"Ne?! Hayır tabikide." Hyunjin bana gözlerini devirdi. Ardından dudak büzerek 'hadi' dediğinde bundan hiçbir şekilde etkilenmeyip tavrımı korudum. "Uzatma Hyunjin."
Yarım saattir yatakları birleştirelim diyordu ve bende yarım saattir karşı çıkıyordum. Yarın bir gün bu çocuk eve Jeongin'i atmaz mıydı? O zaman çocuk sormaz mıydı bu ne diye. Ama yinede takmamış ve hala daha değiştirelim, diyordu. Çattık deliye!
"Oğlum sen laftan anlamıyor musun hem bizim yataklarımız farklı seninki daha alçak kalıyor."
"Hiçte bile hadi birleştirelim!" Hyunjin'deki inat ne bende vardı ne de keçide. Resmen başımı şişirmişti burada.
"Neden ya neden?" Haykırdığımda omuz silkip durdu.
"Geceleri gelip seni teperim çünkü." Dediği şey mantıklıydı evet. Sürekli yataktan düşüyordum!
"Hyunjin git yastık bul ona sarıl uyu! Beni niye salmıyorsun ya?!" Yatağıma uzanırken kaşları çatıldı.
"Felix önemli olan şey kokun!"
"Bakayım bir.." üzerimi kokladım. "Bok gibi kokuyorum. Git sıç onunla yat hadi." Hyunjin vazgeçsin diye direniyordum resmen burada.
"Of! Sanki ben sen yokken birleştirmeyeceğim."
"Sen çok kibarsın yapamazsın."
"Doğru." Yatağa yaklaşırken konuştu. "Ama birlikte yapabilirizz!" Beni kolumdan çekmeye başladığında ölü gibi yatmaya devam ettim. En sonunda kolum acıdığında inleyerek kalktım. Lanet olsun!
•••
"Sikeyim seni Hyunjin! Belim koptu." Birleştirdiğimiz yataklara baktım. Benim yatağım yüksek ve daha kısaydı. Resmen saçma sapan bir iş yapmıştık.
"Gel daha da kopartıyim."
"Iyy öyle mi denir sapık!" Burun ekşittiğimde sırıttı.
"Gel bir sikeyim o zaman." Kaşlarımı çatıp ona döndüm.
"Sen ne kaba bir insansın be!"
"Of iyi gel yanıma da için açılsın." Gözlerimi devirirken omzuna bir tane yapıştırmış ve yatağa bırakmıştım kendimi. Hyunjin'de yanıma uzandığında ona döndüm. Şu an içinde bulunduğumuz durum aşırı komikti ve ben kendimi tutamayıp kahkaha atmıştım.
"Hyunjin sence oldu mu hahahah?" Hyunjin bana kaşlarını çatarken biraz daha yaklaştı. Yakınken boy farkının çokta sorun olmadığını farkettim. Elini saçlarıma attığında göz devirdim. "Hyunjin, öldüm yeminle."
Omuz silkip beni kendisine çektiğinde garip olmuştum. Beni göğsüne yaslamış ellerini saçlarıma atmıştı. Hızla geri çekildim. Şaşırmış bir şekilde bana bakarken kaşlarımı çattım. "Hyunjin lütfen amaca yönelik birlikte olalım. Onun dışında bana yaklaşmandan haz etmiyorum."
"Yalancı." Dediği şeyle dahada sinirlendim. Ben dediğimde ciddiydim oysaki. Beni her şeye zorluyor sonrada bundan hoşlandığımı falan düşünüyordu. Ama ben onu kesinlikle sevmiyordum.
"Sensin be yalancı! Nefret ediyorum senden." Kendimden gayet emin konuştuğumda dudaklarını büktü.
"Oysa benden hoşlandığını falan düşünmüştüm.."
"Senden hoşlanmak mı? Daha neler." Sırıttığımda Hyunjin omuz silkti.
"Bunu derken bile içten içe kendini sorguluyorsun." Ona döndüğümde sırt üstü yatmış tavana bakıyordu.
"O zaman bunu kanıtlayalım." Dizlerimin üstünde yatakta oturduğumda Hyunjin'de doğruldu. "Şöyle yapıyoruz, sen benim hoşlanacağımı düşündüğün bir şey yapacaksın. Bende onu değerlendireceğim."
