Nietypowe uczucie (Zakończona)

Rozdział 1

***Perspektywa Y/n***

Y/n: Mamo będę mogła dzisiaj wyjść na miasto?
Handler: Nie wiem czy to dobry pomysł powinnaś ćwiczyć swoją moc, a nie urządzać sobie spacerki.
Y/n: No proszeee, nigdy nie mogę nigdzie wyjść, a mam 16 lat.
Handler: No niech tobie będzie, ale masz dwie godziny i masz być na czas.
Y/n: Dziękuję i oczywiście, że będę na czas

Zadowolona pobiegłaś do pokoju wziąść torebkę i wyszłaś z komisji. W końcu czułaś, że choć trochę żyjesz. Nagle przechadzając zauważyłaś kawiarenkę od razu postanowiłaś do niej wejść. Nikogo oprócz ciebie i sprzedawczyni nie było, podeszłaś do lady. 

Agnes: Dzień dobry w czym mogę pomóc?
Y/n: Dzień dobry poproszę czarną kawę.
Agnes: Będzie gotowa za 10 minut proszę poczekać

Kasjerka (Agnes) poszła zrobić kawę. Po chwili do kawiarni wszedł chłopak w dziwnym mundurku. Nie wiedziałaś czemu, ale przykuł twoją uwagę. Agnes przyszła i przyjęła zamówienie. Dziwnym trafem chłopak zamówił to samo co ty, zaczynałaś snuć podejrzenia, że może to wysłany człowiek przez matkę by móc ciebie kontrolować gdzie jesteś i co robisz. Agnes przyszła wręczyła gotową czarną kawę i powoli zaczęłaś ją pić. Postanowiłaś poprzeglądać Instagrama. Czułaś na sobie wzrok chłopaka, lecz postanowiłaś nie zwracać na to uwagi. Od czasu do czasu spoglądałaś na chłopaka, który siedział w jakiś notatkach i popijał swoją czarną kawę.

***Perspektywa Five***

Jedynym spokojnym miejscem do którego mógłbym się udać jest kawiarnia, a dokładniej pączkarnia gdzie czasami przychodziliśmy z rodzeństwem. Muszę się skupić na zadaniu, na swojej misji. Nie lubiłem zabijać, ale byłem w tym poprostu dobry. Kiedyś to miejsce tętniło życiem teraz znajduje się tylko ja i jakaś dziewczyna wpatrzona w telefon. Podszedłem do lady zamówiłem to co zawsze czyli czarną kawę i usiadłem na miejscu. Czułem jak mi się przygląda. Było to dziwne i głupie uczucie. Po co ona tak się patrzy? Jestem tu by chwilę pomyśleć i się skupić, a ta mnie denerwuje już nigdzie spokoju nie można zaznać. Po kilku minutach przyszła Agnes podając mi i tej dziewczynie kawę. No, no dobry gust. Przestała się na mnie lampić, więc jakiś postęp. Nie wiedziałem skąd, ale kojarzyłem tą twarz jakbym już gdzieś ją kiedyś widział. Wróciłem do swoich notatek skupiając się na tym po co tu naprawdę przyszedłem. Siedzieliśmy tak w ciszy gdyby mnie to interesowało to nawet bym ją przerwał, ale jak wiadomo nie skronie do rozmów z jakimiś głupimi rozwydrzonymi dziewczynami. Kiedy wypiła swoją kawę zabrała swoje rzeczy i wyszła. Pozostawiając mnie w stuprocentowej przestrzeni. W końcu mogę się skupić na misji.

***Perspektywa Y/n***

Kiedy wypiłaś swoją kawę zabrałaś swoje rzeczy i wyszłaś z kawiarni, a raczej pączkarni. Jak już wychodziłaś po raz ostatni odwróciłaś się i spojrzałaś na chłopaka trwało to z dwie sekundy po czym po prostu wyszłaś. Od czasu do czasu odwracałaś się za siebie by zobaczyć czy czasem nikt ciebie nie śledzi, ale nikogo nie było. Zaczęłaś rozmyślać skąd możesz z wyglądu go kojarzyć. Wydawało się tobie, że kiedyś już gdzieś go widziałaś, ale za każdym razem gdy próbujesz sobie to przypomnieć nie udaje się. No cóż może kiedyś uda się tobie coś przypomnieć. Może jest jakimś aktorem? To też prawdopodobne chociaż nie wyglądał na aktora. Przechadzając się spojrzałaś na godzinę.

*Myśli Y/n: Shit zostało mi jeszcze 10 minut. Nie zdążę wrócić na piechotę. Będę musiała użyć swojej mocy*

Poszłaś do zaułka ,,pochłonęłaś'' możliwą energię w tym przypadku prąd i przeteleportowałaś się do komisji. Wszystko ciebie piekło.

*Myśli Y/n: Jak ja nienawidzę swojej mocy*

Lila: No, no kogo my tu mamy? Siostrzyczka wreszcie przyszła Y/n: O co ci chodzi? Przeszłam się po świeżym powietrzu tylko na dwie godziny, a ty już masz jakieś wąty do mnieLila: Nooo tak zamiast ćwiczyć swoje moce lub chodzić na misje ty wolisz sobie chodzić na spacerki Y/n: Dobrze wiesz, że to nie jest takie proste. Ja nie nadaje się do tych waszych misji. Poza tym nic nie ma złego, że od czasu do czasu sobie gdzieś wyjdę Lila: Gdybyś tylko bardziej się postarała to byś była jedną z najlepszych