𝒀𝒐𝒖 𝒉𝒂𝒗𝒆 𝒕𝒉𝒆 𝑴𝒂𝒈𝒊𝒄//𝑫.𝑴

Κεφάλαιο 3

Αφού σιγουρευτικα πως έφυγε βγήκα από την κρυψώνα μου και πήγα προς το ξενοδοχείο. Εκεί σε ένα τραπέζι είδα ένα αγόρι με πορτοκαλί μαλλιά να μιλάει με τον Χάρι.
-Emma από εδώ ο κολλητός μου ο Ρον Γουεσλει.
-Χαίρω πολύ, του είπα καθώς κάναμε μια χειραψία
-Emma τι;;;
-Τι εννοείς;;;
-Εννοώ πιο είναι το επίθετο σου;
-Εμ, να εγώ εε μεγάλωσα μόνη μου χωρίς κανέναν οπότε δεν ξέρω πως με λένε στο επίθετο, είπα με ένα στενοχωρημένο χαμόγελο.
-Οο, συγνώμη δεν ήξερα, εάν ήξερα δεν υπήρχε περίπτωση να σε ρωτούσα κάτι τέτ......., τον διέκοψα πριν τελειώσει.
-Δε πειράζει, δεν ήξερες όμως θα μάθω αύριο και δεν μπορώ να περιμένω! είπα με έναν χαρούμενο τόνο

Πέρασε λίγη ώρα που συζητούσαμε και οι τρεις μαζί. Ο Χάρι είχε δίκιο ο Ρον έχει πολύ πλάκα. Ξάφνου ήρθε κοντά μας ένα κορίτσι με καστανά μαλλιά και ματιά η οποία κατά την γνώμη μου ήταν λυπημένη, όμως μόλις αντίκρισε τον Χάρι σαν να χάρηκε.

-Ερμιόνη τι έπαθες;; την ρώτησε ο Ρον
-Δεν βρίσκω δωμάτιο, είπε λυπημένη
-Εεε, δεν πειράζει μπορείς εάν δεν έχεις κάποιο πρόβλημα να έρθεις να μείνεις στο δικό μου δωμάτιο, της είπα πρόθεμα και χαρούμενα.
Μόλις άκουσε αυτά τα λόγια άρχισε πάλι να χαμόγελα και μου είπε :
-Ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ, μου είπε αγκαλιαζοντας με, μα με την ευκαιρία πια είσαι, είπε και ένα ντροπιαστικο γελάκι ξέφυγε από το στόμα της.
-Είμαι η Emma , μα άσε με να μαντέψω κάστανα μαλλιά, κάστανα ματιά σίγουρα θα είσαι η Ερμιόνη Γρέιντζερ.
Με κοιτούσε έκπληκτη και με ρώτησε :
-Πως το ήξερες;;
-Έχω ακούσει για εσένα
-Για εμένα δεν έχεις ακούσει; ρώτησε παιχνιδιαρικα ο Ρον.
-Φυσικά και έχω ακούσει ο μεγαλύτερος φαγάς του Hogwarts, είπα γελώντας και μετά γέλασαν και οι άλλοι.

Μιλήσαμε για άλλες 3 ώρες και αποφασίσαμε να πάμε για ύπνο.

Ξύπνησα γύρω στις 6 το πρωί είχα ακόμη 3 ώρες μέχρι να επιβηβαστω στο τρενο με τους νέους μου φίλους. Έτσι ντύθηκα και βγήκα αθόρυβα από το δωμάτιο για να μην ξυπνήσω την Ερμιόνη.

Πήγα μια βόλτα από το βιβλιοπωλείο είδα μέσα τους άλλους υπαλλήλους να ετοιμάζουν να ανοίξουν το μαγαζί τους χτύπησα την πόρτα και μπήκα μέσα. Πήγα κατευθείαν στον υπάλληλο που έδωσε τα βιβλία στο αγόρι με τα ξανθά μαλλιά και πήγα κοντά να τον βοηθήσω με τις δουλειές του.

-Να σε ρωτήσω κάτι Emma ;; με ρώτησε
-φυσικά
-Για πιο λόγο το έκανες αυτό;;
-Πιο πράγμα, δεν σε καταλαβαίνω τι θες να πεις.
-Για πιο λόγο έδωσες αυτά τα βιβλία;
-Εεμ, δεν ξέρω, είπα και όντως δεν ήξερα για ποιον λόγο το έκανα.