Medya: Adal Barutçu
🍒
"Kayra, uyan hadi güzelim geldik."
Rüyamda ki sarışın çıtırla kadehlerimizi tokuşturarak gömdüğümüz bir tepsi baklavanın dibini sıyırmamıza sadece dakikalar kalmışken, ümüğünü sıkıp öldürme isteğiyle dolduğum iki numaralı sarı çiyan Adal'ın sesi sayesinde rengarenk hayal dünyam ve sarışın çıtır yerle bir olmuştu.
Şerbetine ekmek bandığım 32. baklavam... bırakma beni bee.
"Uyan hadi. Bak indik Adana'ya, bizi bekliyorlar." Bol fıstıklı yeşil baklavalarım ve çıtır sarışın hüzünle bana bakıp bir elveda bile demeden uzaklaşıyordu...
Ah Abuzittin, sekizlik baklavasıyla gözlerimi şenlendiren çıtır kekim... seni asla unutmayacağım.
"Kayra..." hala başımda Kayra Kayra diye beynimin etini kemiren Adal'ın saçlarımı okşayan elini alıp ağzına sokmamak için kendimi sıkıyordum şu an.
Baklavalarımla arama giren sarı kedi, inşallah gösterip elletmezler de bütün hevesin kursağında kalır lan.
Çok içten ettim, Allah'ım duy sesimi.
Birbirine tutkal misali yapışmış ve açılmamak için direnen gözlerimi kırpıştırarak açtım zar zor. Üzerime eğilmiş gülümseyerek bana bakıyordu.
Alçılı parmaklarımı mavi gözlerine sokma istediği çık aklımdan...
"Günaydın uykucu." Saçlarımdaki ellerini kollarıma indirerek tek seferde tuttuğu gibi yattığım yerde dikleştirmişti. Arkadaşda davar gücü var, şaşırmayın. Gözlerimi devirerek kollarımı oynattım "Ellerini çeker misin acabası?"
Suratı bozulmuştu. İstemeye istemeye ellerini kollarımdan çektiğinde vücudum bir macun gibi eriyerek tekrar koltuğa yedi seksen yapışmıştı.
Her daim uyku moduna açık bedenim şu an deli gibi uyku uyku diye çığlık atıyordu adeta. Gözlerimi kapayarak hazır yattığım yerde iyice yayılıp önümdeki yastığa hunharca sarılarak uyku pozisyonumu aldım.
"Ya Kayra! Tamam güzelim, uyu sen." Dedi gülerek. Daha sonra ise bütünleştiğim yastık kollarım arasından hızlıca çekildi ve bedenim yattığı yerden havalandı.
Huzursuzca yerimde kıpırdanarak rahat bir pozisyona gelmeye çalıştım. Aslında yerim hiç olmadığı kadar rahattı ama içime iğne gibi batan o rahatsız edici his kucağında olduğum kişi şahsı yüzündendi.
Hipofiz bezlerinden artı olarak da ön yargı salgıladıkları için ve aylık yükselip inen çalkantılı hormonlarının ne zaman aktif olacağını bilmediğimden ne kadar ılımlı yaklaşmaya çalışsam da içimde savunmaya açık bir Kayra hala yerli yerince duruyordu.
En son giriştiğimiz savaşta onları nakavt etmemin üzerine bu denli değişmişlerken, önümüzdeki aylarda bu hormonlarının nasıl tecelli edeceğini merak ediyordum.
Alttan alttan onlara verdiğim bu ikinci şansı adam akıllı kullanabilecekler miydi? Yoksa ben onların bu gereksiz hormonsal bezlerini hunharca biçecek miydim?
Benim için büyük bir merak konusuydu fakat rahatına düşkün götüm şu an bunların hiçbirini takmıyordu. Kafamı omuzuna yaslayarak açılmamak için adeta yalvaran gözlerimi kapadım.
Ayrıca elim zonklamaya başlamıştı ve artı olarak alçıdan dolayı deli gibi de kaşınıyordu. Hem uykum vardı hemde sinirlerim bozulmuştu. 15 saat ayakkabının içinde kalıp iğrenç kokan o terli ayağın verdiği rahatsızlık ve gıcıklığa benzer bir sinir bozukluğu vardı üzerimde.

YOU ARE READING
𝗔𝗯𝗶𝗹𝗲𝗿𝗶𝗺 𝗺𝗶?
Teen FictionKayra, gerçek ailesine alışabilecek miydi? Daha doğrusu abileri ve kardeşi Kayra'ya ısınabilecek miydi? 17 yıl boyunca bir yalanla büyüyen Kayra, 17 yaşında gerçek ailesinin başkası olduğunu öğrenirse ne olur? • 17 Ocak 2021 •