Kyla's POV
Andito nga pala ako sa lage kong pinupuntahan pag malungot ako. Pinangako ko na gagawa ako ng magagandang alaala dito pero lungkot pa din pala ang ipinunta ko dito. Hay naalala ko na naman yung first date namin nung binigyan niya ako ng necklace. Napahawak ako sa leeg ko, andito pa din pala to. Tinaggal ko ito at tiningnan.
"Hindi ka na para saakin, mabuti pang isauli na kita sa may ari sayo" Sabi ko nalang at itinago sa Bag ko iyon.
Napahagulgol nalang ako ulit. Bat ba lage nalang ako nasasaktan? Bakit di na ako nagiging masaya? Wala naman akong kasalanang ginawa hindi ba? Kundi ang mag mahal lang! Kasalanan na ba yun? :( Pinunas ko ang luha ko. Simula ngayon, sarili ko naman ang iisipin ko lalo na ang anak ko. Ayaw ko nang umiyak pa. Nakakasawa na. Bumaba na ako tsaka napagdesisyunang umuwi. Sasabihin ko na kina mama ang tungkol sa baby kahit wala na ang daddy nito. I will raise my child alone. Without knowing him, without his help. Without him!
**
BINABASA MO ANG
UNTIL WHEN [COMPLETED]
RomanceHe's not still giving up. He's still waiting. Waiting for a girl that he doesn't know for how long he will wait.. On the other side, She is also waiting for him, for him to move forward, for him to give up with his past and start for new with her ...
![UNTIL WHEN [COMPLETED]](https://img.wattpad.com/cover/32710985-64-k433832.jpg)