Clarity || Minsung FF||

Chapter 6

ရာသီဥတုဟာ အရင်နေ့များကအတိုင်း အုံ့ဆိုင်းနေခြင်းမရှိတော့ဘဲ သိသိသာသာ ပူအိုက်လို့နေသည်။ သို့တည်းမဟုတ် Minho စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ချွေးပြန်နေခြင်းလည်းဖြစ်နိုင်သည်။

စက်ဘီးကို နေရာတွင် သေသေချာချာရပ်လိုက်ပြီးသည့်နောက် နဖူးမှ ချွေးစများကို လက်ဖြင့်ဖိသုတ်လိုက်ပြီး ကျောင်းထဲဝင်ရန်ပြင်သည်။ ကျောင်းသို့ ပြန်ရောက်လာရသည့် ခံစားချက်က ဒီတစ်ချိန်တွင်တော့ သူ့ကို အနေရခက်နေစေသည်။ ကျောင်းသို့ မည်သို့မျှမခံစားရဘဲ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးလာနိုင်သည့် နေ့ရက်များက Minho အတွက် ကုန်လွန်သွားခဲ့လေဟန် တူ၏။

​စက်ဘီးနင်းလာခဲ့စဥ်တစ်လျှောက်လုံး နားထဲထည့်ထားခဲ့သော နားကြပ်ကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကိုကြည့်လိုက်မိချိန်တွင် မလှမ်းမကမ်း၌ နံရံကိုမှီကာ ရပ်နေသော Han Jisung ကိုတွေ့ရသည်။

မည်သို့မည်ပုံတုံ့ပြန်ရကောင်းမှန်း ဦးနှောက်က အဖြေမပေးနိုင်သည့်အလျှောက် ခြေလှမ်းတို့မှာ ရုတ်တရက်တုန့်ဆိုင်းသွားပြီး နောက်ပင်ပြန်လှည့်ရမည်လားဟု တွေဝေစပြုလာသည်။

Jisung သူ့ဆီသို့ တည့်တည့်မတ်မတ်ရောက်လာပြီး စကားစလိမ့်မည်ဟုထင်လိုက်မိသော်လည်း လက်တွေ့က ကွဲပြားသည်။ သူ့ကိုတွေ့လိုက်ချိန်တွင် ငါးစက္ကန့်ခန့်စိုက်ကြည့်ပြီးသည့်နောက် ရပ်နေရာမှ ထွက်သွားလေ၏။

အနက်ရောင်ကျောပြင်က Minho ကို နေမထိထိုင်မသာဖြစ်စေသည်။ ကျောင်းမတက်ဖြစ်သည့်ရက်တွင် ဒီကောင်လေးကို ပြောရမည့်စကားများအား ကျောင်းဆုပေးပွဲတွင် ဟောပြောရမည့် ကျောင်းသားခေါင်းဆောင်ကဲ့သို့ စကားစီပြင်ဆင်ခဲ့သော်လည်း ယခုလို လစ်လျူရှုခံလိုက်ရခြင်းက အခံရခက်စေသည်ထင်၏။

သို့သော်လည်း သူ့ဘက်မှစ၍ Jisung ကို ချဥ်းကပ်ရန်၊ စကားစရန်ဆိုသည်မှာလည်း မည်သို့နည်းနှင့်မျှမဖြစ်နိုင်ဟု တွေးမိသည်။

Minho ခေါင်းတစ်ချက်ခါပစ်လိုက်ကာ အရောင်စုံနေသော အတွေးများ၊ ခံစားချက်များကို တွန်းထုတ်လိုက်သည်။ Jisung ထွက်သွားသည့်လမ်းနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက် သူ့အတန်းရှိရာသို့ ဦးတည်လိုက်၏။