Şeker mahallesi ( yeniden)

15.BÖLüm

Merhaba arkadaşlar. Bir elim sargı da bu yüzden yazarken çok zorlanıyorum. Lütfen bir süre beni idare edin. Bölümlerin arasını biraz açacağım. Bileğimi fazla zorladığım için fazla oynatmak yasak. Anlayış göstermenizi rica ediyorum.

Bugün benim de doğum günüm. Sırma ile aynı güne denk getirmek istedim nedensizce. Canım kendim iyi ki doğmuşum 😂😂.

Bu bölüm bir nevi dönüm noktası olacak. Umarım beğenirsiniz.
İyi okumalar 💙❤️🖤💜.

"Anne çok yoruldum ama 'Azıcık uzanayım.' desem sığamam ki kucağına... Büyüdüm ya artık aklım da inanmaz masallarına. Sen 'Bir varmış.' demeden yüreğim 'Hiç yokmuş.' der. Ah be annem insan büyüdüğünde bütün inandığı masallar yalan olurmuş meğer."

Medya; Zakkum= Acıta Acıta.

15.BÖLüm

Elimdeki kalemi masaya bırakıp boynumu esnetttim. Bugün o gündü. Doğum günümüz. Bütün gün huysuz huysuz dolaşmıştım etrafta.

Okula da gitmemiştik. Annem de sürekli etrafı kolaçan ediyordu. İyice paranoyak oldu çıktı. Diren elindeki beyaz elbiseleri yatağa bıraktı.

"Ay Sırma çok güzeller ya."

Annemin moralimizi yüksek tutmak için aldığı beyaz elbiselerdi. 

"Evet geldiğinden beri aynı şeyi söylüyorsun."

"İçin çürümüş ya senin. Ne bu böyle kocan ölmüş gibi tavırlar?"

"Kusura bakma ama ben sizin kadar iyi olamıyorum."

"Annem ve babam sabahtan beri etrafımızda pervane. Çocuklar geldi salonda bizi bekliyorlar. Biraz onlara yardımcı olmaya ne dersin?"

"Diren ben-"

Elbiseyi yatağa bıraktı ve elimi tuttu.

"Kimse böyle hiç bir şey yokmuş gibi davranmaktan mutlu değil."

"Haklısın. Tamam elimi yüzümü yıkayıp geliyorum."

"Ha şöyle ya kendine gel."

Elimi yüzümü yıkadım. Elbiseyi giydim. Saçlarımı açtım. Şey gibiydim; Melek gibi. Adım adım ölüme giden melek gibi.

Yüreğimin ortasına oturmuş can sıkıntısını gidermek için birkaç dua okudum. Yüzümü sahte bir gülüş kapladı.

Tam odadan çıkıyordum ki telefonum titredi. Mesaj özel numaradan geliyordu. Oysa günlerdir yoktu ortada.

Özel numara

"Bugün dışarıda kıyamet koptuğunu da bilsen kapıya çıkma. Sakın, papatya sakın dikkatsizce davranma. Gerçek bir papatya olmak için çok erken."

İyi de beni öldürmek isteyen o değil miydi? Şimdi niye böyle davranıyordu? Beni neden koruyordu?

O gün babama anlatmam gerekirdi. Eğer gerçekten bar da gördüğüm o adam ise beni koruyabilirdi. Neden söylemedim ki?