YABAN

15. Nefes

" Seni düşünürken;
  Bir çakıl taşı ısınır içimde,
  Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar."
                              Bedri Rahmi Eyüpoğlu

                                      *

Heyoo!
Çılgın Bediş gibi giriş yaptım biraz ama heyecanıma verin.  sjsjdjjdd

Nasılsınız bakalım canlar? Umarım tüm kötü zamanlarınızı geride bırakıp iyi günlere gözlerinizi diktiğiniz günler geçiriyorsunuzdur. 🌸

Özledik mi bizimkileri? Özlemeyenler özleyenlerden feyz alsın lütfen! Hemen şimdi, şu an... sjssjsj Çünkü bir bölümle gelmişim ki bir bölümle... Hadi beklentiler dayansın arşa! Dayansın dayansın! Neler oldu neler! Sjsjssjs Aa tabii siz bilmiyorsunuz? (: Ama ben biliyorum. (:

⭐️⭐️Nerede benim beğenilerim, yorumlarım? Beni neden kaynanasına bakan ama maaşını görümcesi alan gelinler gibi boynu bükük bırakıyosunuz?  (:

⭐️⭐️Yıldızın tozunu, kirini alıp bayram temizliğini halledenleri bölümü okumaya alabiliriz. ⭐️⭐️🌺😍❤️

Lafı çok da uzatmadan iyi okumalar dilerim sevgili okur. 🥰

•

      Başımdaki havluyu iyice saçlarıma dolayıp kendimi salondaki koltuklardan birine attım. Yirmi dakika önce eve girdiğimde beni büyük bir sessizlik karşılamıştı.  Babaannem ile Nilüfer'in Serpil teyzelerde olduğunu yolda Adem'i arayan Serpil teyzeden öğrenmiştik. Beni de alıp kahvaltıya gelmemizi söylemişti ama ben üzerimi değişmek istediğimi söyleyince Adem, kısa bir an yüzümde tuttuğu bakışlarını ağır ağır çekip onaylayınca ben eve geçmiştim. Hızla duşa girmiş, temiz kıyafetlere kavuşmuş ve biraz sessizliğin ve sabahtan beri süren gerginliğin etkisini üzerimden atmak için oturmuş ve saç kurutmayı sonraya bırakmıştım.

Serpil teyze iki kez aramış ve beklediklerini söylemişti. O yüzden bu dinlenme faslı biraz kısa sürecekti.

Daha sık güldürmelisin o zaman.

Elime kumandayı alıp aslında izlemeyeceğimi bilerek kafamı dağıtmak için birkaç kanal gezdim ama bir işe yaramadığı için kapattım.
Kendime ayırdığım süreyi mecburen sonlandırıp ayaklanmıştım ki kapı çaldı. Muhtemelen geciktiğim için Nilüfer'i beni alması için yollamışlardı. Oysa " Siz başlayın, beni beklemeyin." demiştim.
Yine de insanları beklettiğin için bir parça mahcubiyetle kapıya ilerledim.

Üzerimdeki kalın askılı, sıfır kol, siyah atlete gözüme takılınca karşıya geçmeden üzerime ince bir hırka almam gerektiğini düşünürken hızla kapıya yöneldim. Çünkü, evde giymek için uygun olsa da dışarıda çok tercih etmeyeceğim açıklıktaydı. Özel günlerde dahi dikkat eder, aşırıya kaçmayı sevmezdim.

Başımdaki havlu çözülür gibi olunca eğilip ıslak saçlarımı havluya bir kez daha doladım ve tekrar çalan zil sebebiyle kapıya varır varmaz daha fazla bekletmemek için sormadan hızla açmış bulundum.
" Geldim geldim!"

Bir elim başımdaki havludayken, diğer elim kapının kolunu sıkıca tutmuştu. İçimde dalgalanan bir şeyler boğazıma tırmandı anında. Çünkü karşımda biraz önce ayrıldığımız adamı bulmayı beklemiyordum.
Beni görünce Adem'in tek kaşı yukarı doğru kavislenmiş , önce kafamdaki havluya, sonra üzerime şöyle bir baksa da gözlerindeki şaşkın ifade anında silinmişti.