ZORA SARILDIK/TAMAMLANDI

4-KAYBOLAN YILLAR

            FLASHBACK            

''Bana her şeyi anlat Arya!'' dedi Ali Deniz sinirini gizleyemediği sesiyle. Arya gözyaşlarını silip konuştu

''Ben sana yalan söyledim.'' dedi genç kız titrek sesiyle. Ali Deniz sıkkınca elini saçlarından geçirdi.

''Ne yalanı?'' Ali Deniz genç kızı korkutmamak için özel çaba sarf ediyordu. Duyacaklarından korkuyordu genç adam, ama öğrenmezse de duramazdı. 

''Halide seni gizli sevdi yıllarca, kimseye söylemek istemedi hiç, bende rastgele öğrendim.''

Ali Deniz sıkıntıyla baktı genç kıza. Sabırsızca konuştu.

''Senin bana söylediklerin? O mektup peki, kitabın arasındaki o mektup!?''

Arya hıçkırıklarının arasından zar zor araladı dudaklarını

''Yalandı sana söylediğim her şey yalandı, O mektubu da ben yazdım.'' Ali Deniz canının yandığını hissetti o an. Vücuduna isabet eden kurşunlardan daha çok yandığını hissetti.

Ali Deniz karşısındaki ağlayan kıza baktı, bağırıp çağırsa her şeyin daha kötüye gideceğini biliyordu. O yüzden tek çözümü Halide ile yüzleşmekte buldu

''Halide'yle konuşmam lazım''  

''Halide yok.'' dedi Arya. Ali Deniz hayretle baktı genç kıza. 

''Ne demek yok?'' 

''Halide gitti!'' 

                                                                                                                                       
 GÜNÜMÜZ

''Unuttun mu beni?'' 

Tam dokuz yıl sonra tek merak ettiği şey buydu, onu unutup unutmamam. Ne bekliyordum ki, nasılsın dese dökülecek miydi acılarım kelimelere?

Kuru bir 'İyiyim' derdim her zamanki yalanıma sarılarak.

Başımı kaldırdım, benden cevap bekleyen adama baktım, boyu benden epey uzundu, ona bakmak gökyüzüne bakmak gibiydi, ve ben şimdi ona bakıyordum. Ali Deniz ise karşıya bakmayı çoktan bırakmış beni izliyordu. Tepkimi ölçmeye çalışır gibiydi. Onun kahve gözleriyle çakıştı gözlerim... 

Dudaklarımın arasından çıkacak sözler onun için değerli miydi?

Usul bir nefes alıp söze girdim

''Unutmak o kadar kolay mı sandın?'' 

Dokuz yıl sonra konuş Halide susma dedim kendime. Susma konuş!
Bilsin canını ne kadar yaktığını, bilsin ki onun da canı yansın.

''Bana bıraktığın acıyla sana olan tüm duygularımı da bu şehirde bırakmak isteyerek arkama bile bakmadan gittim. Unutmayı denedim seni, yeni bir şehir, yeni bir dünya...Karşıma çıkan yeni insanlar. Geçen her günde seni unutmak içi yalvardım...Tüm yalvarışlarımın sonunda ne oldu biliyor musun?!''

Omzuna vurup bağırdım, bir serzenişti sesim, bir haykırıştı nefesim. 

''Her sabah aklıma ilk sen geldin!''