My Obsessed Billionaire [Rewritten]

Special Chapter

1

MAAGA AKONG nagising para ayusin ang bahay, it's almost christmas and I need to prepare something.

"Baby..." I smiled when someone's arms wrap on my waist.

"Goodmorning, samahan mo 'ko later, bibili tayo decorations for christmas." I kissed Devoungh's cheek before checking our twins, they're sleeping peacefully kaya binalik ko ang tingin sa kaniya. His eyes are close but I know he's awake.

"Sama nalang natin mga junakis, maagang pamasko na rin." Tanging tango lamang ang tugon niya bago sumubsob sa dibdib ko. I chuckled and slightly push him.

"Wake up ka na nga d'yan! I'll prepare our breakfast, baka gising na rin iyong dalawang binata natin---" I stopped when he suddenly attack my lips, kaagad akong tumugon, hindi pa sana ito hihinto kung hindi lang nag iyakan ang mga anak namin sa crib. I laughed nu'ng busangot na busangot itong tumayo at nilapitan ang kambal.

Hinalikan niya ito pareho bago walang hirap na kinarga ang dalawa sa bisig. "Let me have Lucas first," humiga ulit ako at handang kunin ang lalaking anak ko ngunit umiling lamang si Devoungh.

"Take a rest, andami na nilang nainom na gatas sayo last night, let me take care of everything today. I'll call the boys to help me."

"Pero they need to drink my milk."

"Okay, but i'll get them once I'm done cooking our breakfast." Bumuntong hininga ito at inilapag ang kambal sa kama namin, malaki naman ito kaya okay lang.

"Dada!" sigaw ni Lea at gumulong papunta saakin, I chuckled when I heard Lucas giggle by his sister's action.

Una kong pina dede si Lucas. Devoungh called Cevon to help me with the twins while Zeke help his dad cook our breakfast. Ganito lamang ang aming routine and I love it so much. I am glad I raised them so well, and Devoungh is also a caring Dad and a husband, hindi ito nag kulang.

While we were eating panaka nakang tumitingin si Devoungh sa kambal dahil baka mag kalat na naman ang mga ito. Maingay lamang itong nag sasalita dahil hindi pa ito marunong ay kung ano ano lamang ang sinasabi.

"It's christmas break right? Sama kayo samin today, we will go shoping to decorate our house." Usal ko, nakita ko ang patagong pag 'yes' ni Zeke. Mukhang may gustong ipabili ah. Napatingin ako kay Devoungh na napailing iling, mukhang nakita niya rin iyon. I am not spoiling my children too much, ibinibigay ko lamang sila pag kinakailangan talaga nila but dahil kay Devoungh ay nagiging spoiled minsan ang mga ito, wala naman saakin iyon, gusto ko lamang malaman nila na hindi lahat sa oras ay makukuha nila ang mga gusto.

"Dad, diba ninong ka po ni Clark? He message me last night, his asking if you don't have any business flight this month?" Cevon asked.

"I don't, I am also on a break. I wanna spend my christmas here. Why?" Naramdaman ko ang pag hawak nito sa kamay ko sa ilalim ng lamesa, bahqgya akong tumikhim at yumuko para hindi nito makita ang pag pula ng mukha ko. Shit talaga ng lalaking 'to. Kahit ilang taon na ang lumipas nu'ng kinasal kami hindi pa rin ito nabibigo sa pag papakilig.

"Manghihingi ata 'yon ng pamasko sa'yo, last year you have an emergency business when they visited here kaya si Mommy lang ang nakabigay sa kaniya." I chuckled dahil mukhang kinukulit na naman nitong si Clark na anak ni Clarrise itong si Cevon.

It's been almost 20 years since we got married. Mga binata na ang anak namin, and the twins will turn 2 years old next year. Parang kailan lang, halos kamuhian ko itong lalaking ito na gusto kong pisakin ang itlog but guess where are we now. We are now a happy family.