Nietypowe uczucie (Zakończona)

Rozdział 62

Five: To nie jest zabawne

Y/n: To wina jego zapalonych świeczek

Five: Jakimś cudem musieliśmy jedną przesunąć

Y/n: Wyobraź sobie minę Klausa gdybyśmy najpierw zepsuli łóżko, a potem by to wszystko poszło z dymem

Five: Panno Hargreeves niewolno śmiać się z takich rzeczy

Y/n: Panie Hargreeves w takim razie musi Pan mnie ukarać

Zaczęłaś się z nim droczyć, a jemu od razu pociemniały oczy.

Five: Chcesz kary?

Y/n: Zależy jakiej

Five podszedł do łóżka i złapał ciebie za nogę następnie przysunął do siebie.

Five: Wiedziałem, że coś dzisiaj ucierpi

Y/n: I tak nie lubiłam tych zasłon

Five: Zrobiłaś to celowo?

Y/n: Nie, ale los nas wyręczył

Five: I co ja mam z tobą zrobić?

Y/n: Dobrze wiesz co

*Myśli Five: Chce ją pocałować to odpowiedni na to moment*

Five delikatnie wszedł na łóżko przybliżając się do ciebie. Nagle do pokoju wparował Klaus.

Five: Co do cholery?!

Klaus: Pali się!

Y/n: Cii! Uspokój się

Klaus: Jak mam się uspokoić skoro zaraz chata z dymem pójdzie?

Five: Sytuacja opanowana

Klaus: Jak to?

Y/n: Jedna zapalona świeczka podpaliła zasłonę

Klaus: Czemu przesunęliście świeczki?

Five: Przez przypadek

Klaus: Widzę, że mój klimacik podziałał

Y/n: Tak aż nawet akademia by spłonęła

Wstałaś z łóżka i zaczęłaś pić sok.

Klaus: Było nie zabawiać się tak ostro

Gdy to usłyszałaś prawie się zakrztusiłaś.

Y/n: Nie zabawialiśmy się!

Klaus: Spokojnie to nic takiego

Y/n: Klaus...

Klaus: No co? Macie moje błogosławieństwo

*Myśli Five: No i teraz to na pewno jej nie pocałuje*

Five: Zmieńmy temat

Klaus: Jak poczynania z dzieckiem?

Y/n: Przecież już Five tobie powiedział, że nie ma żadnego dziecka

Klaus: Ale nad nowym

Five: Odpowiedź brzmi, że nie ma żadnej pracy nad tym

Klaus: Rozwiązałoby to dziewięćdziesiąt dziewięć problemów

Five: Nie rozmawiajmy o tym

Y/n: Dokładnie lepiej zacznijmy od rozmowy o Klausa świeczkach i różach

Klaus: Nie patrz na mnie tym zabójczym wzrokiem

Y/n: Prawie dom podpaliłeś

Klaus: Ja?