Ateşten Buz (+18)

Bölüm 9

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
Keyifli okumalar

**

Duyduğum sesle gözlerim aralanırken bir elimle gözlerimi ovuşturdum. Salondaki koltuğumdaydım ve etraf hâla karanlıktı. Üst kattan bir tıkırtı daha gelmesiyle yerimde dikleştim. Balkon kapısını falan açık bırakmıştım da o mu çarpıyordu acaba? Her ihtimale karşı, sakin adımlarla koltuktan kalktım ve mutfağa ilerlemeye başladım.

Çatal bıçakların olduğu çekmeceyi açarak elime kalın bir ekmek bıçağı aldım ve sessizce beklemeye başladım. Tedirgin olmamıştım ancak tetikteydim. Bu sefer merdivenlerin başından duyulan ayakkabı sesiyle elimdeki bıçağı uygun bir pozisyona getirdim. Merdivenin son basamağının yanındaki duvarın arkasında sırtım yaslı bir şekilde duruyordum. Umarım sadece hırsızdır da fazla uğraşmak zorunda kalmam diye geçirdim içimden. Giren her kimse çalışma odasının camından girmiş olmalıydı çünkü benim odama girmesi için köpeklerin olduğu yere geçmeliydi. Çalışma odasının camı ise ön bahçeye bakıyordu ve arka ile ön bahçeyi ayıran bir kapı vardı bu yüzden köpekler oraya geçemiyordu. Bugün nakliyatçılar ve tesisatçılar çok sık geldikleri için bebişlerim geçmesin diye o kapıyı kapatmıştım.

Merdivenlerden sessiz olma çabasına girmeden inen adımlar durmuştu. Dışardaki sokak lambasının içeri yansıyan ışığı sayesinde hemen yanımdaki duvarın arkasındaki adamın gölgesi salonumun yerine düşüyordu. Silahlıydı.

Adam haraket ederek salon tarafına doğru döndüğünde hızla duvarın arkasından çıkarak ona doğru bir hamle yaptım. Ancak adam sadece bir hırsız olamayacak kadar profosyonel bir şekilde arkasını dönerek kolumu tuttu. O kolumu bükecekken sertçe ayak tabanımla kasıklarına bir tekme attım ve o elini önüne götürerek eğilirken elimdeki ekmek bıçağını karnına sapladım. Adamın ağzından acıyla büyük bir inleme çıkarken yere düştü.

Eğilerek karnındaki bıçağımı geri çektiğimde boşluğumda hissettiğim acıyla kontorlsüzce bir 'ah' sesi çıktı ağzımdan. Sertçe arkamı dönerek yüzündeki siyah maskesiyle bana silah doğrultan adamın koluna vurarak silahını düşürdüm. Şaşırmasına fırsat vermeden karnına attığım dirsekle sendeleyen adamın diz kapağına ayağımı savurdum ve onu yere düşürdüm. Adamın bana doğrulttuğu silahı yerden alarak yerde yatan adamın karnına bir kurşun sıktım. Patlayan silahla beraber arka bahçeden gelen havalama sesleri kulaklarımı doldurmuştu. İçimde tesirginlikten çok öfke vardı, dışarı çıkıp bahçe kapısını açsam üçüzlerim beni korurdu.

Gelen silah sesiyle beraber kafamı merdivenlere çevirdim. Üst kattan grup halinde inen silahlı, siyah maskeli adamları görmemle bir küfür savurdum. Yine bir grup maskeli beni öldürmeye çalışıyordu fakat bu sefer arkamı kollayabilecek birileri yoktu. Hatta bunun o gün arkamı kollayan adamlardan birinin işi olduğunu biliyordum.

Hızla duvarı kendime siper aldım ve bir elimde kanlı ekmek bıçağı diğerinde ise silahla beklemeye başladım. Henüz annemle babamın yanına gitmem için çok erkendi. Merdivenlerden duyulan hızlı adım sesleriyle beraber yerimde dikleştim.
Ah evime ayakkabılarıyla mı girmişti o salaklar!?

Kafamı duvarın kenarından çıkarttım ve inen iki adama ateş ettim. İkisi de kanlar içinde yuvarlanırken başka bir adamın silahını sıkmasıyla kendimi yere attım. Kurşun bana isabet etmemişti. Bir anda üstüme doğru yürümeye başlayan 6 silahlı adamla baş edebileciğimi sanmıyordum. Tam silahımı tekrar kaldırıyordum ki sırtımda hissettiğim darbeyle öne eğildim. Sırtıma vuran adam saçlarımdan tutarak kafamı kaldırdığında dirseğimi onun karnına geçirdim ve elimi arkaya savurarak ekmek bıçağını göğsüne sapladım.