Chapter 31

36.1K 1.3K 81
                                    

Edited , please do enjoy reading

[ANDILYNE DAVE]

sabay sabay kaming bumaba sa sasakyan dito sa parking ng makarating kami sa isang exclusive restaurant .  kuya haru said it was owned by papa's friend. mas nauna kaming nakarating since malapit lang kami sa location while kuya levi's company ay medyo malayo kelangan pa nilang mag u-turn papunta dito.

"i'm hungry"

harold wiggle his eyebrows at busangot na nagreklamo. though his expression suddenly change ng sinamaan siya ng tingin ni shawn

"shut up bro. lahat tayo gutom maghihintay lang tayo saglit since malapit nadaw sila kuya haig"

harold bit his lower lip supressing himself to frown. ako nga din naman gutom na eh. pero kelangan namin hintayin sina kuya since nakakabastos naman pag nauna kami sa loob no mga nakakatandang kapatid ko pa naman ang nahuhuli.

"andi chan your cheeks are a bit swolen. kuya levi will gonna kill us if he see this"

napalingon samin ni kuya haru ang lahat ng sinabi niya yun. his eyes were worried. ngumiti nalang ako ng bahagya since ayoko silang mag alala knowing kuya lev wala pa naman yung patawad

"i'm fine kuya. masakit pa din ng konti pero kaya naman"

Icherfully said to ease the tension. i know they are worried about me and thier situation. kuya haig specifically told them to protect me pero di naman kasi nila kasalanan ang nangyare sakin ngayong araw

"kalma mga kuya trust me i will explain to kuya levi what really happen"

suddenly parang gumaan ang air pressure. napailing nalang ako dahil takot talaga sila kay kuya levi. ang oa naman kasi minsan ng lalaking yun tsk.  as if on cue naman may sasakyang bumusina. napatingin kami sa daan and para namang bumalik ulit ang tension when kuya lev stop the car at bumaba doon si kuya haig na seryoso ang mukha.

"kuya haig"

closing our gap. he immediately check my face and gently caress the swolen part. his expression turns dark and pull his hair on fraustration while closing his eyes. i bit my lip as i watch him. he's upset and i can feel that

"kuya i'm fine now. no need to worry saan pala papunta si kuya levi?"

i open a topic para ilihis ang atensyon niya. kuya haig's blue eye's suddenly fixicated on me. i can see the mix emotions through his stare.

"he will gonna park , then we can eat."

his tone were heavy even kuya haru notice it pero tahimik lang siya habang yung mga kapatid ko naman ay tahimik na nagsipagyukuan.

"kuya i'm fine now. isa pa dont blame them ok? wala silang kasalanan dito. prinotektahan ko lang si hunter sa isang bully kaya ang ending nasampal ako trust me. tinulungan nila ako kanina so ease down and calm your nerves"

i joked. nakita ko naman kung paano nagbago and aura niya.

"we should talk about this matter when we got home."

napapikit ako ng mariin ng marinig ang malalim pa sa bangin na boses ng nakakatandang kapatid namin. with a expressionless face nakatingin ito ng bahagya samin habang karga karga si ford. kasama niya ang apat na kambal na parang kakagising lang at si kuya phyzer na pupungas pungas pa ng mata

"we should go"

pagbasag ni kuya haru sa mabigat na tensyon. tumango naman kami at nagsimulang pumasok sa mamahaling restaurant. the bell chimes on the entrance rang but to my surprise wala ni isang staff na lumapit samin para i guide kami. the people on the restaurant were staring at us. sino ba naman kasi ang hindi? masyado kaming marami. para naman tuloy akong nahiya.

My 15 Brothers And Me [Under Major Editing]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon