UNTIL WHEN [COMPLETED]

Chapter 16: Necklace

Kyla's POV

Hapon na nung natapos kaming manood ni Paolo. Kaya eto tinatanong niya ako kung saan magandang pumunta dahil nabo-boring na daw siya dito sa mall at ganun din ako.

"Oh saan tayo pupunta?" Tanong naman niya uli habang palabas na ng mall

"Uuwi na ba tayo?" Dugtong niya pa. Ayoko pa umuwi, first date namin to kaya gusto ko maging memorable kahut papaano. Haha.

"W-wag. I mean mag iisip ako" Sabi ko. Saan kaya? Tapos biglang may nag pop sa isip ko. Hmm. Tamang tama palubog na yung araw, magandang manood ng sunset.

"Alam ko na Paolo!! " Masayang sabi ko tsaka siya hinila. Gusto kong puntahan iyon pero ang rason e masaya ako. Hindi malungkot. Gusto ki ring gumawa dun ng memories e. Sumakay na kami ng kotse niya tapos sinabi ko sakanya kung saan iyon. 15-20 minutes naman enakarating na kami.. Ako yung unang bumaba at pumunta sa favorite spot ko dito, yung may malaking batuhan kung saan pwede kang tumungtong doon para mas kita mo ang sunset. Ang sarap talaga dito, ang hangin, nakakarelax :) Namalayan ko na nasa tabi ko na pala siya.

"Paano mo to alam na lugar?" Tanong niya. Ngumiti at humarap naman ako sakanya.

"Si Papa. :) Dito niya ako dinala dati, nung nag aaway sila ni mama at isinama ako ni Papa. At si ate naman naiwan kay mama. Araw araw nalang kami nun umiiyak, siya dahil nasasaktan kay mama at ako naman ay dahil nasasaktan sa kanilang dalawa. Buti nga e nag kaayos na silang dalawa. Sabi nila para daw saamin ni ate kung bakit sila magkakaayos pero ang totoo mahal pa nila ang isat isa. Kaya simula nun dito na ako pumupunta pag malungkot ako" Sabi ko ng tumitingin sa malayo

"E bakit malungkot ka ba ngayon?" Tanong ni Paolo

"Ang saya saya ko" Sabi ko.

"E bakit pumunta tayo dito, sabi mo pumupunta ka lang dito pag malungkot ka?" Tanong niya

"Ngayon, gusto ko naman bumuo ng magandang alala dito. Napaka espesyal kasi saakin tong lugar na to e. Kaya gusto ko di lang lungkot ang ipinupunta ko rito" Sabi ko ng naka ngiti.

"Hmm :)" Tumango nalang siya.

"Alam mo ba, dito ako pumunta nung araw na sinigawan mo ako. Yung sinabihan mo ako ng masasakit na salita?" Napatingin siya saakin.

"Im sorry again" Sabi niya

"Wala na iyon. Sabi ni papa pag naiyak mo na daw sa lugar na ito ng lahat ng sakit, paggising mi bukas wala ng sakit o yalit sa puso mo. At effective iyon. :)" Sabi ko. Napangiti naman siya. Tumingin ako sa langit, lumulubog na pala ang araw. Ang ganda.

"May surprise ako sayo, para naman makabawi sa ginawa ko" Sabi niya. Ano namang surprise? Yieee.

"Ano naman iyon?" Sabi ko

"Basta pikit ka muna" Sabi naman niya. How romantic >.< Sunset talaga? Ayna! Haha. Lande! :D

"O sige" Pumikit nako maya maya nag bilang siya

'Isa..... Dalawa..... Tatlo... Open your eyes." I opened my eyes at nagulat ako nung nakita ko ang box na hawak niya. Ano naman kaya ito? Hmm.

"Open it " Sabi niya at binuksan ko nga. Wow!!! Necklace with diamond heart shaped pendant. Ang gandaaaaa!

" Wow, ang gandaaaa Paolo!" Naka ngiti kong sabi. Di ko napigilang nayakap siya. Para akong nakuryente, first time ko siyang mayakap. Hehe.

'Harap ka dun, isusuot ko na to sayo" Sabi niya. Sununod ko siya. Isinuot na niya saakin, ang gandaaaa! nung natapos na ay napaharap ulit ako sa kanya, at hinawakan ang necklace.

"Thanks Paolo. :)' Sabi ko.

What a beautuful and romantic moment. Okay ako na! Haha. :P

Di na siya nag salita at ginulo niya ang buhok ko.

"Tara na at ihahatid na kita pauwi, baka pagalitan kapa" Sabi niya

Ayoko pa sana pero tama siya. Umuwi na kami. I feel to be loved, with Paolo. Kahit sa kinikilos niya lang. :D

My day ends with a smile. I hope everyday was like this. :D

**
Maganda ba? Comment naman kayo :( Btw. Mamaya na ako maf uupdate.