Bordo Bereli cesur bir askerin ve başarılı bir doktorun hikâyesi...
''Halide sana deli gibi aşık!''
En yakın arkadaşım, sevdiğim adama sırrımızı söylerken, duvarın dibinde gizlice onları izliyordum. Tüm bedenim heyecan ve korkuyla titriyordu, Ali D...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ali'den
Dibe vurduğumu sanıp, bir dip daha olduğunu keşfedebiliyormuş insan. Bunu hayatım boyunca birçok kez yaşamıştım.
Hayatın hep kara yüzüyle karşı karşıyla kalsam da yıllar sonra ilk defa umutlanmıştım işte. 31 yaşında koca bir adamdım, hayata dair pek de bir umudum, inancım yoktu. Güneşin hep gölgesinde kalmışken, bir kız gelip elimden tutarak yüzümü güneşe çevirmişti. Kendine çevirmişti.
Halide... Benim şu karanlık hayattaki tek aydınlığım.
Birçok sözle ifade edilirdi belki Halide'ye duyduğum hisler. Yalansız, dolansızdı ona hislerim. Hayatım boyunca birçok çirkinliğe şahit olan ben, en temiz tarafımda seviyordum Halide'yi. İçimde kalan en temiz tarafı sadece onu severek daha da temiz kılıyordum.
Halide benim kışımı yaza çeviren tek kadındı.
Pek de söze gerek yoktu, aşk denen o duygunun tek ve daimi karşılığıydı Halide benim için. Sonsuzumdu işte, adı gibi. Sonsuz ve ebedîydi.
Halide'yle bir yola girdiğim ilk anlarda ona layık olmadığımı biliyordum. 'Her şeyiyle eksik bir adam' Annemin beni tanımladığı cümledir bu. Her şeyimle eksik bir adamdım. Şu hayata tek doğrum mesleğimdi, gurur duyarak taşıdığım, aklımın yattığı ve kalbimin attığı bir mesleğim vardı. Bundan ötesi yokken Halide kalbimin sahibi olmuştu bile çoktan. Ben onunla yeniden yaşamaya ve hayata inanmaya başlamıştım. Mutluluk bana da sarılmıştı.
Korkularım vardı, ne kadar sırt çevirmek istesem de acı gerçeklerim vardı benim.
Baba olmak, öz babam gibi bir baba olmak, Levent babam gibi bir baba olmak. Korkunçtu biliyor musunuz. Hiçbir zaman böyle bir isteğim olmamıştı benim.
Halide hayatımı bir güneş gibi aydınlatmış, sıcağıyla ısıtıyordu kalbimi. Onun yanında kendimi hiç hissetmediğim kadar güzel hissediyordum. Halide'yi sevmek, Halide tarafından sevilmek çok güzeldi. Şu hayatın bana bir lütfuydu belki de.
Halide'ye evlenme teklifi ederken hangi cümleleri kurmam gerektiğini düşünüyordum bir gece. Onun gözlerindeki heyecanı görmek kalbimin atışını hızlandırıyordu. Odamdaki sandalyeye oturmuş, masamın üzerinde duran eskiz defterime çizdiğim kızın saçlarına kalem darbeleri vururken aklıma gelen cümleyi defterin sol köşesine not düştüm.
'Benim kalabalığım olur musun?'
Heyecanlıydım, hem de çok. Sevdiğim kadına evlenme teklifi edecektim. Çizdiğim resmini aldım parmaklarımın arasına. Halide'yi hep gülümserken çiziyordum, başka türlüsüne gitmiyordu kalemim.
