43.BÖLüm

2.2K 230 63
                                    

Ben geldim hoşgeldim🤣🤣.

Bol bol satır arası yorum yaparsanız çok sevinirim iyi okumalar 💜💙🖤❤️.

"Ölüler yaşayanlardan daha çok çiçek alır. Çünkü pişmanlık minnetten daha güçlüdür.
Yaşarken kıymet verin giden geri gelmiyor..."

43.BÖLüm

Başımı duvara dayamış son kalan gücüm ile başımı duvara vuruyordum. Aklım çıkıyordu dedikleri doğru olacak diye.

O karşımızda durmuş sırıtan suratıyla bizimle alay ederken, bizim elimizden bir halt gelmiyordu. İz her ne kadar dik durmaya çalışsa da aklı abisindeydi.

Ceren ve Atakan kendilerinden geçmişti. Buğra ise titremeleri durmuş buz gibi bakışları ile kapıyı izliyordu.

Afra, soğuk bakışlarını kardeşinden çekmiyordu. Sanki yüzünü çevirse Efe gidecek ve o yanlız kalacak gibi korkuyordu.

"Ee ama hepiniz dağıldınız. Hani bu işin eğlencesi nereye kaçtı?"

Hâlâ bizimle dalga geçmeye devam eden pisliğe çevirdim yüzümü. Suratında ki alaylı gülümseme yerini koruyordu.

"Ne istiyorsun hâlâ bizden?"

"Birazcık eğlenmek. Hiç kötü bir niyetim yok."

İz sinirle yakasından tutup başını burnuna gömdü. Şuan ne kadar sevindim anlatamam. Diğer adamlar İz'e doğru gelince gülerek elini kaldırdı.

"Dur dur keyfim yerine geldi."

"Bela mısın nesin birader?"

"Kızma be aslan parçası. Bak çabuk yaşlanırsın."

"Siktir git şuradan. Elimde kalacaksın."

"Ya ama ben size yardım etmeye geldim."

Kahkaha atarak burnundaki kanı temizledi. Sağlam bir psikolojisi yoktu bu herifin. Allah'ım biz kimin eline düşmüştük böyle?

"Ne yardımı lan ne yardımı?"

"Onlara ne olduğunu merak etmiyor musunuz?" Eliyle odayı işaret etti. Gülerek Efe'nin başında durdu. Bu hamlesi ile Afra kendini Efe'ye siper etti.

"Korkma kız birşey yapmayacağım. Hem merak etme ölmeyecek. Zehirlendi sadece tıpkı şu üçlü gibi."

"Ne zehri?"

"Birazcık oyun oynayalım dedim. Pek korktunuz be sizde. Ah Sırmam, güzelim. Cesaretliydi ama keşke daha dayanaklı olsaydı be. Siz hiç çekilmiyorsunuz."

"Sırma'ya ne yaptın?!" Sinirle üstüne atlamıştım ki İz belimden tutup olduğum yere sabitledi.

Kulağıma fısıldadı ama sakin olmak kim ben kim Allah aşkına? Sinirimden kuduruyordum şurada. O gelmiş bana sakin diyordu.

"Sakin ol, onun istediği de bu."

"Üzüldüm onun için ama kurallar gereği birinin ölmesi gerekiyor. E Sırma saf dışı kaldığına göre ölecek olanı seçmek size düşüyor."

"Ne saçmaladığın umurumda bile değil! Ayvaz ve babam bizi buradan çıkaracak!"

"Babanı bilmem de Ayvaz en son kollarındaki ceset ile vedalaşıyordu. Ah pek bı duygusaldılar. Bak onların aşkından böyle bı beş sezon dizi çıkardı da. Türk dizisi dramsız olmaz dediler ve kız kendini feda etti. Pekte acıklı."

Şeker mahallesi ( yeniden)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin