De buurtpolitie

Brigitte weg?

Eric

Ik kwam op het commissariaat aan. Ik was al 5 minuten te laat. Ik liep snel door naar de vergaderzaal. 'Dag Eric en...waar is Brigitte ?' Vroeg de chef bezorgd. Ik barstte in tranen uit. 'Ik weet het niet.' Zei ik door mijn tranen heen. Tineke en Floor stonden al direct naast mij. 'Kom ga zitten en leg alles rustig uit.' Zei Tineke. Ik zette mij op een stoel en begon te vertellen. 'Ik werd wakker en ging direct naar beneden...daar was de tafel gedekt voor mij alleen...dan... dan dacht ik terug aan gisteren en aan Brigitte dat ze niet alleen over straat mocht.' Zei ik. 'Heb je haar al proberen bellen?' Vroeg de chef. Ik knikte. 'Al een paar keer...maar ze neemt niet op.' Zei ik. Heel mijn lichaam trilt van de schrik. 'Koen en Tineke jullie gaan zoeken in de buurt van Eric en Brigitte thuis en jullie thuis en eventueel mensen vragen stellen.' Zei de chef. 'Waarom bij ons thuis?' Vroeg Tineke. 'Na het geval van gisteren weet je nooit. Als die man die is gaan lopen haar mee heeft.... ah ja neem Barry mee.' Zei de chef. Koen en Tineke knikten. 'Floor en Eric jullie blijven hier en kijken de mails van Brigitte na voor te zien of er geen vreemde mails tussen zitten.' Zei de chef. 'Patrick jij blijft gewoon aan het onthaal zitten.' Patrick knikte. 'Komaan mannekes elke seconde telt.' Zei de chef en klapte in zijn handen. Iedereen stond recht en vertrok. 'Eric wacht eens even.' Zei de chef. Ik draaide mij om en ging naar hem toe. 'Gelukkige verjaardag he man....we gaan ze gezond terug vinden.' Zei de chef. Ik hoop echt dat niemand haar heeft meegenomen...ons kindje. Bij die gedachten begon ik terug te wenen. De trooste mij. 'Waarom Brigitte? Waarom?' Vroeg ik mezelf luidop af. 'We vinden haar wel...' zei de chef. 'Brigitte...ze...ze is zwanger.' Zei ik en begon nog harder te wenen. De chef trooste mij. Ik ging naar Floor die al begonnen was met de mails. Ik nam een stoel en zette me naast haar neer. Op Brigitte stond een mooie foto van ons. Ik nam de foto, ik glimlachte zachtjes tussen mijn tranen door. Met mijn duim wreef ik over de foto. 'Ik wil haar terug. Ik wil haar in mijn armen hebben, Floor.' Zei ik. Floor legde haar hand op mijn schouder. 'Straks kan je dat doen.' Moedigde ze mij aan. 'Ik kan gewoon niet zonder haar leven.' Zei ik. 'Dat hoeft ook niet.' Zei Floor. Floor sloot de mails op de computer. Brigitte haar achtergrond was een foto van ons met een tekst bij. Ik had het nog nooit gezien dus begon ik te lezen. "Mijn schat. Het is niet te beschrijven hoeveel ik van je hou, jij bent degene die mij doet beseffen wat ik zonder jou missen zou. Blijf bij mij voor de rest van mijn leven, want jij bent de mooiste schat die ik ooit heb gekregen!" Ik glimlachte. 'Eric,Floor kom eens...snel.' Riep de chef vanuit zijn kantoor. We stonden recht en gingen snel naar de chef.  'Er is een vrouw die Brigitte heeft gezien vanmorgen.' Zei de chef toen we binnen kwamen. 'Ze is meegenomen in een zwart busje. Koen en Tineke gaan nu naar de eigenaar van het busje.' Zei de chef. Ik glimlachte. 'Hebben jullie nog iets gevonden?' Vroeg de chef. Floor schudde haar hoofd. 'Oke als ik iets meer weet dan laat ik het jullie weten.' Zei hij. We gingen aan onze bureau zitten . Even later kwam Patrick binnen. 'Een jogger heeft een vastgebonden vrouw gezien in het bos. De jogger geraakt niet bij de vrouw want er staan hekken ofzoiets. Gaan jullie even kijken?' Vroeg Patrick. Met tegenzin stond ik recht. We liepen naar de auto en vertrokken. Heel de rit dacht ik alleen maar aan Brigitte. We kwamen aan het bos. We stapten uit,er kwam een man ons tegemoet. 'Daar is een vrouw vastgebonden. Ik kan er niet bij want dat is hier omringd met hekken.' Zei de man. 'Oke we gaan zien wat we kunnen doen.' Zei Floor en we gingen dieper het bos in.

Hey iedereen !!!
Hier is er eindelijk een update ☺
Ik weet dat het lang geduurd heeft, ik ga proberen deze week nog een paar keer te updaten.

Groetjes !!! Xxx