44.BÖLüm

2.4K 231 72
                                    

Kendinize çok  dikkat edin bu hastalığın hiç şakası yok. Sizden gidince kendinden bir hatıra da bırakıyor meret. Bana da sırt ağrıları bıraktı.

İyi okumalar. Bol bol satır arası yorum yaparsanız sevinirim ❤️💜🖤💙.

"Kimseye değmeden, kimseye demeden, kimseden almadan, kimseden ummadan, kimsenin saçına ak olmadan, sırtına yük olmadan, kalbine iz bırakmadan, sıyrılıp gitmek lazım bu hayattan."

44.BÖLüm

Gülüp eğlenmeliydim,
Şu gibi akmalıydım şu yaşımda
Oysa ağır ağır düşünüyorum geleceği
Kaç gecem daha böyle uykusuz geçecek
Beni felaketler değil bu derece düşünmek mahfedecek.

Geldiğimizden beri düşünüyordum. Düşünmekten başım çatlıyordu. Efe'yi hastaneye gönderdi mi? Diğerlerinin durumu nasıl bilmeden öylece oturuyordum.

Beni eski püskü bir odada yarı baygın gönlümün sahibi ile bırakıp gitmişti. Ayvaz'a seslensemde beni duymuyor, bir türlü cevap vermiyordu.

Bende konuşmaktan yorulmuş bir şekilde başımı duvara yaslamış, gözlerimi ondan ayıramıyordum.

"Duysana kopuk ve uzak birşeyler var aramızda. ya beni bırak ya sarıl bana."

Duyduğum şiir ile gözlerimi kırpıştırdım. Yorgun gözlerini yüzüme dikti. Öyle anlamlı ve derin bakıyordu ki.

"A-ayvaz?"

"Aşağıdakiler iyi mi?"

"Kimse iyi değil. "

"Hepsini öldürecek."

"Ama bana dedi ki oyunu kurallarına göre oynarsan yaşarlar."

"Oyunun kurallarını biz belirleseydik belki. Ama onun oyununda bize yaşam yok papatya."

"Deme, lütfen öyle deme."

"Biliyor musun? Sana birşey itiraf etmek istiyorum. Ama bu itiraftan sonra gözlerindeki umut gidecek biliyorum."

"Neden bahsediyorsun?"

Sertçe yutkundu, gözleri dolmuştu. Dişlerimi ağlamamak için dudaklarıma bastırdım.

"Korkuyorum."

İkimizin de gözlerinden birer damla yaş aktı. Akan yaştan ziyade umutlarımızdı. Kurtulmaya dair, mutlu olmaya dair umutlarımız.

"Seni, İz'i, Murat'ı, diğerlerini kurtaramamaktan korkuyorum Sırma."

"Ben korkmuyorum çünkü yanımda sen varsın."

Yüzünde ufak bir tebessüm oluştu. Canı yanıyordu ama yine de beni rahatlatmak için gülümsüyordu.

"Papatyam cesur olmaya mı karar vermiş?"

"Papatyan sana benzemeye karar vermiş."

"Bana benzemek mi? Emin miymiş?"

"Senin gibi güçlü,korkusuz, dimdik olmaya karar vermiş."

"Olsun bakalım. Yine de benim kadar olmaz diyeyim hani."

"Seni bile geçer yalnız o papatya."

"Geçsin bakalım. Tabi ben yakalarsam o iş biraz uzar."

"Vay vay vay çifte kumrular aşk tazeliyor."

İçeri giren pislik ile gerildik. Bu herifin bizi öldürmemesi demek mucize demekti resmen. Adam kandan, vahşetten besleniyor. Üstündeki kan damlaları ile gözlerimi kırpıştırdım.

Şeker mahallesi ( yeniden)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin