WAS IN THE kitchen cooking lunch for Cevon when Devoungh came. It's weekend kaya walang pasok sa trabaho, nakakapagtakha lang na nandito siya kasi kahit weekend ay nagtatrabaho siya pero ngayon ay nandito na naman ito.

"Hey," bati nito saakin, tanging tango lang ang ginawad ko. I am still not comfortable with him.

"Nasa taas si Cevon." Kaagad na usal ko, I know naman ang pakay niya kaya inunahan ko na ito. Nakita ko naman ang bahagyang pagtango niya, pero imbis na puntahan si Cevon ay nakatayo lang siya hindi kalayuan saakin. He's staring at me while I was cooking, muntikan ko nang makalimutan paano mag luto.

"What?"

"Nothing," he's weird. Pagkatapos niya iyong sabihin ay bigla na lamang akong tinalikuran.

Gosh! Hindi ko talaga mabasa ang isang iyon. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin nasasabi kay Cevon ang totoo, but I am planning to say it tomorrow, saktong birthday niya.

I am ready to face any consequences. Kung ano man ang mangyayari ay dapat matuto na akong harapin iyon, hindi sa lahat ng oras ay tatakbuhan ko na lamang.

Dinamihan ko ang luto, dahil natitiyak kong magtatagal na naman si Devoungh dito. Kumatok muna ako bago binuksan ang kwarto ni Cevon, I saw them playing, they look so lovely, nakikita ko ang saya sa mga mata nila.

"Baby, lunch is ready na." Usap ko kay Cevon.

"Yey! I'm hungry na, Mommy!"

"Okay, I'm hungry."

Magkasabay na usal nito at sabay pang tumayo. Nakunot ang nuo ko nu'ng magkatinginan silang dalawa, Cevon laughed so loud while Devoungh blushed. Pumula ang tenga nito.

Feeler din nitong lalaking 'to. Kala mo talaga siya ang tinawag ko eh.

"Let's go po! Yummy po mag cook si Mommy ng food!" Hinawakan ni Cevon ang kamay nito bago hinila palabas. Napailing iling na lamang akong sumunod sa kanila. My son is been so energetic this days.

Sinabayan ko na silang kumain. I sat beside Cevon while Devoungh sat infront of us, since big boy na raw si Cevon ay ayaw na niyang subuan ko siya, pa naka naka ko lang siyang tinitignan dahil minsan ay makalat siyang kumain.