𝒀𝒐𝒖 𝒉𝒂𝒗𝒆 𝒕𝒉𝒆 𝑴𝒂𝒈𝒊𝒄//𝑫.𝑴

Κεφάλαιο 58

-Κάνε ό,τι θες, εγώ πάω να τον σκοτώσω

Είπα και άρχισα να τρέχω πίσω από τον Marcus που πλέον είχε απομακρυνθεί αρκετά, αλλά αφού αυτός πρέπει να τρέχει το πολύ με εκατό μέτρα ανά ώρα, θα τον φτάσω, που θα μου πάει.

Τρέχαμε για λίγη ώρα και πλέον τον είχα σχεδόν φτάσει. Μόλις μπήκαμε στα αποδυτήρια όμως για κακή μας τύχη πέσαμε πάνω σε κάποια σκουπόξυλα. Πρέπει να το παραδεκτώ, αυτό πόνεσε λίγο.

-Flint τι έγινε; Προσπαθείς να πετάξεις πλέον; Άφησες το μπουσουλιμα;

-Γελάσαμε Wood, τι θες εδώ;

-Marcus εσείς θα τσακωθείτε μετά και τώρα στα δικά μας

Είπα και άρχισα να τον βαράω.

-Αντί να με ευχαριστείς που σε ξελάσπωσα με βαράς;

Σταμάτησα και τον κοίταξα με το πιο θανατηφόρο βλέμμα μου.

-Με ξελάσπωσες; ΜΕ ΞΕΛΆΣΠΩΣΕΣ; Από την κατάσταση που εσύ με έμπλεξες. Γιατί δεν με ειδοποιήσεις χτες το βράδυ; Ε;

Άκουγα γέλια. Κοίταξα στην άλλη άκρη των αποδυτηρίων και είδα τον Χάρι και τον Oliver να προσπαθήσουν να κρατήσουν τα γέλια τους. Μόλις τους κοίταξα το γέλιο τους κόπηκε κατευθείαν.

Γύρισα για να συνεχίσω να φωνάζω στον Marcus όμως μια τσιριχτη και ενοχλητική φωνή με σταμάτησε.

-Oliveerrr

Γύρισα και είδα εκείνο το κορίτσι που μου είχε πει ότι του είχε γίνει κολλιτσίδα, νομίζω έχω κάποια κοινά μαθήματα μαζί της.

-Ε όχι πάλι

Είπε αγανακτησμενος ο Oliver.

-Χέι εσύ δεν είσαι στην ομάδα του quidditch, βγες έξω, εδώ είναι τα αποδειτηρια της ομάδας

Της είπα και το πρόσωπο της ξυνισε μέσα σε ένα δευτερόλεπτο. Με κοίταξε θυμωμένα, θα ορκιζόμουν ότι είδα καπνούς να βγαίνουν από τα αυτιά της.

-Κι εσένα τι σε νοιάζει ε; Δεν νομίζω να σε ρώτησε κάνεις.

Και τώρα θυμήθηκα, την είδα στην αίθουσα του snape πριν από λίγο.

-Με νοιάζει, γιατί κάτι μου λέει ότι εάν ο καθηγητής Snape μάθει ότι κόβεις βόλτες στο κάστρο την ώρα του μαθήματος του, θα θυμώσει πολύ, τι λες κι εσύ; Θα θυμώσει;

Δεν μου απάντησε κάτι απλά βγήκε έξω.

-Ουαου, ευχαριστώ

-Τίποτα Oliver, μου έσπασε τα νεύρα αυτή και τώρα, εγώ κάτι έκανα πριν, μα τι; Α ναι. Πως τόλμησες να με αφήσεις εδώ το βράδυ!