CHAPTER 104

854 48 3
                                    

Nang patayan ni Storm nang tawag si Yuta ay binalibag ni Yuta ang cellphone.
  
 
Tumayo si Yuta na kumukulo ang dugo at hinawakan ng mahigpit ang hawak na katana.  “If you touch her. I will kill you, Storm.”  Bulong ni Yuta at nag-lakad papunta rooftop ng mansion.
  
 
Habang nag-lalakad sa hallway si Yuta ay hindi niya napansin ang pag-dating ng kanyang Ama. Nang magkasalubong ang dalawa hindi pa rin napansin ni Yuta ang Ama.
   
 
“Y-Yuta. Musuko.” (Son)  Bulong ng Ama ni Yuta nang lampasan siya ng bunso anak.
  
 
Nang makasalubong ni Yuichi si Yuta ay nagulat ito sa itsura at awra ng kapatid, dahil una pagkakataon niya makita na ganoon si Yuta.
  
 
“What happen to my son?”
 

“I don't know. Hindi naman siya ganoon kanina. Baka mayroon nangyari kay Zennie.”
 

“Nani?” (What)
 

“Zennie. Ang dati niya financè,  Chichi.” (Father)
 
 
“Yes. I know her. But, Zennie is already dead, that's why we arranged him to Sheryl.”
 

“Iyan din ang alam ko, Chichi. Na patay na si Zennie.”
     
 
“How did that happen?”
  
  
 
Pag-dating ni Yuta sa rooftop kung saan naroon ang pinag-sakyan niya ng helicopter papunta Japan.
 

“Sa loob ng isa o dalawa oras ay dapat nasa Manila na tayo.”   Sambit ni Yuta sa piloto.
  
  
“Pero... Sir, ang pinakamabilis na byahe ay four hours.”
 

Itinutok ni Yuta sa leeg ng piloto ang hawak na espada. Nang tignan ng piloto si Yuta ay nakaramdam ito ng takot nang makitang namumula ang mga mata ni Yuta at lumalabas ang ugat sa sobra galit.
  
 
“Kapag sa loob ng isa hanggang dalawa oras ay wala pa tayo sa Manila, isasaksak ko ang espadang ito sa leeg mo.”
 
 
“O-Opo, Boss.”

  
  
   
 
  
 

 

━━━━━━ • ✿ • ━━━━━━

 
  
  
 
 
CHAPTER 104
 
  
 
   

ZENNIE ' s POINT OF VIEW

  
  
 

HINDI ko matulak si Storm na nakayakap sa akin. Hindi ko rin siya matignan ng maayos dahil sa nangyari kanina.
  
 

Tang-na. Nakakahiya.
  
 
 
Ang sakit pa ng katawan ko dahil sa ginawa sa akin ni Storm.
 
 
 
Putang-na, hindi ko mapapatawad si Storm kapag hindi ko siya mababangasan mamaya.
   
  
 
  
“Zennie  .   .   .  ”
   
 

“Tang-na, naman Storm. Lumayo ka na sa'kin. Nagawa mo na ang gusto mo.”
 
 

“Masakit ba ang katawan mo?” Mahinahong tanong ng gago.
 
 

Ang gago. Nag-tanong pa ng ganon. Malamang.
  
 
 
“Ano sa tingin mo?”
  
 

I'M WITH THE SECTION ARES | Book 1Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon