Bölüm 65

104K 4.7K 5.5K
                                    

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
Keyifli okumalar



Canlarım, geçtiğimiz dönemde erkek kardeşim de arabadayken birlikte bir trafik kazası atlattık. Kimilerinizle vakit bulabildiğim kadar konuştum, kimilerinizi ise yanıtlayamadım maalesef. Bu konu hakkında ise erkek kardeşim tamamen sağlığına kavuşmadan ve psikolojik olarak tamamen toparlanmadan genel bir duyuru yapmak istemedim. Güzel dilekleriniz ve merakınız için teşekkür ediyorum. Buradan hepinizi şu an iyi olduğumuz konusunda bilgilendirmek istedim. Sizleri seviyorum, kendinize dikkat edin lütfen.🤍










***

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.





***





-Yeterince güvenilir mi?

Kurşun Alpugan
-Elbette, anlatabilirsin her şeyi sıkıntı çıkmaz.

-Gönderir misin yeni numarasını. Değiştirdiğinden beri konuşmadık hiç. Almanya'da olması iyi oldu.

Kurşun Alpugan
Bir kişi paylaştı -Eflatun Ata

Kurşun'un attığı numarayı rehberime kaydettikten sonra 'ara' tuşuna bassam mı basmasam mı kararsızdım.

Büyük otel odasında, yatağın üzerinde amaçsızca otururken parmaklarım arasındaki cihazı avcuma vurmaya başladım.

Eflatun'u Kurşun sayesinde tanıyordum. Bir yılı aşkın süredir hiç konuşmamıştık, öyle aşırı bir samimiyetimiz de yoktu ama şu an bana tam da lazım olan kişi olabilirdi.

Onunla konuşmadan önce KML'nin merkezinden dönmüş, Sarca soyadını taşıyan bu otele gelmiş ve odamın balkonunda düşüncelerimle boğuştuğum bir saat geçirmiştim.

Kabullenmek.

İlk basamak buydu.

Güçsüzlükten, özellikle de güçsüzlüğü kendi üzerimde görmekten nefret eden biriydim. Milyarlarca kez düşsem kimse görmeden milyarlarca kez kalkardım. Düşmek acizlik değildi evet ama ben düşenin tekmelendiği bir dünyada yaşıyordum. Tökezlersem bile yargılayıcı bakışlar dönerdi üzerime. Benim bir ismim vardı. Bu isme duyulan bir saygı vardı. Bu saygıyı korumak için ödenmesi gereken bedeller vardı. Omuzlarım hep dik olmak zorundaydı. İnsanlar bana baktığında yılmaz bir kişilik görmeliydi ki bana saygı duysunlar. İnsanlar bana saygı duymalıydı ki benim bugün KML olmamın bir anlamı olsun, İzel Sarca olmamın bir anlamı olsun.

Ben de hiç düşmemiş gibi yaptım.

Kendime bile oynadım. İlk önce kendimi inandırdım ne olursa olsun ayakta duracağıma, sonra diğerleri de inandı.

Ateşten Buz (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin