34

556 40 6
                                    

Хусог: Гэхдээ энэ зүйл хэзээ ч боломжгүй гэдгийг чи бид хоёр хоёулаа мэднэ шүү дээ.

Би: Боломжгүй зүйлийг боломжтой болгодог ганц зүйл байдаг та түүнийг юу гэдгийг мэдэх үү?

Хусог:Мэднэ ээ. Тэр бол хайр шүү дээ. Гэхдээ танай эцэг эх?

Би: Ээж лав даг бид хоёрын талд хангалттай зогсоно гэдгийг нь би мэдэж байна. Харин аав л гол асуудал байна даа.

Хусог: Танай аав өмнө нь ч ах бид хоёрыг чинь зөвшөөрч байгаагүй тийм байхад одоо бүүр асуудал. Тэгээд бас чи одоо л дөнгөж сургуулиа төгсөнө.

Би: Аанхаан.

Хусог: Хоёулаа ингэе. Би Япон руу явдгаараа яваад тэгээд чамайг их сургуулиа төгсөөд ажилчин анги дээрээ гарчихсан байх үед чинь үерхье. Тэгвэл чи бид хоёрыг эцэг эхүүд хангалттай зөвшөөрнө гэдгийг би мэдэж байна.

Би: Гэхдээ ахиад 4-өөс 5 жил хүлээх нь байна шүү дээ. Боломжтой гэж үү?

Хусог: Чи хэлсэн шүү дээ. Хайр боломжгүй зүйлийг ч болгож чаддаг гэж. 5хан жил шүү дээ...

Тэр ингэж хэлээд л онгоцны буудал руу явсан байдаг юм.

Би тэр өдрөөс хойш Юратай ч харьцахаа больж хичээл номыг өөрийн биеийн нэг хэсэг мэт хийж,аав ээжийн ч сайн хүү байх гэж ёстой морь,нохой мэт л гүйж явна даа.

Гэхдээ энэ бүх зүйлийг би ямар ч шантрал гэдэг зүйлгүйгээр хийж байгаа. Мөн өдөр болгон Хусог ахтай ярина. Манай хүн тэндээ олон л хүүхдүүдэд тусалж байгаа бололтой байдаг юм.

Нэг мэдэхэд төгсөх ангийн шалгалтууд эхлэв(эеш л гэсэн үг дээ). Их удаан бэлдсэний эцэст өгсөн учраас бүх л өгсөн хичээлээрэй өндөр оноо авсан.

Удалгүй их сургуульд орох боллоо. Би ямар мэргэжлээр сурах болсон гээч. Би сэтгэл судлаач болохоор шийдсэн. Ууг нь Хусог ахтай ижилхэн мэргэжлээр сурмааргүй байсан ч надад хүний биед орших эрхтнээс илүү сэтгэлдээ юу боддог нь их сонирхолтой байдаг учраас сонгосон.

Эхний 1 жил хүнд байлаа. Шинэхэн оюутанд ямар л олиг байхав дээ. Сургууль гэр гэсэн маршруттай болов. Хусог ахтай ярих минь ч багассан.Хөөрхий надаа их гомдсон байх даа.

2 дохь жил боломжийн сургуульдаа дасчихсан, хичээлээ яаж хийхээ хуваарилаад өөртөө цаг их гаргадаг учраас найз нөхөдтэй болж оройн цагаар баар,цэнгээний газар. Харин өдрийн цагаар Хусог ахтай ярина. Бид хоёрын харилцаа өмнөхөө бодвол хэтэрхий дотно болсон. Мөн аав ээжтэйгээ амьдрахын оронд тусдаа гарсан. Байрны төлбөрийн хувьд цагийн ажил хийгээд олсон мөнгөөрөө төлж байгаа.

3дахь жил. Хичээл номоо хийсээр. Энэ жил дадлагын ажилтан болно. Тийм учраас цагийн ажлаасаа гарах хэрэгтэй болсон учраас гэртэй харьж аав ээжтэйгээ амьдрахаар болов. Миний дадлага хийх газар бол хүүхдийн цэцэрлэг. Хүүхдүүд байдаг болохоор ч тэр юм уу их л гэгээлэг дотроос нь хайр үнэртдэг тийм л газар. Цэцэрлэгт дадлагажигч болохоор хийх юм бусад оюутнуудаас харьцангуй бага.
Хусог ах үгүй ээ хайрттайгаа ярьсаар нэг нэгнээ хэр их санаж байгаагаа утсаар өдөр шөнөгүй ярьж хэлнэ. Нэг л их 5 жилийн дараа үерхий эдр гээд байсан хүн чинь 3 жил ч болоогүй байхад үерхэх санал онлайнаар тавьсан шүү дээ. Яагаад ингэж эрт тавьж байгааг нь асуухад

Хусог: Чамайг хүнд алдчих юм шиг санагдаад...
Гэсэн юм.

4дөх жил .Цаг хугацаа харвасан сум шиг өнгөрч нэг мэдэх нээ сургуулиа төгсөх жил айсуй. Дипломын ажил гээд номын цагаан солио тустлаа номын санд сууж юун тэр Хусог ахтай ярих. Сургуулиа төгсөх гэдэг л хамгийн чухал нь болж. Хичээлээ хийсээр,давтсаар өдөр хоног өнгөрч дипломын ажлаа ч сайн хамгаалж чадлаа.

Сургуулиа төгссөний дараах 1 жил(5дахь жил). Солонгосын алдартай сургуульд сэтгэл зүйчээр дадлагын ажилтнаар оров. Эхний гурван сар өсвөр насны хүүхдүүдтэй ярилцах амар биш гэдгийг ойлгов. Гэртэй нэг гутарсан амьтан л ордог байв. Хааяадаа стрессээ дийлэхгүй уйлах тохиолдол ч байна. Ууг нь эр хүн уйлж болдоггүй гэдэг шүү дээ. Даана ч надаа тэр нээх хамаа байсангүй. 1,2 удаа уйлахдаа Хусог ах руу ярина. Манай хүн чинь намайгаа аргадах гээд ёстой зүдэрнэ шүү дээ.

Ингэсээр байгаад үндсэн ажилтан болоод аль хэдийн ээ 1 жил болов оо. Бас 5 жил болоход 1 хэн сар үлдсэн байв.

Хайрттайгаа уулзах өдөр айсуй.

________________________________
odoo 1 hen part vldle de...

BISEXUAL(Mongolian ff~)COMPLETEDWhere stories live. Discover now